Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, «μια μοναδική στον κόσμο ρύθμιση», απασχολεί τη Süddeutsche. Το «επάγγελμα» του διακινητή προσφύγων εξελίχθηκε και είναι άκρως προσοδοφόρo, όπως εμφαίνεται σε άρθρο στη Welt.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, στην ψήφιση του διυπουργικού νομοσχεδίου με σημείο αιχμής, ανάμεσα στα άλλα, και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου αναφέρεται ρεπορτάζ από την Αθήνα, στο σημερινό φύλλο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Η αρθρογράφος υπενθυμίζει τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες θεσπίστηκε το 1982 η διάταξη ως απόρροια της αιματηρής καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973.
«Μια μοναδική στον κόσμο ρύθμιση»
«Αυτές τις ημέρες η μνήμη επιστρέφει στην προστασία του λόγου που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων» γράφει χαρακτηριστικά η γερμανίδα δημοσιογράφος. «Όπως και τα ακαδημαϊκά προνόμια που παραχώρησε ο αυτοκράτωρ Μπαρμπαρόσα το 1158 στο πανεπιστήμιο της Μπολόνιας, κάτι σαν ένα ιδιότυπο ακαδημαϊκό καθεστώς, που έχει καταργηθεί εδώ και καιρό. Τώρα και το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο στην Ελλάδα καταργείται, μια μοναδική στον κόσμο ρύθμιση». Στο άρθρο αναφέρονται περιπτώσεις ανομίας στα ΑΕΙ, όπως ένας καθηγητής που απειλήθηκε από φοιτητές ότι θα τον πετούσαν από τον 7ο όροφο ή μια καθηγήτρια που κατά τη διάρκεια του μαθήματος έφαγε στο κεφάλι κόκκινη μπογιά.
«Άδεια εισόδου της αστυνομίας δεν δόθηκε σχεδόν ποτέ», σημειώνεται στο άρθρο. «Μια χαρακτηριστική περίπτωση από το 2002 όμως έγινε γνωστή. Η αστυνομία πήρε άδεια να μπει στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης για να καταστρέψει 600 φυτείες μαριχουάνας. Έμποροι ναρκωτικών, χρήστες και μικροεγκληματίες βρίσκουν κι αυτοί προστασία σε έναν χώρο ανομίας στα δημόσια πανεπιστήμια». Και το άρθρο καταλήγει ως εξής: «Η κατάργηση του ασύλου ανήκει στις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης. Για την κυβέρνηση του προκατόχου του Αλέξη Τσίπρα το πανεπιστημιακό άσυλο ήταν ιερό. Τώρα αναμένονται διαδηλώσεις στην Αθήνα. Το ερώτημα είναι αν θα γίνουν αμέσως μετά τη ψήφιση του νόμου ή όταν περάσει το καυτό καλοκαίρι και επιστρέψουν όλοι από τις διακοπές τους».
Χρησιμοποιούν στενές ξύλινες βάρκες
Η εφημερίδα die Welt εξασφάλισε και δημοσιεύει περιγραφές και πληροφορίες, που περιέχονται σε κοινοτικά έγγραφα, για τα τεχνάσματα, τα οποία μετέρχονται διακινητές προσφύγων. Οι περισσότερες των περιπτώσεων αφορούν στους 12 προηγούμενους μήνες. Ένας σκοτεινός κόσμος που συντίθεται από εγκληματικότητα, διαφθορά, βία και αθλιότητα. Από τα έγγραφα γίνεται σαφές πόσο επικερδές είναι αυτό το «επάγγελμα» και πόσο κοστίζει η επιχείρηση ελπίδας που πολλές φορές έχει μοιραίο τέλος για όσους την τολμούν.
«Η Γερμανία παραμένει προορισμός νούμερο ένα για πολλούς πρόσφυγες στην Ευρώπη» σημειώνει ο αρθρογράφος πριν περάσει στην παράθεση χαρακτηριστικών περιπτώσεων διακίνησης παράτυπων μεταναστών και για την Ελλάδα. «Οι αριθμοί αυξάνονται συνεχώς. Πέρυσι 185.853 άνθρωποι έκαναν αίτηση για άσυλο στη Γερμανία, φέτος μέχρι τον Ιούλιο ήταν 84.866. Καθοδόν προς την Ευρώπη ζήτησαν τη βοήθεια εγκληματιών διακινητών. Τα τρικ που χρησιμοποιούν γίνονται όλο και πιο αποκρουστικά, οι διαδρομές όλο και πιο δαιδαλώδεις. Τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια έχουν μεταμορφωθεί σε hotspot για παράτυπη διακίνηση ανθρώπων, όπως προκύπτει από εμπιστευτικά κοινοτικά έγγραφα, που βασίζονται στην επιτυχημένη εργασία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξη για το Άσυλο EASO, και της Europol».
Χαρακτηριστική η περιγραφή σε απόσπασμα έκθεσης μιας περίπτωσης σε ελληνικά νησιά. «Σε σχέση με τη διακίνηση προσφύγων στα ελληνικά νησιά οι διακινητές χρησιμοποιούν όλο και πιο συχνά ξύλινες και στενές βάρκες, αλλά και ταχύπλοα ή τζετ σκι» αναφέρεται σε κάποιο σημείο. «Μεταφέρουν μικρό αριθμό προσφύγων, 15 με 20. Παλαιότερα διακινούνταν μέχρι 60 πρόσφυγες σε μεγάλες φουσκωτές βάρκες».
Σε άλλο σημείο περιγράφονται οι διαδρομές των προσφύγων. «Από την ηπειρωτική Ελλάδα οι πρόσφυγες ταξιδεύουν στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας με μέσα μαζικής μεταφοράς και από εκεί διασχίζουν με τα πόδια τα σύνορα με την Αλβανία. Εκεί κάνουν αίτηση για άσυλο, το οποίο και παίρνουν. Αυτό τους επιτρέπει να κινούνται ελεύθερα και να περνούν τα σύνορα προς το Μαυροβούνιο, όπου κάνουν και πάλι αίτηση ασύλου, με το οποίο κινούνται και εκεί ελεύθερα. Μετά περνούν τα σύνορα προς τη Βοσνία και μετά τη Κροατία, που είναι χώρα της ΕΕ. Αυτή τη διαδρομή προτιμούν Αλβανοί και Κοσοβάροι διακινητές».
Με τη πάροδο του χρόνου, οι κοινοτικές υπηρεσίες καταγράφουν μετατόπιση του τρόπου διάβασης των συνόρων από ξηράς μέσω αέρος. «Οι συχνότερες αεροπορικές διαδρομές είναι από τη Καζαμπλάνκα προς τη Μαδρίτη και το Παρίσι, από την Κωνσταντινούπολη στη Φραγκφούρτη κι άλλους προορισμούς της ΕΕ ….και από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο σε άλλα ευρωπαϊκά αεροδρόμια». Τέλος, πληροφορίες δίνονται και ως προς τη διατίμηση των διαφόρων τρόπων και δρόμων, πχ. από το Ιράν προς την ΕΕ. Αυτό το ταξίδι αυτό κοστίζει 1.000 ευρώ, αλλά από τη Σερβία προς την Αυστρία οδικώς 3.000. Από τη Σερβία προς τη Βρετανία αεροπορικώς 5.000 ευρώ.