«Όπου υπάρχει η αληθινή αγάπη, δεν έχουν χώρα η πλεονεξία και ο φθόνος».
Όποιος εναντιώνεται εύκολα και προκαλεί σχίσματα και ταραχές (ακόμα και με σημαία την αλήθεια) αυτός ο άνθρωπος είναι μακρυά της αγάπης, μακρυά του Χριστού.
~ Μια μέρα μιλούσα στους ασθενείς του νοσοκομείου των Αθηνών «Σωτηρία». Και ένας νεαρός γύρω στα 30 με το κομπολόΐ στο χέρι έκανε βόλτες έξω από την αίθουσα.
Δεν έμπαινε στην αίθουσα να ακούσει την ομιλία και θεωρούσε κουτούς και οπισθοδρομικούς όσοι έμπαιναν να ακούσουν.
Όταν τελείωσα την ομιλία μπαίνει μέσα στην αίθουσα με την μαγκιά του και μου λέει:
– Δεν τα πιστεύω εγώ αυτά…
– Δεν είναι υποχρεωτικό, του λέω.
– Μη μου μιλάς εμένα για παπάδες!
Ο Γερμανός Δημάκος γεννήθηκε το 1912 στο Αγριδάκι Γορτυνίας και στα χρόνια της Κατοχής, αν και καλόγερος, εντάχτηκε στον ΕΛΑΣ, παίρνοντας το ψευδώνυμο «παπά – Ανυπόμονος» από τον Αρη Βελουχιώτη όταν κατατάχτηκε. Το 1940 ήταν ηγούμενος στο μοναστήρι Δαδιού – Αμφίκλειας Φθιώτιδας. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ στο Δαδί. Διορίστηκε πρόεδρος της κοινότητας, με έγκριση της οργάνωσης του ΕΑΜ.
