Από τη θεωρία στην πράξη... Η συμφωνία για το ονοματολογικό μόνο εύκολα δε θα μπορούσε να πει κανένας ότι θα εφαρμοστεί... Οι αντιδράσεις που προκάλεσε και θα προκαλέσει ακόμη η δημοσιοποίηση της συμφωνίας, τα «γκρίζα» σημεία που περιλαμβάνει και κυρίως η σφοδρή πολιτική κόντρα και στις δύο χώρες, καθιστούν δύσκολους τους επόμενους μήνες και για τις δυο χώρες.
Τσίπρας και Ζάεφ θα προσπαθήσουν στο επόμενο διάστημα να «επικοινωνήσουν» τη συμφωνία, να την εξηγήσουν στο λαό του ο καθένας, να αναδείξουν τα θετικά σημεία και να υποβαθμίσουν τα αρνητικά. Στην περίπτωση της Ελλάδας ο πρωθυπουργός τόσο στη χθεσινή του συνέντευξη στην ΕΡΤ όσο και αύριο στη Βουλή θα εξηγήσει ότι η επίλυση του Μακεδονικού θα αποτελέσει τον καταλυτικό παράγοντας ειρήνευσης και σταθερότητας στην περιοχή.
Επίσης θα τονίσει ότι πρόκειται για μια συμφωνία που διασφαλίζει την Ελλάδα και που θα έχει συγκεκριμένα βήματα τα οποία αν δεν υλοποιηθούν δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Παράλληλα θα επιμείνει και στη γραμμή ΕΕ και ΝΑΤΟ που επιδιώκουν να διατηρήσουν τα Σκόπια υπό… δυτικό έλεγχο και να αποτρέψουν την τουρκική ή ρωσική διείσδυση που ήδη έχει ξεκινήσει με κάποιες κινήσεις.
Από την πλευρά του ο Ζόραν Ζάεφ θα επιχειρήσει να πείσει τους δικούς του πολίτες ότι είναι η καλύτερη συμφωνία που μπορούσαν να πάρουν καθώς αποκτούν μακεδονική γλώσσα και ιθαγένεια. Είναι χαρακτηριστικές οι χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Μίλε Μποσνιακόφσκι ο οποίος άσκησε κριτική στο ελληνικό non paper λέγοντας:
«Η βάση της συμφωνίας είναι το πώς η Ελλάδα ερμηνεύει και κατανοεί τον όρο Μακεδονία. Και αποδέχθηκαν το πώς εμείς κατανοούμε και ερμηνεύουμε τον όρο Μακεδονία. Μία σαφής διάκριση γίνεται ανάμεσα στο τι σημαίνει Μακεδονία για εκείνους και τι είναι αποδεκτό σε εμάς και τι σημαίνει για εμάς Μακεδονία και είναι αποδεκτό για εκείνους», είπε αρχικά ο Μίλε Μποσνιακόφσκι.
Μάλιστα, τόνισε «Διατηρούμε το δικαίωμα να αποκαλούμε τους εαυτούς μας Μακεδόνες», ενώ συμπλήρωσε ότι η συμφωνία «διατηρεί τη μακεδονική ταυτότητα και τη μακεδονική γλώσσα».
Σε ό,τι αφορά τα σύμβολα, εξήγησε ότι δεν αποτέλεσαν μέρος της διαπραγματευτικής διαδικασίας και διευκρίνισε ότι ο εθνικός ύμνος και η σημαία της γειτονικής χώρας δεν θα αλλάξουν.
Βλέπουμε δηλαδή μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το erga omnes και να χαμηλώσει τους τόνους των εθνικιστών που ετοιμάζονται να κινητοποιήσουν κόσμο. Αν ισχύουν αυτά που είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, πάντως, τότε δημιουργείται μείζον θέμα για την Ελλάδα καθώς δεν μπορεί να μη διαπραγματεύτηκε τα σύμβολα και κυρίως της σημαία της ΠΓΔΜ που διατηρεί το άστρο της Βεργίνας, οπότε αίρεται και ο όρος εκείνος της συμφωνίας που λέει ότι δεν θα υπάρχουν αλυτρωτικές αναφορές και η νέα χώρα δεν θα έχει καμιά σχέση με την αρχαία ιστορία της περιοχής.
