Οι δήμιοι, πήραν την Κυριακή και την οδήγησαν έξω από την πόλη, προκειμένου να την αποκεφαλίσουν. Φτάνοντας στον ορισμένο τόπο, η μεγαλομάρτυς τους παρακάλεσε να της επιτρέψουν για λίγη ώρα να προσευχηθεί. Οι δήμιοι δεν της το αρνήθηκαν.
Τότε εκείνη γονάτισε και υψώνοντας τα χέρια της στον ουρανό, την δε ψυχή της στον παντοδύναμο Θεό και Πατέρα, είπε: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Πατρός, εσύ που μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα ανυμνείσαι από τις ουράνιες δυνάμεις, Εσύ ο όποιος δεν είσαι ορατός από κανέναν άνθρωπο κατά τη θεότητα, ευαρεστήθηκες όμως να κατεβείς στη γη και να φανείς κατά σάρκα στους ανθρώπους, Εσύ που ενδυνάμωσες κι εμένα την ταπεινή και ανάξια δούλη σου να ομολογήσω το άγιο Όνομά σου μπροστά σε βασιλιάδες και τυράννους, Εσύ που με προστάτεψες ώστε να μείνω μέχρι σήμερα αγνή παρθένος, Εσύ που είσαι Κύριος του ουρανού και της γης, Εσύ που εξουσιάζεις την ζωή και τον θάνατο, Εσύ που είσαι δημιουργός των ψυχών και των σωμάτων, παράλαβε και τη δική μου ψυχή και κατάταξε την μαζί με τις φρόνιμες παρθένες [πρβλ. Ματθ. 25, 1-13].
Διότι δεν έσβησα το λυχνάρι της παρθενίας όπως οι μωρές παρθένες, δεν νύσταξε η ψυχή μου από αμέλεια και οκνηρία στην πορεία του κόσμου αυτού. Πίσω σου έτρεξα και Εσένα ακολούθησα. Πορεύτηκα το δρόμο των εντολών σου Δέξου λοιπόν το πνεύμα μου στα χέρια σου και ανάπαυσε το εκεί που βρίσκεται η κατοικία όλων εκείνων οι όποιοι ευφραίνονται κοντά σου. Κατάταξε με στην αιώνια μακαριότητα μαζί με τους γονείς μου που μαρτύρησαν πριν από μένα για χάρη του ονόματός σου. Θυμήσου και όσους επικαλούνται το άγιο Όνομά σου όταν θλίβονται, εξαιτίας εμού της δούλης σου. Θυμήσου εκείνους που θα επιτελούν την μνήμη του μαρτυρικού μου θανάτου. Αντάμειψέ τους με τις πλούσιες δωρεές των χαρισμάτων σου.
Άκουσε την προσευχή τους όταν καθημερινά απευθύνονται σε Σένα. Ικανοποίησε τα αιτήματά τους που αποβλέπουν στη δική τους σωτηρία, ώστε και γι αυτούς να δοξαστεί το άγιο Όνομά σου, διότι είσαι ευλογητός στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Ο Συναξαριστής αναφέρει ότι μόλις η μεγαλομάρτυς και νύμφη του Χριστού Κυριακή τελείωσε την προσευχή της, άγγελοι του Θεού παρέλαβαν την αγία ψυχή της και δεν χρειάστηκε οι δήμιοι να κάνουν χρήση του ξίφους τους για να την αποκεφαλίσουν.
Έπειτα οι δήμιοι και οι λοιποί ανάμεσα στους όποιους και χριστιανοί επέστρεφαν στην πόλη προκειμένου να ενημερώσουν και τον τοπικό διοικητή Απολλώνιο για τα διατρέξαντα, ακούστηκε μια υπερκόσμια φωνή που τους έλεγε: Πηγαίνετε και διηγηθείτε σε όλους τα μεγαλεία του Θεού. Έτσι οι χριστιανοί έμειναν στον τόπο της τελειώσεως της μεγαλομάρτυρος αγίας Κυριακής, πήραν την σορό της και την ενταφίασαν με τιμές, δοξάζοντας και ευλογώντας τον Κύριο και Θεό τους, που ανέδειξε ανάμεσά τους μία ακόμα αγιασμένη ψυχή.
Η αγία Κυριακή όχι μόνον υπέστη φρικτά μαρτύρια, αλλά και οδηγήθηκε έξω από την πόλη για να αποκεφαλιστεί, πράγμα που είχε αποδεχτεί εσωτερικά και με την προαίρεσή της ποθούσε, ανεξάρτητα αν ο Κύριος πήρε την ψυχή της και δεν επέτρεψε τον διά του ξίφους θάνατο της. Δίκαια λοιπόν καλείται μεγαλομάρτυς η αγία Κυριακή.
ΠΗΓΗ ekklisiaonline.gr