Ολους εκείνους τους λόγους, που ίσως για κάποιους να φαντάζουν υπερβολικοί, αλλά είναι αυτοί ακριβώς που έστρωσαν το χαλί της επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο, αναλύει σε μία πρώτη προσπάθεια η Wall Street Journal. Καθ' όλη τη διάρκεια της εκστρατείας του Τραμπ, ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ήταν πομπώδης, βλάσφημος και συχνά αναληθής, υποστηρίζοντας ότι του έκλεψαν την κούρσα του 2020, ότι δεν είχε καμία ευθύνη για την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Κογκρέσο και ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε ενορχηστρώσει τις ποινικές κατηγορίες και τις καταδίκες του για κακούργημα. Η ώθηση του Δημοκρατικού Κόμματος και της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις να τονίσει τα λόγια και τις πράξεις του Τραμπ, να τον απεικονίσει ως κίνδυνο για τη χώρα, απέτυχε να χαλαρώσει τον έλεγχο του πρώην προέδρου στο εκλογικό σώμα. Τα νομικά προβλήματα του Τραμπ, αντί να παρεμποδίσουν την υποψηφιότητά του, τροφοδότησαν δωρεές. Αρνήθηκε ότι διέπραξε αδίκημα σε όλες τις υποθέσεις του. Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι που επιδιώκουν μια αλλαγή στην τύχη στοιχηματίζουν στις υποσχέσεις του Τραμπ να ενισχύσει την οικονομία των ΗΠΑ, να μειώσει τις τιμές και τους φόρους, να διευθετήσει τις ξένες συγκρούσεις και να σταματήσει την παράνομη μετανάστευση. Ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος παρουσίασε με επιτυχία τον εαυτό του ως μαχητή, αποφεύγοντας μια σφαίρα δολοφόνου, και ως θύμα – των πολιτικών αντιπάλων, των μέσων ενημέρωσης και των λεγόμενων αντιπάλων του βαθέως κράτους. Διεύρυνε την υποστήριξή του από μαύρους και λατίνους ψηφοφόρους, καθώς και νέους άνδρες, οικοδομώντας έναν συνασπισμό που θα ενισχύσει το κόμμα στο μέλλον. Ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε επιδέξια τις πολιτικές ευθύνες της Χάρις και της κυβέρνησης Μπάιντεν. Σε μακροσκελείς, συχνά φλύαρες ομιλίες προς τα πλήθη, ο Τραμπ κατηγόρησε την Χάρις ότι προήδρευσε του υψηλότερου πληθωρισμού των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών και ενός αριθμού ρεκόρ παράνομων διελεύσεων από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού. Αξιοποίησε τη νοσταλγία των ψηφοφόρων για την εύρωστη οικονομία των ΗΠΑ που επικράτησε μετά την εκλογή του το 2016 έως ότου η πανδημία διατάραξε τη ζωή το 2020. Η Χάρις δυσκολεύτηκε να διαχωρίσει τον εαυτό της από τον Μπάιντεν, λέγοντας σε τηλεοπτική συνέντευξη τον περασμένο μήνα στο «The View» ότι δεν θα έκανε τίποτα διαφορετικό από τον πρόεδρο. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε λάθος δρόμο, ένα σημείο δεδομένων που δείχνει πώς οι ψηφοφόροι λαχταρούσαν για μια αλλαγή. Η εκστρατεία της Χάρις συγκέντρωσε περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια, πριν από την ανάσυρση του Τραμπ, και διοργάνωσε μια μεγαλύτερη επιχείρηση ψηφοφόρων σε πολιτείες πεδίου μάχης. Ο Τραμπ ξεπέρασε αυτά τα πλεονεκτήματα κατεβαίνοντας λιγότερο ως παραδοσιακός υποψήφιος και περισσότερο ως ηγέτης ενός κινήματος. Το επιθετικό και ελεύθερο στυλ του ήρθε σε αντίθεση με την προσεκτική κι εντός πλαισίων, Χάρις. Ο Τραμπ υποσχέθηκε φορολογικές περικοπές και περισσότερους δασμούς χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες και υποσχέθηκε να απελάσει εκατομμύρια μετανάστες που ζουν παράνομα στις ΗΠΑ χωρίς να πει πώς. Η εκστρατεία πλασάρει μπλουζάκια με την κούπα του Τραμπ από το κατηγορητήριό του ότι προσπάθησε να ανατρέψει παράνομα τη νίκη του Μπάιντεν, μετατρέποντας αυτό που θα φαινόταν πολιτικό εμπόδιο σε ευκαιρία για κέρδος. Ο Τραμπ, 78 ετών, συνεργάστηκε με τον Έλον Μασκ, τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο και κάποτε επικριτή του, ο οποίος ξόδεψε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να αυξήσει την προσέλευση των ψηφοφόρων σε πολιτείες-πεδία μάχης. Ο Τραμπ κέρδισε την υποστήριξη του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, που προσέφερε τους δικούς του πιστούς οπαδούς μετά την αποχώρησή του από την κούρσα. Η Χάρις προκάλεσε έκρηξη ενθουσιασμού όταν αντικατέστησε τον Μπάιντεν τον Ιούλιο ως υποψήφια των Δημοκρατικών. Το ντροπιαστικό προεδρικό ντιμπέιτ του Μπάιντεν ένα μήνα νωρίτερα πυροδότησε φόβους για μια σαρωτική νίκη του Τραμπ, οδηγώντας στην απόσυρσή του από την κούρσα. Μετά από μια ενθουσιώδη Εθνική Συνέλευση των Δημοκρατικών, η Χάρις διαπομπεύτηκε από τον Τραμπ και τους Ρεπουμπλικάνους για τις προηγούμενες, πιο φιλελεύθερες θέσεις της σχετικά με τη μετανάστευση, το fracking και τα ζητήματα των τρανσέξουαλ. Ο Τραμπ αγνόησε την παραδοσιακή ιδεολογία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, υποστηρίζοντας τους δασμούς και τον στρατιωτικό απομονωτισμό. Εξέφρασε τον θαυμασμό του για ηγέτες όπως ο Σι Τζινπίνγκ της Κίνας και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Ωστόσο, ο Τραμπ αισθάνθηκε ελεύθερος να επαναλάβει την περίφημη ερώτηση του Ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου Ρόναλντ Ρέιγκαν προς τους ψηφοφόρους κατά τη διάρκεια του ντιμπέιτ του 1980 με τον νυν πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ, μια παράσταση που βοήθησε τον Ρέιγκαν να μπει στον Λευκό Οίκο. Το ερώτημα του Ρέιγκαν, που επαναλήφθηκε από τον Τραμπ 44 χρόνια αργότερα, είχε παρόμοια επιτυχία. «Είσαι καλύτερα τώρα από ό,τι ήσουν πριν από τέσσερα χρόνια;» ρώτησε ο Τραμπ κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης στις 27 Οκτωβρίου στο Madison Square Garden. Μια εβδομάδα αργότερα, οι ψηφοφόροι σε όλη την Αμερική απάντησαν, επιλέγοντας την υπόσχεση του Τραμπ για ασφάλεια και ευημερία έναντι του status quo.