O Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε μια «νέα χρυσή εποχή» για την Αμερική, μετά την ορκωμοσία του χθες (20/1) ως ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, υποσχόμενος σαρωτικές κινήσεις για να αναιρέσει τις πολιτικές του προκατόχου του Τζο Μπάιντεν και να αντιστρέψει μια «κρίση εμπιστοσύνης» που όπως είπε, είχε κυριεύσει την κυβέρνηση. «Η παρακμή έχει τελειώσει», είπε σε περίπου 600 συμμάχους, αξιωματούχους και μέλη της οικογένειάς του, στο εσωτερικό τουa Καπιτωλίου, με το πολικό ψύχος στην Ουάσιγκτον να αλλάζει το τελερουργικό για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες. Σημειώνεται ότι ο τελευταίος πρόεδρος των ΗΠΑ που ορκίστηκε σε εσωτερικό χώρο ήταν ο Ρόναλντ Ρίγκαν το 1985, λόγω χαμηλών θερμοκρασιών. Είχε ορκιστεί επίσης μέσα στη ροτόντα του Καπιτωλίου, ενώ η παρέλαση της ορκωμοσίας του είχε ακυρωθεί. Ο 78χρονος Τραμπ χρησιμοποίησε την εναρκτήρια ομιλία του, επιχειρώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην αισιοδοξία μίας «νέας αυγής» για το έθνος, τις μακροχρόνιες κατηγορίες του ότι ήταν στόχος ενός «τυφλού» συστήματος δικαιοσύνης και τις υποσχέσεις για μια σαρωτική καταστολή της μετανάστευσης.
Ο νέος πρόεδρος ανακοίνωσε νέα επιθετικά βήματα για την τόνωση της παραγωγής ενέργειας και τον περιορισμό της μετανάστευσης, καθώς υποσχέθηκε να υλοποιήσει γρήγορα τη λαϊκιστική και εθνικιστική πλατφόρμα που τον οδήγησε για δεύτερη φορά στον Λευκό Οίκο. Ο Τραμπ μίλησε επίσης για τη δική του επιστροφή στον Λευκό Οίκο τόσο ως προσωπική δικαίωση, μετά από δύο απόπειρες δολοφονίας, όσο και ως «αποστολή» για δραματικές αλλαγές στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική. «Ο Θεός με έσωσε για να ξανακάνω την Αμερική μεγάλη», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία που περιελάμβανε απόηχους της δυστοπικής περιγραφής του για την «αμερικανική σφαγή» στην πρώτη του ομιλία μετά την πρώτη του νίκη το 2017.«Για πολλά χρόνια, ένα ριζοσπαστικό και διεφθαρμένο κατεστημένο αποσπούσε δύναμη και πλούτο από τους πολίτες μας, ενώ οι πυλώνες της κοινωνίας μας ήταν σπασμένοι και φαινομενικά σε πλήρη αποσύνθεση», είπε. «Είχαμε μέχρι τώρα μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε μια απλή κρίση στο εσωτερικό, ενώ την ίδια στιγμή σκοντάφτει σε έναν συνεχή κατάλογο καταστροφικών γεγονότων στο εξωτερικό», είπε. Ο Τραμπ υποσχέθηκε να «χτίσει ξανά τον ισχυρότερο στρατό που έχει δει ποτέ ο κόσμος». Αλλά άφησε να εννοηθεί επίσης μια νέα εποχή αμερικανικής επέκτασης, διαμηνύοντας ότι οι ΗΠΑ θα ανακτήσουν τον έλεγχο της Διώρυγας του Παναμά. Επίσης επανέλαβε τις υποσχέσεις της προεκλογικής του εκστρατείας για τερματισμό των πολέμων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, λέγοντας ότι θα είναι «ειρηνοποιός». «Θα μετρήσουμε την επιτυχία μας όχι μόνο με τις μάχες που κερδίζουμε αλλά και με τους πολέμους που τελειώνουμε και, ίσως το πιο σημαντικό, με τους πολέμους στους οποίους δεν θα εμπλακούμε ποτέ», είπε ο Τραμπ. «Η πιο περήφανη κληρονομιά μου θα είναι αυτή ενός ειρηνοποιού και ενοποιητή». Στην τελετή έδωσαν το παρών πρώην πρόεδροι, όπως ο Τζορτζ Μπους και ο Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και δισεκατομμυριούχοι τεχνολογίας, όπως ο μεγιστάνας του Χ και της Tesla Έλον Μασκ και ο Τζεφ Μπέζος, που πρόσφατα συνέρρευσαν στο πλευρό του Τραμπ.
Τι περιμένει ο πλανήτης απο τον «Τραμπ 2.0»
Καθώς επιστρέφει στον Λευκό Οίκο, ο κόσμος περιμένει να δει αν η νέα εποχή Τραμπ θα είναι πραγματικά μια πιο πειθαρχημένη και αποτελεσματική εκδοχή της προηγούμενης, χαοτικής για κάποιους διακυβέρνησής του. Αλλά ακόμη και πριν επιστρέψει στο Οβάλ Γραφείο, η μόνη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο τότε πριν από οκτώ χρόνια και το τώρα είναι το πόσο τολμηρός νιώθει, σύμφωνα με τους αναλυτές. Ο κόσμος του «Make America Great Again» (Maga) νιώθει δικαιωμένος και θέλει να προχωρήσει γρήγορα για να ολοκληρώσει τα πράγματα, να αντεπιτεθεί στους εχθρούς του νέου προέδρου και να αλλάξει την Αμερική. Θεωρεί ότι η χώρα υποστηρίζει την περιφρόνηση του Τραμπ για τη «woke ατζεντα», τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και τις παγκόσμιες ελίτ. Και η ατζέντα αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό. Από τη μαζική απέλαση μεταναστών και την απονομή χάριτος για τους ταραχοποιούς του Καπιτωλίου, έως τους τιμωρητικούς εμπορικούς δασμούς στους γείτονες της Αμερικής και τον τερματισμό της ιδιότητας του πολίτη, ο Τραμπ υπόσχεται πολλές θεμελιώδεις αλλαγές και θα μπορούσε να ανακοινώσει πολλές από αυτές από σήμερα κιόλας.
