Στην πρωτεύουσα της Λοκρίδας και στην ορεινή Ανατολική Φθιώτιδα εν μέσω σφοδρού καύσωνος ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών για την Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών το απόγευμα της εορτής χοροστάτησε στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό στον Ιερό Ναό της Αναλήψεως στην Σκάλα Αταλάντης, πλησίον του Ιερού Επισκοπείου Ταλαντίου και Λοκρίδος, πλαισιούμενος από τον Διευθυντή του Ιερού Επισκοπείου και Αρχιερατικό Επίτροπο Αταλάντης Αρχιμανδρίτη π. Δημήτριο Ζελιαναίο και ιερείς της περιοχής, παρουσία του Δημάρχου Λοκρών κ. Αθανασίου Ζεκεντέ, εκπροσώπων του Λιμενικού και των Σωμάτων Ασφαλείας και πλήθους πιστών. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών χαρακτηριστικά ανέφερε: «Έρχεται ο Χριστός 40 μέρες μετά την Ανάστασή Του, αφού μετά την Ανάσταση σκόρπισε το μήνυμα της Ανάστασης και βεβαίωσε τους μαθητές, και τον κόσμον όλον, ότι Αυτός ο οποίος αναστήθηκε δεν ήταν ένα φάντασμα, αλλά ήταν ο τέλειος Άνθρωπος και ο τέλειος Θεός, η πραγματικά σαρκωμένη αγάπη, η οποία πληγώθηκε, ματώθηκε, ανέβηκε στο Σταυρό αλλά και νίκησε τον θάνατο για τη σωτηρία του κόσμου, αφού λοιπόν μετά από 40 ημέρες πραγματοποίησε αυτή την αναστάσιμη χειμαρρώδη πορεία ο Χριστός μας, αναλαμβάνεται, επιστρέφει δηλαδή από εκεί από όπου προήλθε, επέστρεψε στον ουρανό, εκεί που θα επιστρέψουμε και εμείς, στην ουράνια πατρίδα μας, καθώς αυτός είναι ο προορισμός μας.
Έρχεται η γιορτή αυτή να μας φανερώσει για μία ακόμη φορά ότι δεν είμαστε πλασμένοι για να τελειώσουμε την πορεία μας μέσα στη γη ή κάτω από τη γη, κάτω από το χώμα της γης, αλλά είμαστε πλασμένοι για τον ουρανό και αυτό πέρα από την εσχατολογική του διάσταση, την σωτηριολογική του διάσταση έχει και μια βαθύτατη εμπράγματη, πραγματολογική διάσταση μέσα στην ιστορία του κόσμου.
Έρχεται η γιορτή αυτή δηλαδή με λίγα λόγια να θυμίσει σε κάθε άνθρωπο ότι πρέπει να μας αρέσει να κοιτάμε ψηλά, να κοιτάμε στον ουρανό, να έχουμε όραμα, να έχουμε προοπτική, να μην είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα στις μικρότητες αυτού του κόσμου αλλά να θέτουμε υψηλούς στόχους και ψηλά τον πήχη.
Ζητούμε πραγματικά ο ουρανός να κατέβει στη γη και εμείς από τη γη να ανέλθουμε στον ουρανό και αυτό είναι το νόημα και το μήνυμα της Εορτής της Αναλήψεως».
Ακολούθησε πάνδημη Ιερά Λιτανεία υπό του Σεβασμιωτάτου κ. Συμεών στους παραθαλάσσιους δρόμους της Σκάλας Αταλάντης, προπορευομένης της Δημοτικής Φιλαρμονικής του Δήμου Λοκρών.
Ανήμερα της εορτής της Αναλήψεως, ο κ. Συμεών τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Μοναστηριακό Ναό της Αναλήψεως του Σωτήρος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Μύλων Ανατολικής Φθιώτιδος.
