Τα Εγκαίνια του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού, στο Ρέττβικ Σουηδίας, εντός του Ησυχαστηρίου, του οποίου πρώτος κτήτωρ υπήρξε ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης κυρός Ευσέβιος Βίττης, τελέσθηκαν το Σαββάτου, 9 Νοεμβρίου, από τον Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα. Συγκεκριμένα, το απόγευμα της Παρασκευής, 8 Νοεμβρίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας χοροστάτησε κατά την ακολουθία του εσπερινού των εγκαινίων, συμπαραστατούμενος από τον Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Βαρθολομαίο Ιατρίδη, Εφημέριο του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης, και τον Αιδεσιμολ. Οικονόμο κ. Γεώργιο Αρβανιτίδη, Εφημέριο της αρτισυστάτου Ενορίας των Αγίων Δημητρίου και Νέστορος Örebro Σουηδίας, αφού προηγουμένως κατά την κρατούσα εκκλησιαστική τάξη, εκόμισε τα εντός της αργυράς λειψανοθήκης λείψανα, τα οποία εναπέθεσε εντός του ιερού δισκαρίου. Κατά την διάρκεια του εσπερινού, τους ύμνους της εορτής του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, των εγκαινίων και του Αγίου Νικολάου, προς τιμήν του οποίου αφιερώθηκε το ιερό παρεκκλήσιο, απέδωσαν μέλη της βυζαντινής χορωδίας του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης, υπό την διεύθυνση της Δ/δος Ηλιάνας Αντωνίου. Μετά την ακολουθία προσεφέρθη τράπεζα, την οποία προσέφερε το ζεύγος των κ.κ. Benedict και Σουλτάνης Svedberg. Το πρωΐ του Σαββάτου, 9 Νοεμβρίου 2024, ο Ποιμενάρχης, συμπαραστατούμενος από τους ως άνω κληρικούς, ιερούργησε στο προαναφερθέν Παρεκκλήσιο του Ησυχαστηρίου, του οποίου ετέλεσε τα εγκαίνια, συμφώνως προς το τυπικό της Ορθοδόξου κατ’ Ανατολάς Εκκλησίας. Πριν την απόλυση της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, στην οποία συμμετείχε πλήθος χριστιανών από αρκετές πόλεις της Σουηδίας και της Νορβηγίας, ο Ποιμενάρχης απένειμε, κατ’ ιδίαν προαίρεσιν και φιλοτιμίαν, στον π. Γεώργιο Αρβανιτίδη το οφφίκιον της πνευματικής πατρότητος, ο δε λαός αναφώνησε το Άξιος! Επίσης, ετελέσθη το μνημόσυνο του μακαριστού Αρχιμανδρίτου κυρού Ευσεβίου Βίττη, καθώς τον μήνα Νοέμβριο συμπληρώνονται δεκαπέντε έτη από της κοιμήσεώς του, ο δε οικείος Ιεράρχης ανεφέρθη στην προσωπικότητα, την αφοσιωμένη ποιμαντική και ιεραποστολική διακονία και την συγγραφική προσφορά του μακαριστού Γέροντος.