Εν απωλεία ασεβής περιφέρεται, επιθυμία δε δικαίου δεκτή. (ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 10,24)
Ό πονηρός φοβάται τον επικείμενο θάνατο, ό κλέφτης φοβάται τον διαρρήκτη, ό δολοφόνος φοβάται το σπαθί, ό υπερήφανος φοβάται την αισχύνη, ό άρπαγας φοβάται την πείνα, ό γαστρίμαργος φοβάται την ασθένεια και ό συκοφάντης φοβάται την κρίση της αλήθειας. Αυτό πού φοβάται ό πονηρός είναι αυτό πού θά πάθει.
Η ψυχή να μην συγχύζεται για τους εσωτερικούς πειρασμούς και λογισμούς...
Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ζητά, όχι μόνο να μην κατακρίνουμε τους άλλους αλλά και να σκεπάζουμε τα αμαρτήματα αυτών.
«Γίνε κοινωνός στα παθήματα όλων, αλλά στάσου με το σώμα σου μακριά από όλους.
Κανένα να μη ελέγχεις και κανένα να μη κατηγορείς για τη συμπεριφορά του, ούτε και τον πιο κακό.
Άπλωσε τον χιτώνα σου πάνω σ’ αυτόν που έφταιξε, και σκέπασε τον.
Υπάρχει τίποτε ίσο με αυτήν την οργή;
Ο προφήτης καλεί μάρτυρα τον ουρανό, θρηνεί, σπαράζει, οδύρεται, φωνάζει? «Δεν ξεχωρίζει τραύμα πουθενά, δεν ξεχωρίζει μώλωπας »? ο Θεός οργίζεται, δεν δέχεται θυσία, ούτε πρωτομηνιά ούτε Σάββατο, ούτε αλεύρι, ούτε προσευχή, ούτε χέρια ικετευτικά.
Γιατί δεν έρχεσαι πλέον στην Εκκλησία;
-Ε, μ’αυτά που κάνω δεν μπορώ να έρθω, ντρέπομαι. Με κοροϊδεύουν και οι φίλοι μου. Μου λένε «εσύ είσαι που πας και στην Εκκλησία»;
