Έχουμε ακούσει τον Γέροντα Παΐσιο. π. Μάρκελλε, να βεβαιώνει την ύπαρξη των γυμνών ασκητών την συνεχή, καθώς αναπληρώνονται κατά θαυμαστό τρόπον οι εις Κύριον απερχόμενοι εξ αυτών.
Θα έχετε ακούσει κι εσείς ασφαλώς πολλά. Μιλήστε μας για αυτούς, αλλά και για άλλα απλά και απλοϊκά γεροντάκια πού έζησαν στο Περιβόλι της Παναγίας και το κατεκόσμησαν ωσάν άνθη μυρίπνοα, πνευματικά.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μας, Συ που ανέδειξες την αγίαν σου Μητέρα τιμιωτέρα όλων των αγγελικών δυνάμεων, Συ Πανάγαθε, με τις πρεσβείες της και όλων Σου των αγίων, συγχώρησέ με τον ανάξιο δούλο σου σ ʼ ό,τι αμάρτησα σήμερα σαν άνθρωπος , τα θεληματικά και τα αθέλητα σφάλματά μου, αυτά που ήξερα πως είναι αμαρτία κι αυτά που δεν ήξερα, αυτά που έκανα από συναρπαγή και απροσεξία και αμέλεια, είτε ορκίστηκα στο άγιο Όνομά σου, είτε δεν τήρησα τον όρκο μου, είτε βλασφήμησα μέσα μου, ή έκλεψα,
Η Παναγία Τριχερούσα, τους τελευταίους αιώνες φυλάσσεται στη Μονή Χιλανδαρίου στο Αγιον Ορος.
Αυτή η εικόνα αποτελεί ένα θαύμα. Η Τριχερούσα είναι μια όχι σπάνια αλλά μοναδική εικόνα της Θεοτόκου.
Απεικονίζει την Παναγία στην κλασική απεικόνισή της με τον Ιησού στα χέρια της. Η διαφορά της όμως είναι πως κάτω από δεξί χέρι της, στην αριστερή πλευρά της εικόνας όπως την κοιτά κάποιος, υπάρχει ένα ακόμη χέρι.
Μια φορά μόνο μίλησε η αγία μάρτυς του Χριστού και τους είπε :
Εγώ είμαι Χριστιανή και έχω νυμφίο μου τον Χριστό , στον οποίο προσφέρω ως προίκα την αγνότητά μου και Αυτόν επόθησα και ποθώ από την νεότητά μου και για την αγάπη Του είμαι έτοιμη να χύσω και το αίμα μου, για να αξιωθώ να Τον απολαύσω.
Ακούσατε την απάντησή μου και άλλο λόγο μη προσμένετε να σας πω.
Την Αγία Κυράννα γιορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019. Μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στις 28 Φεβρουαρίου 1751, τιμάται όμως η μνήμη της στην ιδιαίτερη πατρίδα της και την 8η Ιανουαρίου. Η Αγία καταγόταν από το χωριό Αβυσώκκα , σημερινή Όσσα , της Θεσσαλονίκης. Ήταν πολύ ωραία εξωτερικά αλλά ακόμη ωραιότερη εσωτερικά και ζούσε ενάρετη, σεμνή και σώφρονα ζωή.
Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη
Ανάμεσα στις διακόσιες υπέροχες γλυκοτόνιστες και χιλιοτραγουδημένες θρησκευτικές καντάτες του τιτάνα της μουσικής, Ιωάννη Σεβαστιανού Μπάχ, είναι και η γλυκύτατη, μελωδικότατη και πολύ αγαπημένη καντάτα, με το χορωδιακό ύμνο: «Ιησού, η χαρά του ανθρώπου«. Εκφράζει όλα τα θεία και τρυφερά συναισθήματα αγάπης στον Κύριο Ιησού και Σωτήρα Χριστό, αλλά και την αγάπη και τη χαρά που μεταδίδει ο Χριστός στον άνθρωπο.
Κάποτε ήρθε στο κελί του Αγίου Νήφωνα ένας χριστιανός να τον συμβουλευθεί. Μετά τον συνήθη χαιρετισμό, ρώτησε τον Όσιο:
-Σε παρακαλώ, πάτερ, πες μου τί ωφέλεια έχουν αυτοί που μοιράζουν την περιουσία τους στους φτωχούς;
– Δεν άκουσες τί λέει το ευαγγέλιο; του απάντησε εκείνος. Πολλά άκουσα και διάβασα, αλλά θα ήθελα ν’ ακούσω κάτι και από το στόμα σου. Τότε ο Νήφων του είπε:
Πόσοι, αλήθεια, άνθρωποι αγωνιούν χωρίς την πίστη!
Τι θα γίνει αύριο;
Πώς θα τα βγάλουμε πέρα;
Τι θα κάνουμε;
“Τι τέξεται η επιούσα”;
Ποιους κινδύνους μάς επιφυλάσσει το μέλλον;
Όλα αυτά, διότι λείπει η πίστη. Όταν όμως υπάρχει η πίστη, τότε ο άνθρωπος ζει χωρίς αγωνία, ζει χωρίς δυσκολίες.
H συγκλονιστική ιστορία ενός ναρκομανούς ο οποίος βίωσε ένα σύγχρονο θαύμα του Αγίου Νεομάρτυρος Εφραίμ της Νέας Μάκρης.
Ήταν απόγευμα, ένα από τα συνηθισμένα πολυτάραχα απογεύματα στο κέντρο της Αθήνας. Ο κόσμος ουρά στην στάση της Ομονοίας των ταξί.
