Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν διαβεβαίωσε σήμερα ότι δεν μπορεί να μην σεβαστεί το Σύνταγμα που απαγορεύει σε οποιονδήποτε να εκτίσει περισσότερες από δύο συνεχόμενες προεδρικές θητείες, κάτι που σημαίνει ότι θα αποχωρήσει από τη θέση αυτή το 2024, όταν λήξει η τρέχουσα, δεύτερη θητεία του.
Η δήλωση αυτή, που έγινε στους δημοσιογράφους που παρακολουθούν τις εργασίες του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, δεν αποτελεί έκπληξη και δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι ο Πούτιν θα αποχωρήσει από την εξουσία μετά από έξι χρόνια.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε παραιτηθεί και πάλι από την προεδρία το 2008, αφού ολοκλήρωσε δύο συνεχόμενες θητείες. Επέστρεψε στο ανώτατο αξίωμα το 2012, αφού στο ενδιάμεσο ανέλαβε την πρωθυπουργία. Θα μπορούσε, αν το επιθυμεί, να επαναλάβει την ίδια διαδικασία.
"Ανέκαθεν τηρούσα και τηρώ το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας" απάντησε ο Ρώσος πρόεδρος όταν ρωτήθηκε αν και πότε θα αποχωρήσει από την προεδρία. "Στο Σύνταγμα αναφέρεται με σαφήνεια ότι κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες. Σκοπεύω να τηρήσω αυτόν τον κανόνα", πρόσθεσε στις δηλώσεις του που μεταδόθηκαν από τη δημόσια τηλεόραση.
Τον Μάρτιο, όταν κέρδισε με άνεση τις προεδρικές εκλογές, ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε αν θα διεκδικήσει και πάλι την προεδρία στις εκλογές του 2030 και τότε φάνηκε να αποκλείει μια τέτοια πιθανότητα. "Θα αστειεύεστε! Τι θέλετε να κάνω; Να μείνω εδώ μέχρι τα 100 μου; Όχι!",απάντησε.
Ο Πούτιν γεννήθηκε το 1952 και το 2024, όταν θα λήξει η θητεία του, θα είναι 71 ετών, σχετικά νέος για μια τρίτη προεδρική θητεία, ενδεχόμενο το οποίο απορρίπτει.
Πρώην αξιωματικός της KGB, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, 65 ετών, ανέλαβε το 2000 την εξουσία μίας χώρας με αποσταθεροποιημένη ηγεσία και παραπαίουσα οικονομία.
Για την συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών του είναι ο άνθρωπος της σταθερότητας και που οδήγησε τη χώρα του στην ευημερία αξιοποιώντας τον φυσικό πλούτο της χώρας.
Στη διεθνή σκηνή, αυτός που χαρακτήρισε τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ού αιώνα», έβαλε ως στόχο να επαναφέρει την επιρροή της Ρωσίας στον κόσμο μετά τη διάλυση την πτώση της ΕΣΣΔ και τα χαώδη χρόνια της περιόδου Γέλτσιν που ακολούθησαν.
Η μέθοδός του, ένας υπομονετικός αγώνας, παρακολούθηση των σημείων αδυναμίας του αντιπάλου, εξηγούσε το 2013 ο κάτοχος οκτώ νταν στο τζούντο, απαντώντας σε έναν Ρώσο που του ζητούσε να κάνει τα πάντα «για να φτάσει και να ξεπεράσει την Αμερική», ένα παλιό σύνθημα της σοβιετικής εποχής.
Η τεχνική αυτή εφαρμόστηκε με επιτυχία στη Συρία, όπου η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας από το 2015 για την υποστήριξη της νόμιμης συριακής κυβέρνησης, άλλαξε την πορεία του πολέμου και επέτρεψε στον Μπασάρ αλ Ασαντ να παραμείνει στην εξουσία, προς μεγάλη δυσαρέσκεια της Δύσης που παραμερίστηκε.
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2014 και προ του κινδύνου να σφαγιαστεί ο ρωσόφωνος πληθυσμός της Κριμαίας (το 90% του πληθυσμού της αυτόνομης δημοκρατίας), από τους νεοναζί που ανέλαβαν την εξουσία στο Κίεβο, δέχεται το αίτημα της πολιτική ηγεσίας της Κριμαίας να ενσωματωθεί στην υπόλοιπη Ρωσία.
Η επιχείρηση αυτή αύξησε το κύρος του στο εσωτερικό, αλλά έγινε η αιτία για την μεγαλύτερη κρίση ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σε συνδυασμό με την υποστήριξη της Μόσχας προς την αποσχιστική εξέγερση στην ανατολική Ουκρανία..
