Μία μελέτη της NASA ανέπτυξε ένα εξειδικευμένο τεστ που επιτρέπει την καταγραφή της δημιουργικότητας του δυναμικού της που αποτελείται από τους εξυπνότερους ανθρώπους του πλανήτη και τα αποτελέσματα αυτού του ανορθόδοξου αλλά αποτελεσματικού τεστ κατέδειξαν πως η δημιουργικότητα του ανθρώπου κατά την παιδική ηλικία είναι πρωτοφανής, όμως εξαφανίζεται κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής του μέσα από το εδραιωμένο Εκπαιδευτικό Σύστημα.
Το τεστ πραγματοποιήθηκε σε 1.600 παιδιά ηλικίας μεταξύ 4-5 ετών και τα αποτελέσματα ήταν σοκαριστικά. Από το σύνολο των παιδιών που έκαναν το τέστ, το 98% εμφάνισε δείγματα ευφυίας που προσεγγίζουν την ιδιοφυία. Όπως ήταν λογικό η ομάδα που πραγματοποίησε τα τεστ, αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά 5 χρόνια αργότερα, ώστε να διαπιστώσει την ενδεχόμενη πρόοδο των παιδιών. Τα αποτελέσματα ήταν εξίσου σοκαριστικά, όμως για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Τα ίδια παιδιά που πλέον σχεδόν τελείωναν το δημοτικό εμφάνισαν ποσοστά 30% ευφυίας, κάτι που υποδηλώνει πως το 68% των παιδιών είχε χάσει την εξυπνάδα και την δημιουργικότητά του. Πέντε χρόνια αργότερα, το ποσοστό αυτό έπεσε στο 12% μόλις! Η ομάδα συνέχισε το τεστ σε ενήλικους ηλικίας από 25 ετών και άνω ( με μέσο όρο ηλικίας τα 31) και έπειτα από αρκετές δοκιμές ανακάλυψε πως λιγότερο από το 2% των ενήλικων διαθέτει μυαλό με τάσεις ιδιοφυίας. Φυσικά υπάρχει πάντα η αμφισβήτηση τέτοιων δοκιμών, όμως η NASA επιβεβαίωσε πως τα τεστ έγιναν πάνω από ένα εκατομμύριο φορές.
Αυτή η μελέτη αποδεικνύει φανερά το γεγονός πως γεννιόμαστε με την δυνατότητα να μετατραπούμε αργότερα σε ιδιοφυή πλάσματα, όμως την στιγμή που εισερχόμαστε στο Εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν εξαυλώνεται! Φαίνεται πως το εδραιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα μέσο που μάλλον εξυπηρετεί κάποιο ανώτερο σκοπό,υποβαθμίζοντας την πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν την δυνατότητα να ξεχωρίσουν. Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο εδραιώθηκε το σύστημα εκπαίδευσης ανά την υφήλιο, αλλά και τους «κακόβουλους» σκοπούς που εξυπηρετεί, μπορείτε να παρακολουθήσετε το εξαιρετικό Ισπανικό ντοκιμαντέρ «Η απαγορευμένη Εκπαίδευση | la educacion prohibida» που αναλύει σε βάθος το ζήτημα της καταπιεσμένης δημιουργικότητας και φαντασίας των παιδιών.
Αυτό συμβαίνει γιατί μάλλον τα παιδιά αποτελούν την μεγαλύτερη ¨απειλή» για το εδραιωμένο διαβρωμένο σύστημα που κυβερνά τον κόσμο. Πρώτος στόχος λοιπόν είναι η ανεπτυγμένη φαντασία και η ακατάπαυστη έμπνευση και δημιουργικότητα των παιδιών, που δυνητικά μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο κατά την σωστή ενηλικίωση.
Πως θα ξαναγίνουμε δημιουργικοί;
Η Δημιουργικότητα βρίσκεται ενσωματωμένη στον ανθρώπινο νου, και ιδιαίτερα η φαντασία. Το θετικό είναι πως η φαντασία μπορεί να καταπιεστεί, όμως δεν μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά. Το κυριότερο εργαλείο για ένα καθημερινό άνθρωπο είναι ο ύπνος, γιατί κάθε βράδυ το υποσυνείδητο επανενεργοποιεί το φαντασιακό πεδίο,βοηθώντας στην περαιτέρω ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας.
Μερικές από τις πλέον αποτελεσματικές τεχνικές για την ανάπτυξη των καταπιεσμένων δυνατοτήτων του νου από το εκπαδευτικό σύστημα είναι η εξάσκηση του διαλογισμού, του φωτεινού ονείρου αλλά και της φυσικής άσκησης, πρακτικές που εξαλείφουν το στρες και το άγχος που κυριεύει το μυαλό εξαιτίας των κατασκευασμένων προβλημάτων της καθημερινότητας. Αυτές οι διεργασίες αναπτύσσουν επίσης μία λειτουργία που αποκαλείται «Νευρογένεση» που στην ουσία είναι η δημιουργία νέων εγκεφαλικών κυττάρων. Ένα άλλο ενδιαφέρον εργαλείο για την ανάπτυξη της ευφυίας, της δημιουργικότητας και της φαντασίας είναι η αμφισβήτηση των εδραιωμένων συστημάτων. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως ότι συμβαίνει τριγύρω – οι τεχνητές ή μη κρίσεις του παγκόσμιου συστήματος – είναι αποτέλεσμα διαβρωμένων τεχνικών για την καταπίεση του ανθρώπου, και αυτό πρέπει όλοι να το γνωρίζουμε ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο στο μέλλον. Γιατί το σύστημα αλλά και γενικότερα η πραγματικότητα πρωτίστως δημιουργείται στην φαντασία μας. και αυτή την στιγμή η φαντασία μας είναι δηλητηριασμένη με αρνητικές ιδέες και σκέψεις. Πρέπει όλοι να τις αποτινάξουμε, και να εδραιώσουμε ένα νέο φωτεινό μέλλον, χωρίς παγιωμένες σκέψεις όπως αυτές που προβάλλονται στο Εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και αργότερα στο σύνολο της κοινωνίας. Μόνο έτσι ίσως κάποια στιγμή νιώσουμε πραγματικά ελεύθεροι. Αν θέλουμε να αλλάξουμε την κατάσταση, θα πρέπει να εμπιστευτούμε την φαντασία μας.