Όπως λένε όσοι παρακολουθούν τα Σκόπια τις τελευταίες ημέρες, επικρατεί μια βουβαμάρα, μια αμηχανία την οποία δεν μπορούν εύκολα να εξηγήσουν. Αλλοι πιστεύουν τον πρωθυπουργό τους ο οποίος τους υπόσχεται σταθερότητα και πακτωλό χρημάτων από την ΕΕ κι άλλοι εκτιμούν ότι χάνεται αυτό το οποίο έμαθαν τα τελευταία 30 χρόνια ή και περισσότερο. Ότι δηλαδή είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, ότι είναι γνήσιοι Μακεδόνες κι όχι οι κάτοικοι ενός μέρους της Μακεδονίας.
Ο Ζάεφ θα ρίξει στο τραπέζι μέσα στο καλοκαίρι το χαρτί της αύξησης των επενδύσεων και των νέων θέσεων εργασίας που είναι κατάλληλα αμειβόμενες. Και θα «επικοινωνήσει» τα οφέλη από την είσοδο της χώρας στο κλαμπ των ισχυρών της Ευρώπης και της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Στην Ελλάδα ο «ανένδοτος» που ξεκίνησε από χθες η ΝΔ, πρώτα με την επισήμανση των επικίνδυνων σημείων της συμφωνίας όσο και με την πρόταση μομφής που ετοιμάζει, δείχνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε τις αποφάσεις του. Δεν θα ψηφίσει και θα πολεμήσει με κάθε τρόπο τη συμφωνία που υπεγράφη.
Ούτε ο Τσίπρας θα έχει εύκολο ρόλο, να πείσει τους πολίτες αλλά να πείσει και βουλευτές που αντιδρούν, ειδικά τους Βορειοελλαδίτες. Μπορεί η κυβερνητική συνοχή να είναι σχεδόν δεδομένη, όμως, δεν αποκλείονται ποτέ στην πολιτική οι εκπλήξεις. Το μήνυμα Τσίπρα χθες προς τον Καμμένο ήταν ότι είναι αγαπημένοι, ακόμη κι αν έχουν διαφωνίες, κάτι που σημαίνει ότι εννοούσαν όταν έλεγαν «μέχρι τέλους».
Τι φοβούνται οι δύο ηγέτες;
Ο Ζάεφ φοβάται ότι θα δυναμώσει το εθνικιστικό κύμα που εκπροσωπεί το VMRO.
Φοβάται επίσης ότι δεν θα μπορέσει να πείσει τον κόσμο για να πάει να ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας.
Τέλος φοβάται ότι η συμφωνία μπορεί… να μην περάσει στην Ελλάδα και να διαλυθούν όλα, κι αυτός να υποστεί τις συνέπειες.
Ο Τσίπρας φοβάται πάνω κάτω τα ίδια πράγματα. Πρώτον την επικράτηση των ακραίων τάσεων στην Ελλάδα, την ενίσχυση των συλλαλητηρίων και την ακύρωση από τον λαό της συμφωνίας.
Δεύτερον να «συρθεί» η διαδικασία και τελικά να μην εφαρμοστεί ποτέ. Και τρίτον, το χειρότερο σενάριο, να μην τηρήσει η ΠΓΔΜ τις υποχρεώσεις της αλλά παράλληλα να έχει επιτύχει την παραγωγή διεθνούς πολιτικού αποτελέσματος. Δηλαδή ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, χρήση του όρου Μακεδονία παντού και ουσιαστική ακύρωση της συμφωνίας και άρση των όπλων δικλείδων ασφαλείας υπάρχουν.
Με πληροφορίες από tanea.gr