Ο άγιος Παΐσιος και ο άγιος Πορφύριος έσωσαν τον έφηβο, που είχε πέσει στις 22 Απριλίου από την οροφή του Κολυμβητηρίου της Ξάνθης και βρισκόταν για οκτώ ολόκληρες μέρες σε κωματώδη κατάσταση!
Άφωνοι έμειναν ακόμη και οι γιατροί του Νοσοκομείου Καβάλας, όταν έγιναν μάρτυρες του θαύματος που επανέφερε στη ζωή τον 16χρονο Δημήτρη Νικολόπουλο, για τον οποίο είχε χαθεί κάθε ελπίδα.
Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.
–Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
Το σύγχρονο θαύμα του γέροντος Παϊσίου συνέβη σε ένα μικρό χωριό των Σερρών.Το περιέγραψε στον υποδιάκονο Αμφιλόχιο, του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Ταξιαρχών Σερρών, ο βιώσας το θαύμα Παντελής Κ.
Στην Λευκωσία της Κύπρου συνέβη το εξής συγκλονιστικό θαύμα με την προσευχή στην Παναγία. Ένα παιδί τεσσάρων ετών δεν είχε μπορέσει ακόμα να μιλήσει.
Οι γονείς του και ιδιαίτερα η γιαγιά έκαναν θερμές προσευχές στην Παναγία τη Φανερωμένη της Λευκωσίας και την παρακαλούσαν να θεραπεύσει το παιδί.
11 Ιουλίου 2018
Διηγείται ένας προσκυνητής της Ι.Μονης, πιλότος στο επάγγελμα:
«Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν νέος στο επάγγελμα, εκτελούσα πτήση Αθήνα-Αμερική. Πάνω απο τον Ατλαντικό συνέβη μια μηχανική βλάβη που δεν μπορούσα να την διορθώσω.
Σε κάθε δεσποτική και θεομητορική εορτή έχουμε μεγάλη χαρά οπουδήποτε κι αν γιορτάζουμε.Αλλά στους Άγιους Τόπους πολλαπλασιάζονται.
Εκεί αισθάνεσαι σαν να πετάς στα σύννεφα. Μερικές φορές δε ξέρεις τι σου συμβαίνει,εάν βρίσκεσαι στη γη ή στον ουρανό. Κι αυτό δε συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά σε όλους όσους συμμετέχουν σ¨αυτές τις γιορτές.Μαζί με την αφή του Αγίου Φωτός μια από τις μεγαλύτερες γιορτές είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
…Το φθινόπωρο του 1969, η νυν Γερόντισσα Νικοδήμη του Ιερού Κοινοβίου Ευγγελισμού της Θεοτόκου Ορμυλίας, δίδοντας παραίτηση από την θέση της δασκάλας, έπρεπε να αναχωρήσει, μαζί με τις νυν πρώτες αδελφές της Ορμυλίας, στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου του Μακρυνού στα Μέγαρα, όπως είχε υποδείξει ο μακαριστός και φιλομόναχος Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος, για να πάρουν σωστές μοναχικές βάσεις και να επιστρέψουν στα Τρίκαλα, όπου σχεδιαζόταν να αρχίσει το καινούριο Μονασρήρι τους
Μια αληθινή διήγηση των μοναζουσών για το θαύμα της Παναγίας Παραμυθίας.
— Πάρτε αυτήν την εικόνα της Παναγίας Παραμυ-θίας στην Ελλάδα, για ευλογία.
—Που να την έχω εγώ την εικόνα, Γερόντισσα, στο σπίτι μου;
—Πάρτε την στην Ελλάδα και η Παναγία θα σας δείξει που θέλει να μείνει.
Αυτά είπε η Γερόντισσα Θαβωρία στην κ. Κατερίνα από την Θεσσαλονίκη, όταν η τελευταία επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους.
Έφτασε πάλι η πιο αγαπημένη περίοδος για τους κατοίκους της Παιανίας, η περίοδος που τιμάται με λαμπρό τρόπο και πανηγυρικές εκδηλώσεις, των οποίων οι ρίζες χάνονται στο βάθος των αιώνων, ο Πολιούχος της, Άγιος Αθανάσιος ή «Μάη-Θανάσης» όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τον Μεγάλο αυτό φωστήρα της Ορθοδοξίας οι γηγενείς, λόγω του εορτασμού του τον ομώνυμο μήνα.
