Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε το 1881, πάμπτωχη, τυφλή εκ γενετής, και πέθανε το 1952 κατατρεγμένη, από το τότε Σοβιετικό καθεστώς. Είχε από τον Χριστό το χάρισμα της διόρασης αλλά και της προόρασης. Προφήτεψε για την επανάσταση των Μπολσεβίκων, την πτώση των Τσάρων και την επάνοδο της Ορθοδοξίας στη Ρωσία, ενώ αρκετές άλλες προφητείες της παραμένουν ανεξήγητες ακόμα και σήμερα, κάτι που σημαίνει πώς προφανώς δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα τους να εκπληρωθεί.
Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος της Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε για πρώτη φορά την άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στον κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τα παρακάτω λόγια,
"Έλα, Ματρώνουσκα, έλα... Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος της Ρωσίας"μιλώντας προφητικά, για την ιδιαίτερη αποστολή της Ματρώνας στον Ρωσικό λαό και στα μετέπειτα χρόνια των διωγμών πού έβλεπε να έρχονται...
Προέβλεψε την Γερμανική εισβολή στην Ρωσία, αλλά μίλησε και για έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θα σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σε μία νύχτα...
Σε μικρή ακόμη ηλικία προείπε την επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.
"Θα ληστεύουν και θα αφανίζουν τις Εκκλησίες, θα αρπάζουν τα εδάφη και θα τα μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση..."
Ζήτησε μία φορά από την μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Το μάδησε, και δείχνοντάς το στην μητέρα της, της είπε,
"Βλέπεις μαμά, αυτό το φτεράκι;
Και τί να δώ παιδάκι μου, αφού το χεις μαδήσει;
Έτσι μητέρα, θα μαδήσουν σε λίγο, και τον πατερούλη μας τον Τσάρο..."
Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σε λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή και ό Τσάρος οδηγήθηκε στην εκτέλεση...
Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από το σπίτι της και οι περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά...
Όταν μετακόμισε το 1925 στην Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο και άδεια παραμονής, το Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε να την συλλάβει. Τούς ξέφευγε την τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τον Θεό με διάφορους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οι πράκτορες της NKVD , αλλά ήταν αργά πια...
Ή Άννα Βιμπορνόβα θυμάται το παρακάτω περιστατικό.
"Ήρθε μία φορά ένας αστυνομικός να συλλάβει την Ματρώνα και εκείνη τού λέει
"Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στο σπίτι σου. Ή τυφλή δεν φεύγει από σένα, εδώ στο κρεβάτι κάθομαι, δεν πάω πουθενά..."
Την άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του και βρήκε την γυναίκα του καμένη από την γκαζιέρα. Πρόλαβε και την μετέφερε στο Νοσοκομείο.
Όταν την άλλη μέρα ήρθε στην υπηρεσία, τον ρώτησαν,
"Την συνέλαβες την τυφλή;"
"Την τυφλή, τούς είπε, δεν θα την συλλάβω ποτέ. Χάρη στην τυφλή πρόλαβα να πάω την γυναίκα μου στο Νοσοκομείο, άμα δεν μού το ΄λεγε θα την έχανα..."
Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από το τότε καθεστώς διηγούνται πώς με τις προσευχές αυτής της τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τα εμπόδια για την απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη και αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς για τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.
Αλλά και άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν την θεραπεία τους...
Συμβούλευε να κάνουμε σωστά τον σταυρό μας και να σταυρώνουμε τα πάντα γύρω μας, ακόμη και το φαγητό μας...
Την ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα,
"Γιατί επέτρεψε ό Θεός να κλείσουν και να γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες;"
και απάντησε με τα παρακάτω λόγια,
"Αυτό ήταν το θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σαν υπνωτισμένος και μία φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπει σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, και διεισδύει παντού.
Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στα έλη και στα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία, φορούσαν και τιμούσαν τον σταυρό. Τα σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια πού έκαιγαν, τον αγιασμό πού έκαναν...
Τα δαιμόνια πετούσαν μακριά και φοβόντουσαν να πλησιάσουν...
Σήμερα όμως, τα σπίτια αυτά αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από τον Χριστό".
Έλεγε ακόμη, "Όταν θα πεθάνω λίγοι θα έρχονται στον τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια ό κόσμος θα με γνωρίσει, και άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τις θλίψεις θα με παρακαλάνε να προσεύχομαι γι΄ αυτούς... Όλους θα τούς ακούω και όλους θα τούς βοηθώ...
Να έρχεσθε σε μένα και να μού λέτε σαν να είμαι ζωντανή, τις θλίψεις σας και τα προβλήματά σας και εγώ όλους θα τούς ακούω και όλους θα τούς βοηθώ..."
Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός,
"Την ρωτούσα για την πορεία της Ρωσίας μέσα στην Επανάσταση, και μού έλεγε,
Πρώτα θα βγάλουν τον Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οι κυβερνήτες θα εναλλάσσονται και ό ένας θα είναι χειρότερος από τον άλλον....Θα κατακλέψουν την Ρωσία...
Μετά τον πόλεμο θα γυρίζουν "οι σύντροφοι" στο εξωτερικό, θα ιδούν και πώς ζούνε οι ξένοι, θα διαφθαρούν και θα σπάσουν τελικά τα μούτρα τους.
«Εκείνο τον καιρό θα εμφανισθεί ο Μιχαήλ...» (όπως φαίνεται και από τα παρακάτω πιθανώς αναφερόταν στον Γκορμπατσόφ)
"Θα θελήσει να βοηθήσει, όλα να τα αλλάξει, όλα να τα ανατρέψει...
Αλλά αν ήξερε ότι θα αποτύχει και ότι θα τον σκοτώσουν (σ.σ. πιθανώς εννοεί τον πολιτικό «θάνατο» του Γκορμπατσόφ, αφού η πολιτική του καριέρα έληξε πρόωρα και άδοξα), έ , τότε, δεν θα άρχιζε με κανένα τρόπο...
Θα γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές... Το ένα κόμμα θα πολεμάει το άλλο. Μετά θα γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θα κρατήσει λίγο καιρό. Μία ανάσα θα πάρετε, απ΄ όλα θα έχετε, μέχρι και την Παράκληση θα μπορείτε να κάνετε στην Κόκκινη Πλατεία αλλά και τα μνημόσυνα στον σφαγιασθέντα Τσάρο...
Αλλά μετά θα γυρίσουν στην Ρωσία οι παλαιοί...και θα γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα...
Ωχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, (γιατί από εκεί και πέρα), έτσι θα ζήσετε..."
Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,
"Επισκέφθηκα την Ματρώνα τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής (1952), λίγο πριν πεθάνει.
Μη φοβάσαι μου λέει, δεν θα ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θα ξαπλώσουμε έτσι και θα σηκωθούμε αλλιώς"
"Πώς αλλιώς;" την ρωτάω.
"Να, - μού λέει -, θα γυρίσουμε στο "ξύλινο"...
"Μάτουσκα, της λέω, τί σημαίνει το "ξύλινο;"
"Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, με αυτό θα δουλεύουμε τότε..."
"Και πού θα πάνε τα τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."
Ώ, - λέει -, άσε τα τρακτέρ... Θα δουλεύει τότε το αλέτρι το ξύλινο, και ή ζωή θα είναι καλή. Όμως, ακόμη δεν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως δεν θα πεθάνεις μέχρι τότε και θα τα δεις όλα αυτά...
Η επιστροφή της γεωργικής παραγωγής στο ξύλινο άροτρο ταιριάζει και με διάφορα μετα-αποκαλυπτικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας που έχουν διατυπωθεί από Αμερικανούς και άλλους δυτικούς επιστήμονες για το μέλλον της ανθρωπότητας μετά από ένα παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα, όπου γίνεται ξεκάθαρα λόγος για επιστροφή στην Εποχή του Λίθου. Οπότε είναι ξεκάθαρο εδώ τι εννοούσε η Αγία Ματρώνα.
"Πόλεμος, συμπλήρωσε, δεν θα ξαναγίνει ποτέ... (τουλάχιστον όχι με τον τρόπο πού ξέραμε μέχρι τώρα).
Χωρίς πόλεμο θα πεθάνετε όλοι. Θα πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οι νεκροί θα ξαπλώσετε επάνω στην γη....
Θα σάς πω και κάτι άλλο: αποβραδίς όλα θα είναι (όρθια και καλά) πάνω στην γη, και όταν θα σηκωθείτε το άλλο πρωί, όλα θα μπουν (θα ταφούν) μέσα στην γη... (σ.σ. αυτή η ρήση ταιριάζει απόλυτα και με την αντίστοιχη - και επίσης ακόμα ανεκπλήρωτη - προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού...)
Χωρίς πόλεμο ό πόλεμος (τότε) θα γίνεται..."
Και η αλήθεια είναι ότι εδώ και χρόνια πεθαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί στην Συρία και τώρα και στην Ουκρανία, χωρίς «επισήμως» να γίνεται πόλεμος, όπως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο...
Αυτή, με λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, και αυτά ήσαν τα προφητικά λόγια για την εποχή μας της Αγίας Ματρώνας από την Ρωσία, πού ή Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας την ανακήρυξε Αγία, στις 2 Μαΐου 1999.