Μία νέα γεωλογική έρευνα προειδοποιεί ότι το βάρος από τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης κάνει στην πραγματικότητα το «Μεγάλο Μήλο» -του οποίου τα περισσότερα από 1 εκατομμύριο κτήρια ζυγίζουν σχεδόν 771 εκατομμύρια τόνους- να βυθίζεται χαμηλότερα στα γύρω υδάτινα σώματα.
Η πόλη πλησιάζει πιο κοντά στο νερό με ρυθμό 1 έως 2 χιλιοστά το χρόνο, «με ορισμένες περιοχές να υποχωρούν πολύ πιο γρήγορα» λένε οι ειδικοί. Αν και αυτό μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό σε μη εκπαιδευμένα μάτια, η σταδιακή κάθοδος καθιστά τη Νέα Υόρκη εξαιρετικά ευάλωτη σε φυσικές καταστροφές, σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή και γεωλόγο Τομ Πάρσονς του Γεωλογικού Ινστιτούτου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το Κάτω Μανχάταν κινδυνεύει ιδιαίτερα και υπάρχει ανησυχία τόσο για το Μπρούκλιν όσο και για το Κουίνς, σύμφωνα με τη μελέτη. «Η Νέα Υόρκη αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις από τον κίνδυνο πλημμύρας. Η απειλή ανόδου της στάθμης της θάλασσας είναι 3 έως 4 φορές υψηλότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού της Βόρειας Αμερικής…
Ένας συγκεντρωμένος πληθυσμός 8,4 εκατομμυρίων ανθρώπων αντιμετωπίζει διάφορους βαθμούς κινδύνου από πλημμύρες στη Νέα Υόρκη», έγραψε η ομάδα του στη νέα έκθεση.
Η πόλη βιώνει ήδη σκληρές επιπτώσεις που ξεκίνησαν πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. «Δύο πρόσφατοι τυφώνες προκάλεσαν θύματα και μεγάλες ζημιές στη Νέα Υόρκη», έγραψε. «Το 2012, ο τυφώνας Σάντι έκανε το θαλασσινό νερό να εισέλθει στην πόλη, ενώ οι έντονες βροχοπτώσεις από τον τυφώνα Αϊντα το 2021 κατέκλυσαν τα συστήματα αποχέτευσης λόγω της μεγάλης απορροής μέσα στην κατά βάση πλακόστρωτη πόλη».
Ο Σάντι και η Αϊντα - ο πιο πρόσφατος από τους δύο τυφώνες που ανάγκασαν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα αυτοκίνητά τους σε μεγάλους δρόμους της πόλης ήταν ισχυροί, ο Πάρσονς όμως φοβάται ότι η δομική ακεραιότητα πολλών κτηρίων της πόλης θα μπορούσε να κινδυνεύσει στο μέλλον. «Ο συνδυασμός τεκτονικής και ανθρωπογενούς καθίζησης, ανόδου της στάθμης της θάλασσας και αυξανόμενης έντασης των τυφώνων συνεπάγεται ένα επιταχυνόμενο πρόβλημα κατά μήκος των παράκτιων και παραποτάμιων περιοχών», έγραψε.
«Η επανειλημμένη έκθεση των θεμελίων κτηρίων σε αλμυρό νερό μπορεί να διαβρώσει τον χάλυβα και να αποδυναμώσει χημικά το σκυρόδεμα προκαλώντας δομική εξασθένηση». Επιπλέον η απειλή ισχυρών καταιγίδων είναι πιο πιθανή από ό,τι πριν από χρόνια, σύμφωνα με τον Πάρσονς.
Το αέριο του θερμοκηπίου «φαίνεται ότι μειώνει το φυσικό φράγμα διάτμησης ανέμου κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, το οποίο θα επιτρέψει συχνότερα γεγονότα τυφώνων υψηλής έντασης τις επόμενες δεκαετίες». Είναι απίστευτο ότι πολλές από τις προσθήκες ακινήτων της Νέας Υόρκης που κατασκευάστηκαν μετά την καταστροφή του Σάντι δεν παίρνουν την κατάσταση αρκετά σοβαρά, πρόσθεσε.
«Η Νέα Υόρκη κατατάσσεται τρίτη στον κόσμο όσον αφορά τα μελλοντικά εκτεθειμένα περιουσιακά στοιχεία σε παράκτιες πλημμύρες και το 90% των 67.400 κατασκευών στις εκτεταμένες περιοχές κινδύνου πλημμύρας μετά τον τυφώνα Sandy δεν έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με τα πρότυπα των πλημμυρικών πεδιάδων.
«Η Νέα Υόρκη είναι εμβληματική των αναπτυσσόμενων παράκτιων πόλεων σε όλο τον κόσμο που παρατηρείται ότι υποχωρούν, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει μια κοινή παγκόσμια πρόκληση έναντι του αυξανόμενου κινδύνου πλημμύρας».