Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την ρευστότητα ιδεολογιών, ειδήσεων, ατόμων. Τίποτα δε μένει σταθερό. Αυτό προβλημάτιζε και τον Απόστολο Παύλο όταν συμβούλευε τον μαθητή του Επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο να μείνει εδραίος σε όσα έμαθε απ΄ εκείνον. Θα το ακούσουμε αύριο, έχοντας αρχίσει το Τριώδιο με την πρώτη Κυριακή του, την επονομαζόμενη ως του Τελώνου και Φαρισαίου, λόγω της ευαγγελικής περικοπής.
Τίποτα γύρω μας πλέον δεν είναι δεδομένο, τίποτα σίγουρο, τίποτα το απτό. Μπορεί όμως αυτό να συμβεί και σε θέματα πίστης; Είναι όντως πρόβλημα όταν ο πειρασμός της επιπολαιότητας χτυπά τη συνείδησή μας και όταν μας δεσμεύει στα δίχτυα του και μας εμφανίζει ως αναξιόπιστους. Είναι πλέον θέμα γνώσης που θα φέρει την αντίσταση και πίστης που θα γεννήσει την βεβαιότητα. Η αστάθεια των χριστιανών προβλημάτιζε πάντα την Εκκλησία. Ήταν η γενεσιουργός αιτία για την εμφάνιση αιρέσεων, αποστασιών, αμφισβητήσεων. Εχθροί και πολέμιοί Της εκμεταλλεύτηκαν πολλές φορές την στάση των μελών Της. Οι αστοχίες τους παραπέμπουν σε δυσαρμονία λόγων και έργων με τελικό σκοπό να καταδείξουν έμπρακτη αποτυχία του χριστιανισμού ή της Ορθοδοξίας. Ο παύλειος λόγος έρχεται ως αφυπνιστικός και τελικά λυτρωτικός.
Τα περί μαρτυρίου που κάνει λόγο ο Θείος Παύλος δεν πρέπει να μας δειλιάσει και να μας φοβίσει. Στον τόπο μας και στις ημέρες μας -δόξα τω Θεώ- δεν φαίνεται τέτοιος κίνδυνος. Δε χρειάζεται ομολογία ενώπιον εχθρών και αντιμετώπιση διωγμών, τουλάχιστον με τη μορφή που υπήρξαν στο παρελθόν. Αντίθετα πρέπει να μας γεμίζει αυτοπεποίθηση ότι οι ρίζες του δένδρου της πίστης μας είναι ποτισμένες με αίμα αγίων και δάκρυ οσίων∙ γι΄ αυτό και ανδρώθηκε τρομερά, γι΄ αυτό δεν είναι ανθρώπινη ιδεολογία, γι΄ αυτό και δε δέχεται ταλαντεύσεις. Κάθε ξένο με την εκκλησιαστική διδαχή είναι εφεύρημα θνητών∙ μπορεί ευχάριστο, όχι χρήσιμο.
Βέβαια η εμμονή μας σε όσα ξέρουμε δεν πρέπει να κρύβει τον εγωισμό του παντογνώστη, ούτε και τον κομπασμό του ειδήμονος. Σίγουρα θα εκτεθούμε, αφού δεν είναι δείγμα αληθινής και ανυπόκριτης αυτογνωσίας, αλλά εωσφορικής υπεροψίας. Πάλι σε λάθος δρόμο βρισκόμαστε. Υπάρχουν περιθώρια ώστε να υπάρχουμε τέλεια εναρμονισμένοι και αμετατόπιστοι ως προς τα δόγματα της Εκκλησίας μας. Πρέπει να τα διαφυλάξουμε ακέραια και να τα μεταδώσουμε αυθεντικά.
Ας ακούσουμε τον αποστολικό λόγο αύριο, ας αναμετρηθούμε με τι, πώς και γιατί πιστεύουμε. Αν αντιληφθούμε ότι η συμβουλή στον Απόστολο Τιμόθεο αφορά και εμάς, έχουμε καιρό να αλλάξουμε εντοπίζοντας πού πάσχουμε. Να διορθώσουμε ότι στρεβλό μάθαμε, ότι αληθινό αγνοούμε∙ να ξεχάσουμε ότι αμαρτωλό μας παρέσυρε, ότι ειλικρινές ξεχάσαμε. Ανθρώπινες σκοπιμότητες μεταβάλουν την αλήθεια σε ψέμα, ας τις αγνοήσουμε!
Η περίοδος του τριωδίου που ήδη άρχισε, με τις παρεξηγήσεις που το συνοδεύουν, κρύβει τα αρνητικά του κόσμου με τις μεταμφιέσεις του και τα θετικά που η Εκκλησία θα διδάξει, θα προσφέρει, θα ψάλει. Εδραίοι και σταθεροί να μείνουμε στα της πίστης μας ακούγοντας, ως άλλοι Τιμόθεοι, τον φωτιστή μας Απόστολο τώρα και πάντα
Γράφει ο Αρχιμ. Χρυσόστομος Χρυσόπουλος, Θεολόγος, διδάσκων Πανεπιστημίου Πειραιώς, για το dogma.gr