Αυτή την ημέρα εορτάζεται και η ανάμνηση των Εγκαινίων του Ναού, τον οποίο εγκαινίασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών το έτος 2022. Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ιερείς της περιοχής, η Οσιολογιωτάτη Αγία Καθηγουμένη της Μονής Γερόντισσα Ιουστίνα, η Μοναχή Αναστασία, Μοναχές από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πανοράματος Θεσσαλονίκης, ο Δήμαρχος Στυλίδος κ. Ιωάννης Αποστόλου, καθώς και πλήθος προσκυνητές από την ευρύτερη περιοχή. Το Ιερό Αναλόγιο διηκόνησε ο Διευθυντής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «Γερμανός ο Μελωδός» Δρ. κ. Ανδρέας Ιωακείμ, πλαισιούμενος από τοπικούς Ιεροψάλτες. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Όπως ψάλλουμε στο Κοντάκιο της Εορτής, η Δεσποτική Εορτή της Αναλήψεως αποτελεί ένα «πλήρωμα» και πλήρωμα σημαίνει ότι ολοκληρώσαμε μία διαδρομή, φτάσαμε σε έναν προορισμό, πετύχαμε ένα στόχο. Ολοκληρώθηκε η Θεία Οικονομία, το σχέδιο Οικονομίας του Θεού, ώστε η κτίση, η έμψυχη και άψυχη δημιουργία και τα πάντα να είναι ενωμένα με τον Θεό. Δυστυχώς όμως η εγωιστική και λανθασμένη επιλογή και εμμονή του ανθρώπου, να αυτονομηθεί από τον Θεό, να ακολουθήσει δικό του δρόμο, μιας ατομοκρατίας αρρωστημένης, που στα μάτια του φαινόταν ως ευτυχία, ως απεξάρτηση, ως ελευθερία, ως δύναμη, ως χειραφέτηση, οδήγησε σε ένα σχίσμα, σε μία σχάση, σε μία διάσπαση μεταξύ της ενότητας του ανθρώπου με τον Θεό και γι΄αυτό βιώνουμε κλιματική κρίση, κλιματική κατάρρευση και αλλαγή είναι και αυτά συνέπεια της εγωιστικής επιλογής του ανθρώπου να μην ζήσει την ζωή του ενωμένη με τον Θεό, ευχαριστιακά, αλλά να την ζήσει εγωιστικά, φιλήδονα, φιλάργυρα, άρα εμπαθώς και ότι είναι εμπαθές χωρίζει και απομακρύνει από τον Θεό. Και έρχεται το πλήρωμα της Θείας Οικονομίας μετά από την Ενσάρκωση , την Βάπτιση, την Περιτομή, την Υπαπαντή, την Σταύρωση, την Αποκαθήλωση, την Ανάσταση του Χριστού, διότι όλα αυτά είναι σταθμοί στην Θεία Οικονομία, που όλοι αυτοί οι σταθμοί αποβλέπουν ακριβώς στο πλήρωμα, στην ολοκλήρωση του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, διότι ο Χριστός ήλθε απεσταλμένος από τον Πατέρα και ήλθε για να εκπληρώσει πάνω στην ιστορία, πάνω στον κόσμο, έναν σκοπό. Κατέβηκε από τους ουρανούς, ώστε να μας ανεβάσει εμάς στους ουρανούς. Σήμερα έχουμε αυτή την επιστροφή από την αρχική Πατρίδα, από την αρχική πηγή, από εκεί απ’ όπου προήλθε ο Χριστός επιστρέφει και πάλι ο Χριστός με μία διαφορά: «τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις» και «οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάστατος» και διαβεβαιώνοντας όλους εμάς ότι: «ἐγὼ εἰμὶ μεθ’ ἡμῶν καὶ οὐδεὶς καθ’ ἡμῶν» και για αυτό οι μαθητές ενώ έχασαν τον Χριστό, έφυγαν χαρούμενοι και γέμισαν χαρά και ευλογία και η διαβεβαίωση του Χριστού: «Οὐκ ἐάσω ὑμᾶς ὀρφανούς, ἀλλὰ πέμψω τὸν Παράκλητον». Η σημερινή εορτή είναι μία έναρξη για την προετοιμασία μας για την Εορτή της Πεντηκοστής, προκειμένου να λάβουμε το Πνεύμα το Άγιον για να μην είμαστε ποτέ μόνοι. Το Πνεύμα το Άγιον είναι η δικλίδα ασφαλείας απέναντι στην μοναξιά, απέναντι στην στέρηση. Το Πνεύμα το Άγιον έχασαν οι Πρωτόπλαστοι εξαιτίας του εγωισμού τους. Έτσι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος ακολουθεί το δικό του θέλημα και όχι το θέλημα του Θεού. Όταν ο άνθρωπος αφεθεί στην πλημμύρα της λάσπης της αμαρτίας, της εγωπάθειας, της ιδιοτέλειας. Έρχονται οι λάσπες και εξαφανίζουν το μωσαϊκό της καρδιάς του. Όμως το Άγιο Πνεύμα παραμένει ανεξάλειπτο μέσα στην καρδιά μας και χρειάζεται η μάνικα της μετανοίας, που είναι τα δάκρυα της λύτρωσης και της κάθαρσης.
Η σημερινή Εορτή είναι η ουρανοποίηση της γης, η ουρανοποίηση του ανθρώπου. Και μας δίνεται η δυνατότητα και εμάς να απεγκλωβιστούμε από την εξάρτηση που έχουμε όλοι μας με τα γήινα, τα φθαρτά και τα υλικά. Οι μικρότητες μας κρατούν καθηλωμένους στην γη. Ο ουρανός φωτίζει την ζωή μας και ο Χριστός μας καλεί να συναναληφθούμε μαζί Του. Να στρέψουμε τα βλέμματα μας στον ουρανό. Οφείλουμε να βλέπουμε ψηλά».