Η αγάπη αρκεί για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή
Η θεία χάρις, μάς διδάσκει το δικό μας χρέος.
Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα.
Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα.
Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή.
Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός και θα εγκύψει στην ψυχή μας,
αρκεί να βρει ορισμένα πραγματάκια
που να Τον ευχαριστούν,
αγαθή προαίρεση, ταπείνωση και αγάπη.
Όλα έχουν τη σημασία τους, το χρόνο και την περίστασή τους. Η έννοια του φόβου είναι καλή για τα πρώτα στάδια.
Είναι για τους αρχάριους, γι’ αυτούς που ζει μέσα τους ο παλαιός άνθρωπος. Ο άνθρωπος ο αρχάριος, που δεν έχει ακόμη λεπτυνθεί, συγκρατείται απ’ το κακό με το φόβο.
Και ο φόβος είναι απαραίτητος, εφόσον είμαστε υλικοί και χαμερπείς. Αλλ’ αυτό είναι ένα στάδιο, ένας χαμηλός βαθμός σχέσεως με το θείον.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Το παρακάτω θαύμα του Αγίου Πορφυρίου, το διηγήθηκε ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος το άκουσε από τον παθόντα. [Μαρτυρία του Ι.Μ.]
Ένα βράδυ, σε κάποια στροφή, ένα ταξί έπεσε σε μια χαράδρα και έγινε μια μάζα σίδερα. Ο οδηγός ήταν μόνος του στο ταξί εγκλωβισμένος, οπότε βλέπει έναν γέροντα ιερέα να βγάζει τα σίδερα και να τον ελευθερώνει. Δεν είχε πάθει τίποτε.
Ο ταξιτζής τον ρώτησε:
– Πώς με βρήκατε, πού με είδατε;
Του λέει (ο γέροντας του ταξιτζή):
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού, κ.κ. Αθανάσιος αποκαλύπτει – αφηγείται μία από τις πλέον συγκλονιστικές θαυμαστές μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί με τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη. Ο Άγιος Πορφύριος ήταν αυτός που υπέδειξε το πώς θα αποκατασταθεί η βλάβη που είχε παρουσιαστεί στο APOLLO 13 (διαστημόπλοιο), το οποίο δεν μπορούσε να επιστρέψει πίσω στη Γη.
Ακούστε το ηχητικό:
Η ψυχή του χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, πρέπει να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει.
Να πετάει μες το άπειρο, μες στα άστρα, μες τα μεγαλεία του Θεού, μες τη σιωπή.
Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάεις. Να πονάεις γι’ αυτόν που αγαπάεις.
Το παρακάτω θαύμα του Αγίου Πορφυρίου, το διηγήθηκε ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος το άκουσε από τον παθόντα. [Μαρτυρία του Ι.Μ.]
Ένα βράδυ, σε κάποια στροφή, ένα ταξί έπεσε σε μια χαράδρα και έγινε μια μάζα σίδερα. Ο οδηγός ήταν μόνος του στο ταξί εγκλωβισμένος, οπότε βλέπει έναν γέροντα ιερέα να βγάζει τα σίδερα και να τον ελευθερώνει. Δεν είχε πάθει τίποτε.
Ο ταξιτζής τον ρώτησε:
– Πώς με βρήκατε, πού με είδατε;
Του λέει (ο γέροντας του ταξιτζή):
Όσιος Πορφύριος: Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, που πάνε να κυριεύσουν την ψυχή, φεύγουν με την ταπείνωση. Αυτός που δεν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δεν θέλει να του κόψεις το θέλημα, να τον θίξεις, να του κάνεις υποδείξεις.
Tα τά κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, πού πάνε νά κυριεύσουν τήν ψυχή, φεύγουν μέ τήν ταπείνωση.
Αυτός πού δέν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δέν θέλει νά τού κόψεις τό θέλημα, νά τόν θίξεις, νά τού κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τόν κυριεύει η κατάθλιψη.
Όλα τα προβλήματά μας, τα υλικά, τα σωματικά, τα πάντα, να τ΄αναθέτουμε στον Θεό.
Πως λέμε στην Θεία Λειτουργία, “… και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα”.
Όλη τη ζωή μας σ΄Εσένα, Κύριε, αφήνουμε. Ό,τι θέλεις Εσύ. “Γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης”.
