Δεν θέλω ούτε τη ζωή ούτε το θάνατο χωρίς Εσένα. Κύριε πανθαύμαστε! Δεν θέλω ούτε την αλήθεια, ούτε την αιωνιότητα! Όχι, όχι! Εσύ, μόνο Εσύ σε όλα, για όλα και πάνω απ’ όλα.
Εάν δεν θα είναι έτσι, καλύτερα να με καταστρέψετε ολοκληρωτικά, να με γκρεμίσετε από το όν στο μη όν, όπως κάποτε από το μη ον με εισαγάγατε το όν.
Γνωρίζουμε, όμως, Μόνε Φιλάνθρωπε, ότι Εσύ έγινες άνθρωπος και εισήλθες στη δική μας ύπαρξη, στη δική μας ζωή, στο δικό μας θάνατο, στο δικό μας κόσμο, στο δικό μας βάσανο, στη δική μας αλήθεια και έδειξες ότι Εσύ είσαι το νόημα τους και ο παράδεισος τους.
Και αποκάλυψες, ω Πανθαύμαστε, ότι η ζωή μόνο δια Σού και εν Σοί είναι το Ευαγγέλιο και ο παράδεισος· έτσι είναι και ο θάνατος και η αθανασία και η αιωνιότητα και ο κόσμος και ο άλλος και όλοι οι κόσμοι και όλοι οι ουρανοί και οι ουρανοί των ουρανών και όλα τα όντα στα σύμπαντα·το ευαγγέλιο πλάι στο ευαγγέλιο και ο παράδεισος πλάι στον παράδεισο.
Ναι, μόνο μ’ Εσένα και μέσα από Εσένα το ευαγγέλιο είναι ευαγγέλιο και ο παράδεισος είναι παράδεισος και όλα αυτά είναι χωρίς, μα χωρίς τέλος…
Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
Από το βιβλίο του Ἑρμηνεία της προς Φιλιππησίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος