«Στην πολιτική λέγονται πράγματα που δε γίνονται και γίνονται πράγματα που δε λέγονται» είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αποτυπώνοντας την «παρασκηνιακή» διάσταση που μπορεί να έχει η πολιτική. Όσο στο Μέγαρο Μαξίμου και να μην το παραδέχονται, η χρονιά που θα μπει σε σχεδόν δύο μήνες θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα εκλογική.
Μπορεί ο Αλέξη Τσίπρας να επιθυμεί την εξάντληση της τετραετίας, όπως κάθε πρωθυπουργός άλλωστε θα ήθελε να κάνει στη θέση του, όμως στην πολιτική έρχεται κάποια στιγμή που «τα θέλω» από «τα μπορώ» παίρνουν χωριστούς δρόμους.
Ο πρωθυπουργός δεν έχει κρύψει ότι μεγάλος στόχος του είναι να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές το 2019, ελπίζοντας πως μέχρι τότε θα έχει φανεί το έργο της κυβέρνησής του, ώστε να εκτιμηθεί και εκλογικά από τους πολίτες. Όποια όμως και αν είναι η πρόθεση του κ. Τσίπρα, το σίγουρο είναι ότι η αντίστροφη μέτρηση για τις κάλπες θα δοθεί με την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, κάπου στις αρχές του νέου χρόνου. Θα είναι τότε που το Μέγαρο Μαξίμου θα τοποθετήσει στο τραπέζι όλα τα πιθανά σενάρια και θα πάρει τις μεγάλες αποφάσεις.
Παρότι λοιπόν μας χωρίζουν από εκεί την περίοδο περίπου 100 μέρες, τα πρώτα «σημάδια» έχουν ήδη αρχίσει να προβάλλουν στον ορίζοντα, στέλνοντας το μήνυμα ότι τα εκλογικά βιβλιάρια, αν ακόμα υπήρχαν, θα έπρεπε σιγά σιγά να βγουν από τα συρτάρια, μια και το 2018 θα μας χρειαστούν.
Ποια όμως είναι αυτά τα «σημάδια» που δείχνουν εκλογές εντός του 2018, ίσως μάλιστα ακόμα και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του νέου χρόνου;
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα αποτελούσε πολιτική «αυτοκτονία». Στην προκειμένη περίπτωση, ο κ. Τσίπρας μας έχει δείξει ότι γνωρίζει καλά από τακτικισμούς και άρα μία αναμέτρηση, στην οποία θα «έμπαινε» από μειονεκτική θέση δε δείχνει να έχει πολλές πιθανότητες να συμβεί.
– Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα ξανά για παροχές τύπου κοινωνικού μερίσματος, το οποίο ετοιμάζεται να μοιράσει το Δεκέμβριο. Να θυμίσουμε ότι ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 θα πρέπει να φτάσει το 3,5% του ΑΕΠ, ποσοστό που ήδη χαρακτηρίζεται πολύ υψηλό. Για να μπορέσει λοιπόν να έχει υπερπλεόνασμα, για να το μοιράσει στους πολίτες, το 3,5% θα πρέπει να υπερκαλυφθεί κατά μία ποσοστιαία μονάδα, πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατον. Άρα ανάλογη κίνηση του Δεκεμβρίου του 2017 (διανομή πλεονάσματος), δε δείχνει να είναι πιθανή τον Δεκέμβριο του 2018. Με άλλα λόγια το Μέγαρο Μαξίμου δε θα έχει στο οπλοστάσιό του ένα σημαντικό όπλο, το οποίο αναμφίβολα μπορεί να επηρεάσει ένα μέρος των πολιτών.
– Η λεγόμενη «καθαρή» έξοδος από τα μνημόνια δε δείχνει να είναι και τόσο «καθαρή». Η κυβέρνηση μοιάζει να καλλιεργεί και να επενδύει στο αφήγημα της απελευθέρωσης από τα δεσμά των μνημονίων και σίγουρα ο κ.Τσίπρας θα επιδιώξει να «πουλήσει» ότι θα είναι ο πρωθυπουργός που έδιωξε την τρόικα από τη χώρα. Όπως φαίνεται η περίοδος μετά τον Αύγουστο του 2008, όταν και ολοκληρώνεται το πρόγραμμα, δε θα είναι και ιδιαιτέρως ανέφελη μια και ήδη συζητείται στους διαδρόμους των Βρυξελλών ο τρόπος εποπτείας της χώρας. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να βρει ένα άλλο τρόπο για να «σερβίρει» το αφήγημα περί «καθαρής» εξόδου από τα μνημόνια.
Αν σε αυτούς τους τρεις καθοριστικούς παράγοντες προστεθεί και το κλίμα παροχών και διευκολύνσεων (μέρισμα 2017, προσλήψεις στο δημόσιο κ.α.) το οποίο συντηρεί με κομψό αλλά εμφανή τρόπο το Μέγαρο Μαξίμου, τότε βάσιμα μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει να σκέφτεται τις εκλογές...
του Γιάννη Κ.Τρουπή