Ο ιός Μάρμπουργκ ανήκει στην ίδια οικογένεια με τον ιό Έμπολα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακήρυξε την Πέμπτη (08/06/2023) το τέλος της επιδημίας του ιού Μάρμπουργκ στην Ισημερινή Γουινέα, η οποία είχε απολογισμό 12 επιβεβαιωμένους θανάτους και 23 πιθανούς, σε διάστημα τεσσάρων μηνών από την εμφάνιση των πρώτων κρουσμάτων στο μικρό κράτος της κεντρικής Αφρικής.
«Η επιδημία του ιού Μάρμπουργκ στην Ισημερινή Γουινέα έλαβε τέλος (...) καθώς δεν αναφέρθηκε κανένα νέο κρούσμα τις 42 ημέρες που ακολούθησαν την ολοκλήρωση της θεραπείας του τελευταίου ασθενούς», ανέφερε ο ΠΟΥ.
«Συνολικά, επιβεβαιώθηκαν στο εργαστήριο 17 κρούσματα και καταγράφηκαν 12 θάνατοι. Επιπλέον, 23 πιθανά κρούσματα ήταν όλα θανατηφόρα» σημειώνει ο ΠΟΥ για την επιδημία στην Ισημερινή Γουινέα. Σε τέσσερις από τις οκτώ επαρχίες του μικρού, πλούσιου σε πετρέλαιο κράτους στον Κόλπο της Γουινέας, σημειώθηκαν κρούσματα, συμπεριλαμβανομένης της Μπάτα, οικονομικής πρωτεύουσας και δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, πάντα σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Ο Οργανισμός έστειλε μεγάλη αποστολή γιατρών, ειδικών και άλλου προσωπικού μετά την ανακήρυξη της επιδημίας για να βοηθήσει τις υγειονομικές υπηρεσίες της Ισημερινής Γουινέας. «Αν και η επιδημία τερματίστηκε, ο ΠΟΥ συνεργάζεται με την Ισημερινή Γουινέα για να συνεχίσουν να εφαρμόζονται μέτρα όπως η παρακολούθηση και οι εξετάσεις ώστε να επιτραπεί ταχεία επέμβαση σε περίπτωση επανεμφάνισης του ιού».
Συγγενής του Έμπολα
Ο ιός Μάρμπουργκ ανήκει στην οικογένεια των φιλοϊών, μέλος της οποίας είναι επίσης ο Έμπολα, ιός που έχει προκαλέσει πολύνεκρες επιδημίες στην Αφρική. Μεταδίδεται στον άνθρωπο από τον φυσικό ξενιστή του, είδος καρποφάγας αφρικανικής νυχτερίδας, που είναι φορέας του αλλά δεν ασθενεί. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο γίνεται μέσω των σωματικών υγρών ασθενών, επιφανειών και υλικών.
Στην Αφρική, η πρώτη επιδημία του Μάρμπουργκ καταγράφηκε στη Νότια Αφρική το 1975, ακολουθούμενη από άλλες δύο στην Κένυα τα χρόνια του 1980. Επιδημίες του ιού έχουν καταγραφεί στην Ανγκόλα, στην Γκάνα, στη Γουινέα, στην Ουγκάντα, στη ΛΔ Κονγκό και, πιο πρόσφατα, στην Ισημερινή Γουινέα και στην Τανζανία, εξήγησε στην ανακοίνωσή του ο διεθνής οργανισμός.
Ακόμη δεν υπάρχει εμβόλιο ούτε αντιική θεραπεία, αν και πειραματικές θεραπείες, ιδίως ανοσοθεραπείες και φάρμακα, βρίσκονται στη διαδικασία αξιολόγησης. Η υποστηρικτική θεραπεία –ενυδάτωση του οργανισμού από το στόμα ή ενδοφλέβια– και η αντιμετώπιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)