Δύο κατά σάρκα αδέλφια πήγαν κάποτε να κατοικήσουν σ’ ένα Μοναστήρι. Ο ένας από τους δύο ήταν πολύ ασκητικός και ο άλλος είχε μεγάλη υπακοή. Ο δεύτερος έκανε πάντα ό,τι του έλεγε ο Ηγούμενος: «κάνε αυτό» ή «κάνε εκείνο», κι εκείνος το έκανε. Του έλεγε «φάε» κι έτρωγε. Και τον τιμούσαν όλοι για την υπακοή του.
