Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μία τεράστια χαμένη αρχαία πόλη στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, στο οποίο ζούσαν τουλάχιστον 10.000 αγρότες πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Μια σειρά από λόφους και θαμμένους δρόμους στον Ισημερινό παρατηρήθηκε για πρώτη φορά πριν από δύο και πλέον δεκαετίες από τον αρχαιολόγο Στέφαν Ροστέν. Η νέα χαρτογράφηση με τεχνολογία αισθητήρα λέιζερ αποκάλυψε ότι αυτές οι τοποθεσίες αποτελούν μέρος ενός πυκνού δικτύου οικισμών και συνδεόμενων δρόμων.
«Ήταν μια χαμένη κοιλάδα πόλεων», είπε ο Ροστέν, ο οποίος διευθύνει τις έρευνες στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. «Είναι απίστευτο. Αλλά εκείνη την εποχή, δεν ήμουν σίγουρος πώς συνδέονταν όλα μαζί», είπε ο Ροστέν, ένας από τους ερευνητές που ανέφεραν το εκπληκτικό εύρημα στο περιοδικό Science. Πρόσφατη χαρτογράφηση με τεχνολογία αισθητήρα λέιζερ αποκάλυψε ότι αυτές οι τοποθεσίες αποτελούν μέρος ενός πυκνού δικτύου οικισμών και συνδετικών δρόμων, κρυμμένων στους δασώδεις πρόποδες των Άνδεων, που ήκμασε επί περίπου 1.000 χρόνια.
Οι οικισμοί καταλήφθηκαν από τους κατοίκους «Ουπάνο» μεταξύ περίπου 500 π.Χ. και 300 έως 600 μ.Χ, μια περίοδο περίπου σύγχρονη με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Ευρώπη, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Τα οικιστικά και τελετουργικά κτίρια που ανεγέρθηκαν σε περισσότερους από 6.000 χωμάτινους τύμβους περιβάλλονταν από γεωργικά χωράφια με αποχετευτικά κανάλια. Οι μεγαλύτεροι δρόμοι είχαν πλάτος 33 πόδια και εκτείνονταν για 6 έως 12 μίλια.
Αν και είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι πληθυσμοί, η τοποθεσία φιλοξενούσε τουλάχιστον 10.000 κατοίκους και ίσως έως και 15.000 ή 30.000 στην ακμή της, δήλωσε ο αρχαιολόγος Aντουάν Ντόρισον, συν-συγγραφέας της μελέτης στο ίδιο γαλλικό ινστιτούτο. Το μέγεθος είναι συγκρίσιμο με τον εκτιμώμενο πληθυσμό του Λονδίνου της ρωμαϊκής εποχής, τη μεγαλύτερη πόλη της Βρετανίας.
«Αυτό δείχνει μια πολύ πυκνή κατοχή και μια εξαιρετικά περίπλοκη κοινωνία», δήλωσε ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα Μάικλ Χέκενμπεργκερ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Για την περιοχή, είναι πραγματικά σε μια κατηγορία από μόνη της όσον αφορά το πόσο νωρίς είναι».
Ο Χοσέ Ιριάρτε, αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Έξετερ, είπε ότι θα χρειαζόταν ένα περίπλοκο σύστημα οργανωμένης εργασίας για να κατασκευαστούν οι δρόμοι και οι χιλιάδες χωμάτινοι τύμβοι. «Οι Ίνκας και οι Μάγια έχτιζαν με πέτρα, αλλά οι άνθρωποι στη λεκάνη του Αμαζονίου δεν είχαν συνήθως διαθέσιμη πέτρα για να χτίσουν, έχτιζαν με λάσπη. Είναι ακόμα ένας τεράστιος όγκος εργασίας», είπε ο Iριάρτε, ο οποίος δεν είχε κανέναν ρόλο στην έρευνα.
Ο Αμαζόνιος θεωρείται συχνά ως μια «παρθένα έρημος με μικρές μόνο ομάδες ανθρώπων Αλλά οι πρόσφατες ανακαλύψεις μας έδειξαν πόσο πιο σύνθετο είναι πραγματικά το παρελθόν», είπε. Οι επιστήμονες βρήκαν πρόσφατα επίσης στοιχεία περίπλοκων κοινωνιών τροπικών δασών που προϋπήρχαν της ευρωπαϊκής επαφής αλλού στον Αμαζόνιο, συμπεριλαμβανομένης της Βολιβίας και της Βραζιλίας. «Υπήρχε πάντα μια απίστευτη ποικιλία ανθρώπων και οικισμών στον Αμαζόνιο, όχι μόνο ένας τρόπος ζωής», είπε ο Ροστέν. «Απλώς μαθαίνουμε περισσότερα για αυτούς».