«Η τέχνη δεν είναι καθρέφτης που αντανακλά, είναι φακός που μεγεθύνει…». Τα λόγια του Μαγιακόφσκι βρήκαν την απόλυτη δικαίωση σε αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στην Εύβοια: Μια εντυπωσιακή έκθεση γλυπτικής με πρώτη ύλη τα καμένα ξύλα από τα δάση της Βόρειας Ευβοίας, φτιαγμένη από τα χέρια πυροπλήκτων, φιλοξενείται στο Ψαροπούλι, ένα από τα χωριά της περιοχής που έζησαν τον όλεθρο πριν από έναν χρόνο.
Πρόκειται για πρωτότυπες δημιουργίες που εκπέμπουν την αγωνιώδη κραυγή των πληγέντων αλλά και τη δύναμη της δημιουργίας με αισιοδοξία για το μέλλον.
Ψυχή της έκθεσης είναι ο Αντώνης Μόρφογλου, γλύπτης και μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πυροπλήκτων Βασιλικών-Τσαπουρνιάς, ο οποίος δημιούργησε τα έργα θεωρώντας πως η φωνή των κατοίκων, οι οποίοι αγωνίζονται για την αποκατάσταση των απωλειών τους, θα ακουστεί πιο δυνατά με όχημα την τέχνη.
Σε Μουσείο
Τα 25 εκθέματα που θα βρίσκονται μέχρι τις 31 Αυγούστου 2022 έξω από τα γραφεία της Επιτροπής Αγώνα παρουσιάζουν μορφές εμπνευσμένες από τη μεγάλη πυρκαγιά του 2021: Ενα καθηλωτικό πρόσωπο που εκφράζει απόγνωση για την καταστροφή, ένα άλογο που ξεπηδά από τις φλόγες, ακρωτηριασμένα ζώα, πουλιά και άλλες φιγούρες. Ολα έχουν γίνει δεκτά με συγκινητική ανταπόκριση από το κοινό.
Ξένοι παραθεριστές ζήτησαν ήδη να μεσολαβήσουν για να μεταφερθεί η έκθεση στη Νέα Υόρκη ενώ απώτερος στόχος των διοργανωτών είναι τα εκθέματα να καταλήξουν σε ένα μουσείο ώστε να μην περάσουν τα βιώματα των πληγέντων στη λήθη.
«Να μην ξεχνάμε. Αυτός ήταν ο στόχος μας. Και να απλώσουμε τη φωνή μας στον κόσμο για να θυμάται μαζί μας» λέει στα «ΝΕΑ» ο Αντώνης Μόρφογλου, γλύπτης της πέτρας επί 40 χρόνια και μόνιμος κάτοικος της περιοχής από το 2014. «Ακόμη ο κόσμος εδώ ζει ένα δράμα. Πολλοί φιλοξενούνται ως σήμερα σε φιλικά σπίτια ενώ τη δεδομένη στιγμή ο μεγάλος μας φόβος είναι οι βροχές. Εχουμε σοβαρό πρόβλημα. Εχει γίνει μόνο το 20% των αντιπλημμυρικών έργων, κυρίως κάποια έργα βαρέως τύπου και είχαν προηγηθεί κορμοδέματα τα οποία δεν έκαναν ουσιαστική δουλειά. Πριν από μερικά χρόνια και ενώ το δάσος ήταν στη θέση του πνίγηκαν με ένα μπουρίνι οκτώ συνάνθρωποί μας. Φέτος τι θα γίνει που είναι όλα καμένα; Ανησυχούμε πάρα πολύ, χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις» λέει.
Χρειάστηκε ένας χρόνος για να ολοκληρωθεί η έκθεση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Αντώνης Μόρφογλου συγκέντρωνε το υλικό μέσα από το καμένο δάσος και το δούλευε. «Με ένα αυτοκίνητο τριγύριζα στο δάσος και διάλεγα όσα κομμάτια μού φαίνονταν ενδιαφέροντα. Ορισμένα τα έσερνα επί ώρες – δεν ήταν εύκολο -, ενώ κάποιες μεγάλες συνθέσεις δεν κατάφερα να τις φέρω ποτέ» λέει. «Είναι η πρώτη φορά που δουλεύω με ξύλο, όμως για μένα αυτή είναι η πιο αντιπροσωπευτική δουλειά μου. Γιατί συνδέεται με τον λαό της Εύβοιας και αποτυπώνει το δράμα της καταστροφής. Εγώ απλά συνδημιούργησα, δεν άλλαξα πράγματα, συμπλήρωσα. Στην ουσία αυτά τα έργα τα έφτιαξε η ίδια η καταστροφή».
Κινητοποίηση
«Δεν είναι, όμως, μόνο η έκθεση με την οποία αγωνιζόμαστε να ακουστούμε» λέει ο κ. Μόρφογλου. «Πριν καν ξεκινήσει η σκέψη για αυτά τα έργα και έχοντας υπόψη μας από άλλες φυσικές καταστροφές ότι οι άνθρωποι δεν προστατεύονται από τις πολιτικές σταθερές που υπάρχουν οργανωθήκαμε για να διεκδικήσουμε την ουσιαστική αποκατάστασή μας. Στο πλαίσιο αυτό έχουν γίνει πολύ σημαντικές ενέργειες. Μαζί με την Επιτροπή Αγώνα της Στροφυλιάς κάναμε μια κινητοποίηση με 4.500 άτομα, τόσος κόσμος δεν είχε κινητοποιηθεί τοπικά ούτε για μεγάλα εργασιακά θέματα της περιοχής. Κατεβήκαμε στην Αθήνα με μεγάλη συμμετοχή, κάναμε παραστάσεις, συναυλίες, κερδίσαμε κάποια πράγματα, λίγα μεν αλλά με αυτά συνεχίζουμε».
Εκτός από την έκθεση γλυπτικής, για τις φωτιές της Εύβοιας έχει γυριστεί ντοκιμαντέρ το οποίο θα παρουσιαστεί στο Πέραμα, τη γειτονιά του Αντώνη Μόρφογλου στην Αττική, ενώ σε γκαλερί της Αθήνας θα φιλοξενηθεί και μια έκθεση φωτογραφίας από τα καμένα.