To έτος λοιπόν 1984, είνε το τέλος της δευτέρας Σκηνής και τοϋ δευτέρου χρονικού διαστήματος και η άρχή του τρίτου, του όποιου την διάρκειαν δεν δυνάμεθα ήμείς σήμερον να γνωρίζωμεν, διότι δ Κύριος δεν ήθέλησε να άποκαλύψη εις τους ανθρώπους τον χρόνον της Δευτέρας Αύτού Παρουσίας.
Το ετος 1984 είναι το τερμα όλων των χρονολογιών που χρονολογούνται με ήμέρας, διά τούτο οι Προφήται χρησιμοποιούν την φράσιν «εν ταις έσχάταις ήμέραις», και άπομένει μόνον η χρονολογία των «χιλίων έτών» της Άποκαλύψεως. Μέχρι τo έτος αύτό της Διαθήκης.
Διά τα 1260 έτη που έβασίλευσεν ο Διάβολος επί της γης διά των δύο θηρίων, του Μωαμεθανικού και του Παπικού κοι λυσσωδώς έπολέμησε δι’ αύτών την Όρθόδ. Έκκλησίαν του Χρίστου, λέγει τα έξης η ‘Αποκάλυψις: «Ο υ α ι την γ η ν και την θάλασσαν, ότι κατέβη ο διάβολος προς υμάς ε χ ω ν θυμόν μέγαν, είδώς ότι ολίγον κ α ι ρ ο ν ε χ ε ι» (ιβ’ 12). Πιθανόν λοιπόν ο μικρός αύτός χρόνος να είναι και 500 ετη, κατά τον οποίον λέγει, θα πλανήση ο Σατανάς «τα ε θ ν η τα εν ταις τέσσαρσι γωνίαις της γης» τον Γωγ και τον Μαγώγ, συναγαγειν αύτούς εις τον πολεμον, ω ν ο άριθμός αύτών ως η άμμος της θ α λ α σ σ η ς».
Ο άριθμός λέγει των άντιθέων αύτών στρατιωτικών δυνάμεων, που θα συναχθούν άπό τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος θα είναι ως η άμμος της θαλάσσης, και θα «α ν αβούν έπί το πλάτος της γης». Γην έννοει όλας τας χώρας κύκλω της Μεσογείου που θα άκμάζη ο Όρθόδ. Χριστιανισμός, και θα κυκλώσουν «την παρεμβολήν τ ω ν α γ ι ω ν», το στράτευμα των Όρθοδ. Χριστιανών, «κ α ι τ η ν π ο λ ι ν την η γ α π η μ ε ν η ν» την Ιερουσαλήμ.
«Κ α ι κατέβη πϋρ εκ του ουρανού άπό του θεού και κατέφαγεν αύτούς»… Το πυρ αυτό δεν γνωρίζομεν αν ριφθή θαυματουργικώς άνευ ενεργείας των Χριστιανών, η αν είναι ενέργεια πυρηνικών όπλων τα όποια θα χρησιμοποιήσουν οι Χριστιανοί κατ’ αύτών. Το πιθανότερον ειναι ότι θα ριφθή, καθώς λέγει, άπό τον Θεόν, κατόπιν θερμής προσευχής των τότε Όρθοδόξων Χριστιανών, επικαλουμένων την βοήθειαν αύτού, ως και έπί Έζεκίου βασιλέως των Εβραίων.
Μετά το γεγονός αύτό, ο Διάβολος ο πλανών αύτούς θα ριφθή εις την λίμνην του πυρός και του θείου, δπου θα ε χ η ριφθεί και το θηρίον και ο ψ ε υ δ ο π ρ ο φ η τ η ς» (ο Μωάμεθ και ο πρώτος Πάπας που έδημιούργησε το Σχίσμα των Εκκλησιών ένεκα των αιρετικών διδασκαλιών του) , άπό το τέλος του δευτέρου χρονικού διαστήματος. «Και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός ε ι ς αιώνας των αιώνων». Μετα άπό το ρητόν αύτό άρχίζει την πίριγραφήν της συντελείας του αιώνος, την Καθολικήν Κρίσιν και άνταπόδοσιν, τον καινόν ούρανόν και την καινήν γην, καθώς και την λεπτομερή περιγραφήν της καινής πνευματικής πόλεως Ιερουσαλήμ.
Λεπτομερείας περί του τρίτου χρονικού διαστήματος δηλ. των γεγονότων, μας παρέχουν αι προφητειαι των Άγιων Πατέρων, Μεθοδίου και Ανδρέου του δια Χριστδν σαλού. Η Κωνσταντινούπολις θα παραδοθή εις τους «Ελληνας, και θα γίνη το κέντρον της Όρθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως δι’ δλην την Εύρώπην.
Κατά τας παραμονάς δε των μεγάλων γεγονότων έκάστης εποχής του τρίτου χρονικού διαστήματος μέχρι της Κοινής ‘Αναστάσεως, ο Κύριος θα φροντίζη και θα άποστέλλη άνθρώπους να προλέγουν αυτά λεπτομερώς, προς σωτηρίαν πολλών άνθρώπων, καθώς και εις το παρελθόν και μέχρι σήμερον έποίησεν.