Πρεσβύτερος Νικόλαος Κατσηδήμας
Με την χάρη του Αρχιποίμενος Χριστού, συμπληρώθηκαν σήμερα 24 Οκτωβρίου ε.έ, 37 ολόκληρα χρόνια από την ενθρόνιση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ, στον Μητροπολιτικό θρόνο της Ηλείας και την πεφωτισμένη Αρχιερατική Διακονία Του! Μία πορεία ζωής, Θεοφιλούς διακονίας και Κοινωνικής προσφοράς ένας δρόμος Σταυροαναστάσιμος. Μία διακονία γεμάτη από Χριστοκεντρικό περιεχόμενο, με κέντρο τον Χριστό και τον Άνθρωπο, ως Εικόνα Του.
Ήταν Σάββατο 24 Οκτωβρίου του 1981, ημέρα γιορτής, χαράς και μεγάλης ευλογίας για την καταστόλιστη και λαμπροφορούσα τοπική μας Εκκλησία, η οποία παλαϊκά υποδεχόταν με εκδηλώσεις σεβασμού και αγάπης στα όρια του Νομού μας και εν συνεχεία στην είσοδο της πόλης του Πύργου, τον δικό της άνθρωπο και Πνευματικό της πατέρα.
Την Ποιμαντορική ράβδο στα στιβαρά χέρια του, έλαβε από τον τοποτηρητή της χηρεύουσας Ιεράς Μητροπόλεώς μας, μακαριστό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Κυρόν Στέφανον, ακούγοντας από τα μελίρρυτα χείλη του, τους χαρακτηριστικούς εκείνους αγιογραφικούς λόγους: «Λάβε την Ράβδον, ίνα ποιμαίνης το εμπιστευθέν, έστω αυτοίς υπὸ σου βακτηρία, και υποστηριγμός, τοις δε απειθέσι, και ευτραπέλοις, χρω αυτή, ράβδω επιστυπτική, ράβδω παιδεύσεως.».
Ενθρονίστηκε εις τον Αρχιερατικό θρόνο του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πύργου, εν μέσω πολυμελούς χορείας Αρχιερέων, Ιερέων, καθώς επίσης των Πολιτικών – Στρατιωτικών αρχών και του περιούσιου λαού Θεού, των οποίων τα πρόσωπα έλαμπαν από Θρησκευτική ανάταση, εκφωνώντας δε τον επιβατήριο (ενθρονιστήριο) λόγο του, τόνισε χαρακτηριστικά ότι: «θα αφιερώσει τη ζωή του, για την πνευματική ανάπτυξη και πρόοδο του λαού του», όπερ και εγένετο.
Αμέσως αρχίζει την Επισκοπική του διακονία και την άσκηση των υψηλών ποιμαντικών του καθηκόντων, τα οποία άοκνα και ακάματα παρά το βάρος των χρόνων και των προβλημάτων υγείας που σθεναρά και αγόγγυστα αντιμετωπίζει, συνεχίζει μέχρι σήμερα με το Θεοφιλές, πολυσχιδές και πολύπλευρο λειτουργικό, ποιμαντικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό του έργο, οδηγώντας το σκάφος της τοπικής μας Εκκλησίας, με εξαιρετικό και θαυμαστό τρόπο.
Τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια από άκρη σε άκρη της Ιεράς Μητροπόλεως, δίνει το παρόν «Νυχθημερόν» και συμμετέχει στις χαρὲς και τις λύπες όλων των Ηλείων. Περιοδεύει σε όλες τις Ενορίες αυτής, δίνοντας έμφαση στα πιο απομακρυσμένα χωριά του Νομού μας, που επισκέπτεται σχεδόν κάθε χρόνο τελώντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Η φιλαγιότης, η λατρευτική ζωή και το κήρυγμα του Ιερού Ευαγγελίου, είναι οι κύριες ιδιότητες και δραστηριότητες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, διότι ο Επίσκοπος αποτελεί το κέντρο της Θείας Λατρείας, στο όνομα του οποίου τελείται, και για τον λόγο αυτό, αφουγκράζεται τον κάθε ποιμενόμενο και προσπαθεί να είναι δίπλα σε όλους, βαδίζοντας «εις Τύπον και Τόπον Χριστού».
