Στα Ρόδα της Μικράς Ασίας μια κόρη είχε μείνει παράλυτη. Απελπισμένη όπως ήταν από τα ανθρώπινα μέσα κατέφυγε δια της προσευχής της στο Θεό. Στη θλίψη θυμάται περισσότερο ο άνθρωπος τον Θεόν του «Κύριε εν θλίψει εμνήσθημέν σου», σημειώνει η Αγία Γραφή.
Από διάφορες διηγήσεις, είχε ακούσει και θαύματα της Αγίας Άννας, που έκανε με την θαυματουργό εικόνα της στο Βόρι. Έτσι παρακινήθηκε στο να παρακαλεί προσευχομένη με περισσότερη θέρμη την θεοπρομήτορα και να ελπίζει στη χάρη της.
Ένα απόγευμα μετά την προσευχή της όπου και πάλιν παρακάλεσε με θέρμη και δάκρυα τη Γιαγιά τού Χριστού, καθώς ήταν καθηλωμένη στο κρεββάτι της αρρώστειας σε κατάσταση «εγρηγόρσεως», από το παράθυρό της που έβλεπε προς τη θάλασσα είδε να έρχεται μια γυναίκα μαυροφορεμένη με μια βάρκα. Άραξε η βάρκα και η αριστοκρατική και σεμνή εκείνη γυναίκα κατέβηκε και προχώρησε προς το σπίτι της. Πλησίασε, ήλθε κοντά της.
– Είμαι η Άννα, της είπε, που όλο με φωνάζεις, αλλά στο σπίτι μου δεν έρχεσαι. Τι με θέλεις;
– Παράλυτη είμαι, ακίνητη, καθηλωμένη, την υγειά μου θέλω, απάντησε η κόρη.
– Για να σού χαρίσω την υγεία πρέπει να με επισκεφθείς στο σπίτι μου, είπε. Έκαμε μεταβολή, ξαναμπήκε στη βάρκα κι έφυγε κατά το Βόρι.
Η άρρωστη με τη βοήθεια των δικών της μεταφέρθηκε στο Προσκύνημα. Έμεινε εκεί μερικές ημέρες προσευχομένη κι έφυγε υγιέστατη.
Βίος της Αγίας Άννας και θαύματα
στο προσκύνημα Βόρι Προικονήσου και Αίγιον Αχαΐας
π. Κωνσταντίνος Παλαιολογόπουλος