Γεννημένος στις 7 Οκτωβρίου 1952 σε οικογένεια εργατών που έμενε σε διαμέρισμα του ενός δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Λένιγκραντ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν προοριζόταν για το Κρεμλίνο.
Από την νεανική του ζωή στους δρόμους του Λένιγκραντ, όπως δήλωσε το 2015, έμαθε ένα πράγμα: «Εάν ο καυγάς είναι αναπόφευκτος, χτύπα πρώτος».
Εφοδιασμένος με πτυχίο Νομικής, μπαίνει στην KGB, όπου διαπρέπει ως αναλυτής στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας από το 1985 μέχρι το 1990.
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, αναλαμβάνει σύμβουλος για τις εξωτερικές σχέσεις του τότε φιλελεύθερου δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης Ανατόλι Σαμπτσάκ.
Το 1996 καλείται να εργαστεί στο Κρεμλίνο. Το 1998 ορίζεται αρχηγός της FSB, διαδόχου της KGB, και μόλις έναν χρόνο αργότερα, ορίζεται πρωθυπουργός από τον Μπορίς Γέλτσιν, καθώς όλοι στον περίγυρό του αναγνωρίζουν το οργανωτικό του ταλέντο και την ευφυία του και στο πρόσωπό του αναγνωρίζουν έναν άνθρωπο που μπορεί να οργανώσει πάλι την καταρρέουσα Ρωσία,
Ο Γέλτσιν και το περιβάλλον του είχαν γοητευτεί από «τη διακριτικότητα και την αποτελεσματικότητα» του άνδρα αυτού με το γυμνό μέτωπο και το διαπεραστικό βλέμμα. Ορισμένοι συνεργάτες του Γέλτσιν θεωρούν τότε ότι θα μπορέσουν να τον χειραγωγήσουν εύκολα. Ο Πούτιν όμως ξεκινά μια επιχείρηση ανασύστασης μιάς ισχυρής και συγκεντρωτικής κρατικής εξουσίας και ενίσχυσης των προεδρικών εξουσιών.
Καλλιεργώντας ήδη την εικόνα του σκληρού, την 1η Οκτωβρίου 1999, έπειτα από ένα κύμα επιθέσεων, ξεκινά τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας, έναν αιματηρό πόλεμο που αυτή την φορά είναι νικηφόρος.
Ο πόλεμος αυτός θα γίνει το θεμέλιο της δημοφιλίας του στη Ρωσία και η βάση της εικόνας του ως ανθρώπου με σιδηρά πυγμή που δεν φοβάται τις δύσκολες αποφάσεις.
Οταν ο Μπορίς Γέλτσιν παραιτείται στο τέλος του 1999 και ορίζει διάδοχό του τον πρωθυπουργό του, ο Βαντίμιρ Πούτιν έχει ήδη γίνει ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας.
Εκλέγεται εύκολα το 2000 και ξεκινά το έργο της ανόρθωσης της χώρας.
Στρέφεται κατά των ολιγαρχών, τους επιχειρηματίες που έκαναν περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τις αδιαφανείς ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του ΄90, τους αποκλείει από το πολιτικό παιγνίδι, τους παραπέμπει στην δικαιοσύνη και πολεμά την διαφθορά της μετασοβιετικής Ρωσίας.
Το 2008, παραιτείται αναγκαστικά λόγω συνταγματικού περιορισμού δύο θητειών και τον διαδέχεται στην προεδρία Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ενώ ο Β.Πούτιν αναλαμβάνει την πρωθυπουργία μια θέση που έχει σχέση σχεδόν αποκλειστικά με την εσωτερική δικυβέρνηση της χώρας.
Μετά το ξέσπασμα της Αραβικής Ανοιξης και την ισοπέδωση της Λιβύης από τους δυτικούς, χωρίς να αντιδράσει η Ρωσία, στο εσωτερικό της χώρας, η δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Ν..Μεντβέντεφ είναι έντονη, ενώ η «μουρμούρα» στις ένοπλες δυνάμεις για την κακή διαχείριση των κρίσεων σε Αίγυπτο και Συρία είναι μεγάλη.
Οι στρατιωτικοί, αλλά και κορυφαίες προσωπικότητες του πολιτισμού και των τεχνών, ζητούν την επιστροφή του Β.Πούτιν στο τιμόνι της χώρας, κάτι που έγινε στις εκλογές του 2012.
Εξαιρετικά διακριτικός ως προς την ιδιωτική του ζωή, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει δύο κόρες από την πρώην σύζυγό του, με την οποία πήρε διαζύγιο το 2013.
Ανθρωπος με εξαιρετικά λιτή ζωή, αγαπά τα ιστορικά μυθιστορήματα και την κλασική μουσική, αλλά και τα σπορ