Η αγάπη, η ενίσχυση των εμπεριστάτων και αδυνάμων αδελφών μας, τα κοινωνικά προβλήματα, το πρόβλημα της φτώχειας λόγω της σοβούσης οικονομικής κρίσεως σήμερα, δεν ήταν δυνατόν να τον αφήσουν αδιάφορο. Πρώτον, διότι από την ίδια τη φύση της, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μόνο πνευματική αλλά και κοινωνική και δεύτερον, γιατί ο Χριστιανισμός δέχεται ολόκληρο τον άνθρωπο, ως ψυχοσωματική οντότητα και ολότητα, και σώζει ολόκληρη τη ζωή του, πνευματική και σωματική, αφού η Θέωση αναφέρεται σε όλο τον άνθρωπο, ψυχή και σώμα.
Επίσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, όλα αυτά τα χρόνια προέβη στην χειροτονία πλήθους Κληρικών, αξίων λειτουργών του Υψίστου, με συνεχή διακονία και θυσιαστική προσφορά, τους οποίους ενισχύει με τις πατρικές συμβουλές και παραινέσεις του, ενώ πραγματοποίησε εγκαίνια καθώς και θυρανοίξια Ιερών Ναών και ευαγών ιδρυμάτων.
Έχοντας πλήρη συνείδηση και συναίσθηση του Επισκοπικού του αξιώματος, το οποίο είναι συνέχεια των Αγίων Αποστόλων, απορρίπτει κάθε εκδήλωση τιμής προς το πρόσωπό του, επειδή γνωρίζει ότι: «Αρχή τιμής ανθρωπαρέσκεια, το δε τέλος ταύτης, υπερηφάνεια», κατά τον Όσιο Νείλο τον Ασκητή. Μοναδικός του σκοπός να υπηρετήσει τον Τριαδικό Θεό και μέχρι σήμερα, αν και ασθενικός, εν τούτοις όμως ακούραστος και ακάματος εργάτης του Ιερού Ευαγγελίου, από τόπο σε τόπο, και από πόλη σε πόλη, μετακινείται ως διφρηλάτης του πύρινου άρματος του Θείου λόγου, ξεδιψώντας την πνευματική δίψα του ευσεβούς και φιλοχρίστου λαού της Ηλείας. Πατερικός άνθρωπος και Ορθόδοξος ποιμένας, αρνούμενος τον εαυτό του, έχει αγαπήσει την «στενήν και τεθλιμμένην οδόν την απάγουσα εις την ζωήν».
Με αφορμή της συμπλήρωσης τριάντα επτά χρόνων από την ενθρόνισή του, ευχόμεθα στον ακάματο εργάτη και άγρυπνο φρουρό της τοπικής μας Εκκλησίας και Πνευματικό μας Πατέρα, με το πολυποίκιλο έργο και την ισχυρή προσωπικότητα, να του δίνει ο Θεός δύναμη ψυχική και σωματική έτσι ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα, ανέφελα, και άλυπα, την αγλαόκαρπη, τετιμημένη, αλλά και Θεάρεστη Αρχιερατική του Διακονία καθώς επίσης και το πλούσιο Ποιμαντικό, Εκκλησιαστικό, Φιλανθρωπικό, Κοινωνικό και Ιεραποστολικό του έργο, προς δόξαν του Τριαδικού Θεού και ψυχική ωφέλεια του Χριστεπώνυμου πληρώματος της τοπικής μας Εκκλησίας.
Γερμανού του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της Αγιοτάτης Μητροπόλεως Ηλείας, Ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου Πολλά τα Έτη!!