Ο Πέτρος Σιγκούδης του 3ου ΓΕΛ Γιαννιτσών αναφέρθηκε στην ομιλία του προ ολίγων ημερών στη Συμφωνία των Πρεσπών λέγοντας χαρακτηριστικά:
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων επιχειρούν να καλύψουν το τεράστιο κενό που δημιουργήθηκε στη διδασκαλία της Ιστορίας και πιο συγκεκριμένα σε ότι αφορά την Ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα, μετά την αφαίρεσή της από την διδακτέα ύλη.
Τον Μάιο του 1876 το όνομα της Θεσσαλονίκης ακούστηκε στα πέρατα της οικουμένης, ιδιαίτερα όμως στην Κεντρική Ευρώπη. Η όλη υπόθεση ξεκίνησε ως ερωτικό δράμα, συνεχίστηκε ως θρησκευτικός παροξυσμός και κατέληξε ως οχλοκρατικό έγκλημα με διεθνείς διπλωματικές προεκτάσεις και ναυτική πολεμική κινητοποίηση στον κόλπο του Θερμαϊκού.
Η μάχη της Χαιρώνειας είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο ιστορικές αλλά και σημαντικές πολεμικές συγκρούσεις της αρχαιότητας, καθώς αποτελεί τομή που συνεπάγεται τον τερματισμό της αθηναϊκής και μετέπειτα θηβαϊκής κυριαρχίας και την έναρξη της ηγεμονίας των Μακεδόνων υπό την ηγεσία του βασιλιά Φιλίππου του Β’.
Η αιματηρή διαδήλωση στις 22 Ιουλίου που έγινε στο κέντρο της Αθήνας το 1943 αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του λαϊκού ξεσηκωμού απέναντι στους Γερμανούς και Βούλγαρους κατακτητές, η οποία ωστόσο «βάφτηκε κόκκινη» από το αίμα, έπειτα από σκληρές συγκρούσεις διαδηλωτών και στρατιωτών.
γράφει ο Αρχιμ. Π. Κύριλλος Κεφαλόπουλος, ιστορικός
Από έναν πολίτη, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για την Συμφωνία των Πρεσπών, τα «άκουσε» ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Θεσσαλονίκης, Κώστας Ζουράρις, στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη.
Ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος είναι μια από τις πιο σημαντικές ένοπλες συγκρούσεις της Ελλάδας καθώς κατάφερε να αυξήσει τα εδαφικά κέρδη της έναντι της Βουλγαρίας και να ενισχύσει το ρόλο και την θέση της χώρας στα Βαλκάνια και στο ευρύτερο περιφερειακό σύστημα.
Το ιστορικό υπόβαθρο
«Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη μειονοτήτων στο έδαφός της, εκτός από τη μουσουλμανική, αλλά στην απογραφή στη δεκαετία του ’50 του περασμένου αιώνα υπήρχαν εγγεγραμμένοι πληθυσμοί που μιλούσαν μια διαφορετική γλώσσα από την ελληνική που αποκαλούνταν ‘σλαβομακεδονική’.
Να συνεχίσουν τον αγώνα προκειμένου να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, αποφάσισαν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις της Αυστραλίας.