Η ορκωμοσία του αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς
Η επόμενη ημέρα βέβαια έχει αρκετούς άγνωστους «Χ». Προς το παρόν υπάρχει ενότητα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, αλλά κάτω από την επιφάνεια υπάρχει λιγότερη αρμονία, και μαζί της η προοπτική για περισσότερο χάος, σημειώνουν αναλυτές. Το υπουργικό συμβούλιο του Τραμπ είναι μια ομάδα ανθρώπων με εκπληκτικά διαφορετικές απόψεις που μπορεί να μην συμβαδίζουν πάντα..
Ο υποψήφιος του Τραμπ για Υπουργός Οικονομικών, Σκοτ Μπέσεντ ενσαρκώνει τις παλιές οικονομικές αξίες των Ρεπουμπλικανών και προέρχεται από τη Wall Street μέσω μιας θητείας για τον φιλελεύθερο χρηματοδότη Τζορτζ Σόρος. Αλλά ο αντιπρόεδρος του Τραμπ, Τζέι Ντι Βανς είναι ένας λαϊκιστής που λέει «έχουμε τελειώσει με το catering στο Wall St». Eπιπλέον υπάρχει ο Έλον Μασκ με την ατζέντα του για την απορρύθμιση που υπηρετεί μαζί με έναν υποψήφιο Υπουργό Εργασίας που είναι υπέρ των συνδικάτων και των κανονισμών ασφάλειας των εργαζομένων.
Ο Μάρκο Ρούμπιο, η επιλογή του Τραμπ για το υπουργείο Εξωτερικών, ανήκει στη συμβατική στάση των λεγόμενων «γερακιών» του κόμματος. Έχει αποκαλέσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν «τραμπούκο» και «γκάνγκστερ». Εν τω μεταξύ, η επιλογή του Τραμπ για το τιμόνι της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Τάλσι Γκάμπαρντ, ήταν συμπαθής στους αντιπάλους της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του έκπτωτου ηγέτη της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και περιγράφεται ως η ειρηνοποιός της ομάδας, ο λεγόμενος «Τζίμι Κάρτερ» της ομάδας.
Χάος και ασυμφωνία προβλέπουν οι «κακές γλώσσες»
Οι σύμμαχοι του νέου προέδρου υποστηρίζουν ότι αυτός ο αντισυμβατικός συνδυασμός απόψεων είναι αυτό που κάνει τον Τραμπ διαφορετικό και συναρπαστικό. Ένας πρώην σύμβουλος Τραμπ είπε ότι η ομοιομορφία των απόψεων σε προηγούμενες κυβερνήσεις των Δημοκρατικών ήταν σαν «ένα μάτσο παπαγάλοι». «Ολόκληρο το νόημα της δεύτερης θητείας του Τραμπ είναι να ταρακουνήσει ένα στρεβλό σύστημα διακυβέρνησης» γράφει το BBC. Η ιστορικός Ντόρις Κερνς Γκούντγουιν πιστώνει περίφημα τον Αβραάμ Λίνκολν για τη δημιουργία ενός υπουργικού συμβουλίου που αποτελούνταν από μια ομάδα αντιπάλων του. Στην περίπτωση του Τραμπ, αυτή η νέα κυβέρνηση μοιάζει περισσότερο με δικαστήριο παρά με Δημοκρατία. Οι αυλικοί έχουν διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες μεταξύ τους και πρέπει να έρθουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στον άνθρωπο που βρίσκεται στο επίκεντρο όλων για να τελεσφορήσει η ατζέντα τους.
Έτσι το βασικό ερώτημα για αυτήν τη διοίκηση είναι αν αυτή η εκπληκτικά εκλεκτική ομάδα θα μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα και να προσφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ή αν το υπουργικό συμβούλιο θα μοιάζει με φιλονικία στο γυμνάσιο με πρόθυμους μαθητές που μάχονται και εμποδίζουν ο ένας τον άλλον σε μια προσπάθεια να γίνουν το «κατοικίδιο» του δασκάλου χωρίς σαφείς αρχές που να τους καθοδηγούν. Η έλλειψη συνοχής που εμφανίζεται ήδη έχει ανησυχήσει ορισμένους αναλυτές, ιδίως όσον αφορά την εθνική ασφάλεια. «Δεν υπάρχει συναίνεση στη νέα κυβέρνηση όσον αφορά στο πώς αντιμετωπίζεται λόγου χάρη η Κίνα», λέει ο Ρίτσαρντ Χάας, ο οποίος εργάστηκε στην κυβέρνηση Μπους και τώρα είναι επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Προς το παρόν, οι επιθυμίες του Τραμπ κυριαρχούν. Όμως ο πρόεδρος γνωρίζει ότι σε δύο χρόνια η Αμερική θα διεξαγάγει ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο και η συζήτηση θα στραφεί γρήγορα στο μέλλον. «Το τρένο των Ρεπουμπλικανών θα φύγει από τον σταθμό και ο πρόεδρος Τραμπ θα μείνει όρθιος στην πλατφόρμα. Θα εξακολουθήσει να κυριαρχεί και να έχει πολλά χρήματα που θα του δίνουν κάποια εξουσία στη διαδοχή, αλλά η συζήτηση θα συνεχιστεί και οι αυλικοί θα διεκδικήσουν να γίνουν οι ίδιοι άρχοντες».