«Διαφορετική» θα είναι η φετινή συνάντηση των G20 στην Ινδία, με την απουσία των ηγετών της Κίνας και της Ρωσίας να προμηνύει ότι θα πέσουν πολύ λιγότερα ουσιαστικά ζητήματα στο τραπέζι.
Η κινεζική απουσία – καπρίτσιο ή διπλωματική κίνηση ουσίας
Μέσα στην εβδομάδα που διανύουμε η Κίνα ξακαθάρισε πως επικεφαλής της αποστολής του Πεκίνου δεν θα είναι ο Πρόεδρος Σι Τζιπινγκ αλλά ο πρωθυπουργός της χώρας.
Η Κίνα, όμως, φαίνεται πως έχει μεθοδικά επιλέξει την αποχή από την διάσκεψη που διοργανώνει η μεγάλη ασιατική της αντίπαλος, Ινδία, στο Δελχί.
Οι διαφορές ανάμεσα σε Κίνα και Ινδία δεν είναι καθόλου νέες και τα επεισόδια, πολλές φορές αιματηρά, ανάμεσα στις δύο χώρες να πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια.
Τελευταίο κεφάλαιο στην ινδοσινική κρίση είναι ένας χάρτης που επίσημα κυκλοφόρησε η Κίνα, στον οποίο η Ινδία υποστηρίζει πως περιλαμβάνονται δικά της εδάφη τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως κινεζικά.
Το Πεκίνο φαίνεται πως έχει επιλέξει να μην δώσει λάθος μήνυμα στον συνασπισμό των ισχυρών που βρίσκονται πίσω από τις ΗΠΑ και γνωρίζει πως δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν, όπως υπήρξε με τον Ντόναλντ Τραμπ, το 2019, όταν και όντως άνοιξε ένας διάλογος για αποκατάσταση των εμπορικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Την ίδια στιγμή, το Πεκίνο σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να δημιουργηθεί το κλίμα του 2022 όταν μία σύνοδο στην οποία κανονικά συζητούνται ζητήματα περιβάλλοντος, οικονομίας και συνεργασιών μονοπώλησε ο πόλεμος της Ουκρανίας.
Η παράλληλη απουσία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν είναι μία καλή ευκαιρία για την Κίνα να «ενοχλήσει» ακόμη περισσότερο την Ουάσιγκτον και να αφήσει αναπάντητα στους διαδρόμους τα off the record ερωτήματα και τις αμερικανικές προτάσεις για αποχή από πώληση όπλων στη Μόσχα.
Η ινδική προσπάθεια για καθιέρωση
Την ίδια στιγμή, στην G20 η οικοδέσποινα Ινδία έχει πολλά να κερδίσει παρά την αποχή της Κίνας.
Με τις εκλογές να απέχουν κάτι περισσότερο από έναν χρόνο ο πρωθυπουργός Ναρέντα Μόντι θέλει να δείξει «εντός έδρας» πως η χώρα του είναι ικανή να πρωταγωνιστήσει.
Τα ταξίδια σε Ουάσιγκτον και Παρίσι και κυρίως τα εξόχως σημαντικά πολεμικά συμβόλαια αλλά και οι εμπορικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Παρίσι έχουν εξασφαλίσει πως οι δύο «μεγάλοι» της Ευρώπης και του πλανήτη θα βρίσκονται ως σύμμαχοι σε ένα τραπέζι που έχει περισσότερα πίσω από τις κάμερες παρά μπροστά.
Ο Μόντι μέσα από την συγκεκριμένη διοργάνωση δεν θα επιχειρήσει απλά να εξασφαλίσει μία εικόνα που θα τον στείλει ξανά στην Πρωθυπουργία αλλά την δημιουργία της βάσης που θα του δώσει την δυναμική να γίνει ένας πραγματικά σοβαρός «παίκτης» στην Ασία.
Το πλαίσιο που προτείνει ο Μόντι «βολεύει» τους αμερικανικούς στόχους για την ύπαρξη σοβαρού αντίβαρου στην Κίνα στον ασιατικό χώρο αλλά γεννά άλλου τύπου προβλήματα τα οποία απαιτούν δεκαετίες δουλειάς για να επιλυθούν.
Η κλιματική αλλαγή και η οικονομία
Πέρα από τις off camera συζητήσεις και τις συμφωνίες, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή θα συζητηθούν εκτενώς σύμφωνα με το πρόγραμμα στην φετινή σύνοδο.
Το ζητούμενο παραμένει να υπάρξουν απτά μέτρα και όχι μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής που ειδικά εντός του 2023 έχει κάνει αισθητή την παρουσία της σε ολόκληρο τον κόσμο με ακραία υψηλές αλλά και χαμηλές θερμοκρασίες, πλημμύρες και καταστροφές πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η οικονομία και ο συνεχιζόμενος έντονος αντίκτυπος της πανδημίας θα απασχολήσουν επίσης σοβαρά του συμμετέχοντες με τις ΗΠΑ να έχουν διαρρεύσει πως θα προτείνουν ένα νέο διευρυμένο portfolio από την Παγκόσμια Τράπεζα για να μειωθεί κι άλλο η απόσταση που χωρίζει τις αναπτυγμένες από τις αναπτυσσόμενες χώρες