O λόφος των Mυκηνών υπήρξε κατοικημένος ήδη από το 2.500 π.X., η λαμπρότερη όμως εποχή της ιστορίας και της ακμής του συμπίπτει με την Ύστερη Eποχή του Xαλκού από το 1600 μέχρι το 1110 π.X, οπότε άνθισε ο μυκηναϊκός πολιτισμός.
Η θέση της ακρόπολης των Mυκηνών, η οποία ήταν φυσικά και τεχνητά καλά οχυρωμένη, υπήρξε προνομιούχος και στρατηγική. Xάρη σ αυτήν την προνομιακή θέση οι κάτοικοι είχαν υπό τον έλεγχό τους και ρύθμιζαν το εμπόριο με τη νότια Eλλάδα, τη M. Aσία, την Kύπρο και την Aίγυπτο. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ηγεμόνες των Μυκηνών να αποκτήσουν μεγάλο πλούτο και δύναμη.
O θρυλος λέει ότι οι Μυκήνες κτίστηκαν από τους μυθικούς Κύκλωπες.
Τα κυκλώπεια τείχη των Μυκηνών που βλέπουμε σήμερα δημιουργήθηκαν σε τρείς φάσεις. Το 1350 π.Χ. περίπου χτίστηκαν τα πρώτα τείχη που περιέκλειαν μόνο το ψηλότερο σημείο του λόφου. Γύρω στο 1250 π.Χ. χτίστηκε η Πύλη των Λεόντων και τα τείχη επεκτάθηκαν αρκετά. Η τελευταία επέκταση των τειχών έγινε στο βορειοανατολικό άκρο των Μυκηνών το 1200 π.Χ.. Μάλιστα συμπεριέλαβαν μέσα στα τείχη την υπόγεια πηγή νερού που υδροδοτούσε την ακρόπολη.
Με τις επεκτάσεις αυτές δημιουργήθηκε η μεγάλη ακρόπολη με ένα πολύ έξυπνο αμυντικό σύστημα. ΄Ετσι, οι Μυκηναίοι δημιούργησαν ένα σημαντικό οδικό δίκτυο και ανέπτυξαν το εμπόριο. Στα μέσα του 14ου π.Χ. αι. θα φτάσουν στη μέγιστη ακμή τους. Η παρακμή έφτασε τον 11ο αι. π.Χ., όμως οι Μυκήνες δεν εγκαταλείφθηκαν εντελώς. Η καταστροφή του κράτους των Χετταίων, που ήταν και οι μοναδικοί φορείς ήδη από το 17ο αιώνα της τεχνικής επεξεργασίας του σιδήρου και η απώλεια των αιγυπτιακών αγορών άρχισαν να κλονίζουν τις Μυκήνες. Η καταστροφή αυτή συμπληρώθηκε απ’ τους Ηρακλειδείς.
Η άλλοτε πανίσχυρη ακρόπολη μετατράπηκε σε μικρό οικισμό. Το 468 π.Χ. οι Αργείοι κατέστρεψαν τις Μυκήνες και η πόλη δημιουργήθηκε ξανά 3ο π.Χ. αι. αλλά γρήγορα κι αυτή εγκαταλείφθηκε. Ο Παυσανίας το 2ο μ.Χ. αι. θα βρει την πόλη έρημη και πολλά κτίρια μισοκαλυμμένα ήδη από χώμα. Οι πρώτες ανασκαφές θα γίνουν λίγο μετά τη απελευθέρωση.
Το 1841 ο αρχαιολόγος Πιττάκης θα φέρει ξανά στο φως την Πύλη των Λεόντων. Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν το 1876 από τον πρωτοπόρο της αρχαιολογίας Ερρίκο Σλήμαν επιβεβαίωσαν τις ιστορίες και τους μύθους που τραγουδούσαν ο Όμηρος και ο Βηργίλιος φέρνοντας στο φως μεγάλο μέρος της λαμπρής ιστορίας το μυκηναϊκού πολιτισμού. Από το 1886 τις έρευνες του Σλήμαν θα συνεχίσει μια άλλη μεγάλη μορφή της αρχαιολογίας ο Χρήστος Τσούντας.