Έχουν περάσει πολλοί αιώνες από τότε που συνέβη το συγκλονιστικό γεγονός της σταύρωσης του Ιησού Χριστού.
Έκτοτε έχουν κατά καιρούς αναφερθεί πολλές ιστορίες σχετικά με το Τίμιο Ξύλο, τον Ιερό Χιτώνα του Χριστού και το Ιερό Αίμα του Ιησού, που κύλησε από τον σταυρό Του και συνελέγει, σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, σε ένα δισκοπότηρο.
Σύμφωνα με την Βίβλο ο πρώτος που έσπευσε να παραλάβει το σώμα του Εσταυρωμένου, ήταν ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας, ο οποίος συνέλεξε και το Ιερό Αίμα όπως κύλησε από το σώμα του Χριστού σε ένα Ιερό Δισκοπότηρο.
Τώρα έρχεται στην επικαιρότητα από την Τουρκία ένα άλλο, επίσης συγκλονιστικό θέμα, που σχετίζεται με τις τελευταίες στιγμές και την σταύρωση του Ιησού Χριστού. Αυτό είναι τα καρφιά με τα οποία ο Ρωμαίοι φρουροί κάρφωσαν το σώμα του Χριστού πάνω στον σταυρό.
Σύμφωνα λοιπόν με τους ισχυρισμούς των Τούρκων και με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της μεγάλης κυκλοφορίας τουρκικής εφημερίδας, «Σαμπάχ», έχει βρεθεί το μέρος όπου βρίσκονται κρυμμένα, δηλαδή θαμμένα εδώ και αιώνες, τα Ιερά Καρφιά του Τιμίου Ξύλου, δηλαδή τα καρφιά με τα οποία σταυρώθηκε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.
Όσο και αν αυτό ακούγεται σαν απίστευτο, όμως, όπως ισχυρίζονται πολλοί Τούρκοι ερευνητές και όχι μόνο, τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού, με τα οποία ταυτίστηκε το ιερό μαρτύριο που διαδραματίστηκε για την σωτηρία του ίδιας της ανθρωπότητας από την πτωτική αμαρτία, βρίσκονται θαμμένα κάτω από το φημισμένο μουσουλμανικό μνημείο- λουτρό της Κωνσταντινούπολης, το Çemberlitaş στο κέντρο της ιστορικής παλιάς Κωνσταντινούπολης, δίπλα στο Τοπ Καπί, (;;;).
Η συγκλονιστική αυτή ιστορία αρχίζει μετά το 330 μ. Χ., όταν ο χριστιανισμός είχε ήδη γίνει η επίσημη θρησκεία της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η Κωνσταντινούπολη, η βασιλίδα των πόλεων ,είχε γίνει η πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Ο πρώτος αυτοκράτορας, Μέγας Κωνσταντίνος, είχε αναγείρει στο μέρος όπου βρίσκετε σήμερα το Çemberlitaş ένα μεγάλο μνημείο που πολλοί υποστήριξαν ότι είχε ανεγερθεί προς τιμή του θεού Απόλλωνα.
Τότε ακόμα η κυρίαρχη θρησκεία στην Πόλη ήταν η θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων και ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος δεν ήθελε να δημιουργήσει θρησκευτικά προβλήματα ανάμεσα στον πληθυσμό της νέας Ρώμης, όπως είχε ονομαστεί στην αρχή η Κωνσταντινούπολη, για να πάρει στη συνέχεια το όνομα του μεγάλου ιδρυτή της καθώς οι χριστιανοί ήταν ακόμα μια μικρή μειονότητα.
Την περίοδο εκείνη, όπως έγινε γνωστό και από την ιστορία, η μητέρα του μεγάλου Κωνσταντίνου, η Αγία Ελένη, είχε πάει στα Ιεροσόλυμα για να ερευνήσει που βρίσκετε ο ιερός τάφος του Ιησού Χριστού και να βρει τον σταυρό του ιερού μαρτυρίου.
Η αυτοκράτειρα και αγία Ελένη, αφού ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό και έκτισε ένα ναό προς δόξα του στην Ιερουσαλήμ, στη συνέχεια μετέφερε μαζί της στην Κωνσταντινούπολη τα άλλα ιερά αντικείμενα που είχαν βρεθεί μαζί με τον σταυρό. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκονταν τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού. Όλα αυτά τα έβαλε σε μια μεγαλοπρεπή μαρμάρινη ειδική θήκη και τα τοποθέτησε σε ένα κτίριο μέσα στον ναό του μεγάλου αρχαίου αγάλματος.
Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μαζί με τα Ιερά Καρφιά η Αγία Ελένη έφερε στη Κωνσταντινούπολη και άλλα ιερά αντικείμενα που σχετίζονται με τις τελευταίες μέρες του Χριστού, όπως τα σκευή του μυστικού δείπνου, τα οποία επίσης τοποθέτησε μαζί με τα καρφιά στην ίδια μαρμάρινη θήκη.
Η περιοχή γύρω από τον αρχαίο ναό όπου βρίσκονταν το μεγαλοπρεπές άγαλμα και όπου τοποθετήθηκε αυτή η θήκη με τα Ιερά Καρφιά του Χριστού, επί 700 χρόνια ονομάζονταν πλατεία Κωνσταντίνου. Τον εντέκατο όμως αιώνα μετά από μια σφοδρότατη θύελλα το άγαλμα ταρακουνήθηκε, έπεσε κάτω και έγινε θρύψαλα.
Τότε οι Βυζαντινοί, που θεώρησαν ότι η πτώση του αγάλματος ήταν μια θεια τιμωρία σε ένα ειδωλολατρικό σύμβολο, τοποθέτησαν στην θέση του ένα μεγάλο σταυρό, σύμβολο της ορθοδοξίας που ήταν πια η κυρίαρχη θρησκεία στην βασιλίδα των πόλεων.
Γύρω από τον σταυρό οικοδομήθηκε ένας ειδικός ιερός θάλαμος με μαρμάρινους κίονες, μέσα στον οποίο θάφτηκαν τα ιερά αντικείμενα που είχε φέρει από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη, η Αγία Ελένη.
Όταν έπεσε η Πόλη στους Οθωμανούς, ο ίδιος ο σουλτάνος Μωάμεθ ο πορθητής, που είχε γαλουχηθεί στον χριστιανισμό από την χριστιανή μητέρα του, (για άλλους Ελληνίδα, για άλλους Σερβίδα), από τις πρώτες κιόλας μέρες που εγκαταστάθηκε στην Πόλη επισκέφτηκε το μέρος εκείνο θέλοντας να διαπιστώσει αν ήταν αλήθεια η παράδοση ότι εκεί βρίσκονταν τα Ιερά Καρφιά του Ιησού Χριστού.
Εκεί όμως δεν βρήκε τίποτα, παρά μόνο κάποια ερείπια από τις λεηλασίες στις οποίες είχαν επιδοθεί οι γενίτσαροι του, μόλις κατέλαβαν την Πόλη.
Τότε δόθηκε η εντολή να κατεδαφιστεί ότι είχε απομείνει από το μαρμάρινο κτίσμα με τις μαρμάρινες κολώνες και στην θέση του να ανεγερθεί ένα μουσουλμανικό μετζίτι, δηλαδή τόπος προσευχής και τα δημόσια λουτρά της Πόλης που είναι από τότε γνωστά σαν Çemberlitaş.
Σήμερα, μετά από τόσους αιώνες, οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι το αίνιγμα τι απέγινε η ιερή κάσα με τα καρφιά του Σταυρού του Ιησού Χριστού, έχει την απάντηση στο ότι παρέμεινε θαμμένη κάτω από το μουσουλμανικό κτίσμα, δηλαδή κάτω από το Çemberlitaş.
Μάλιστα η παράδοση αυτή μεταβιβάστηκε στους Οθωμανούς αξιωματούχους επί αιώνες και πέρασε μέχρι την σημερινή εποχή. Το θέμα αυτό, όπως επικαλείται ο Τούρκος ιστορικός και αρθογράφος, Μουράτ Μπαρντακτσί, έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρων ακόμα και του Βατικανού.
Οι πληροφορίες του Τούρκου ιστορικού αναφέρουν ότι η καθολική εκκλησία είχε στείλει κάποιους εκπροσώπους της να εξετάσουν την δυνατότητα να σκαφτεί το μέρος εκείνο για να βρεθούν τα ιερά καρφιά του Τιμίου Ξύλου, ένα εύρημα, που αν πράγματι υπάρχει στο μέρος εκείνο, σίγουρα θα είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός για την ιστορία του ίδιου του Χριστιανισμού.
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος,