Από τις αρχές του χρόνου, οι προκλήσεις του Ερντογάν απέναντι στη χώρα μας είναι συνεχείς, κλιμακούμενες και δεν περιορίζονται μόνο στα λόγια. Οι πράξεις είναι άκρως επιθετικές. Από την προσπάθεια εμβολισμού της ναυαρχίδας της Ακτοφυλακής «Γαύδος» έως τη σύλληψη και κράτηση των δύο στρατιωτικών στα ελληνοτουρκικά σύνορα, η Τουρκία δείχνει να έχει επιλέξει τη σύγκρουση και τη ρήξη, ενώ την ίδια στιγμή η ρητορική του Τούρκου Προέδρου και του στενού περιβάλλοντός του γίνεται καθημερινά πιο επιθετική και προκλητική.
Του Παναγή Γαλιατσάτου
Όπως πολιτεύεται ο Τούρκος Πρόεδρος, το «θερμό επεισόδιο» και η «πολεμική σύρραξη» δεν θα πρέπει να αποκλείονται. Επίσης, φαίνεται πως για τον ίδιο και τα δύο είναι ευπρόσδεκτα. Ο Ερντογάν δείχνει να θέλει να εκμεταλλευτεί το θετικό για τη χώρα του ισοζύγιο ισχύος, ώστε να επιβάλει τη βούλησή του στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το ερώτημα είναι γιατί το κάνει τώρα;
Η απάντηση που δίνουν οι Τούρκοι αντικαθεστωτικοί είναι ότι η ένταση και η πολεμική ατμόσφαιρα τον βοηθούν να συσπειρώσει την τουρκική κοινή γνώμη υπέρ του, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό ενόψει της πιο κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης των τελευταίων δεκαετιών στην Τουρκία, των προεδρικών εκλογών του 2019.
Τα δεδομένα δεν έχουν ακόμα αλλάξει από την επαύριο του δημοψηφίσματος. Πολιτικά η τουρκική κοινή γνώμη παραμένει μοιρασμένη στο 50%-50%. Αυτό για τον Τούρκο Πρόεδρο είναι ένα τεράστιο ρίσκο, αφού διατηρείται ένα σκηνικό τέτοιο, που μπορεί να τον οδηγήσει σε ήττα στον β’ γύρο των εκλογών, αν οι αντίπαλοί του συσπειρωθούν γύρω από τον δεύτερο.
Ο Ερντογάν, ωστόσο, δεν μπορεί να επιτρέψει να πάνε οι προεδρικές εκλογές στον β’ γύρο και αυτό -σύμφωνα με τους Τούρκους αντικαθεστωτικούς- σημαίνει πως θα κάνει ό,τι χρειαστεί, ακόμα και αν αυτό συμπεριλαμβάνει απόβαση σε κάποιο ελληνικό νησί.
