Oι παλαιοί Αγιορείτες καλόγεροι, εφηύραν ένα δικό τους βαρόμετρο, την «παλαίστρα των καιρών», το οποίο, μάλιστα, ήταν και αρκετά αξιόπιστο.
Πρόκειται για μια παραλληλόγραμμη επιφάνεια ξύλου, πάνω στην οποία είναι σχεδιασμένο (με μελάνι, ή σκαλιστό, ή πυρογραφία) ένας κύκλος, που μέσα του φέρει ακόμα τρεις κύκλους, οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε ονομασίες καιρικών συνθηκών και κατεύθυνση ανέμων.
Στο κέντρο του κύκλου τοποθετούσαν έναν σπόρο από φυτό, τον οποίο ονόμαζαν οι μοναχοί «τσίρ τσίρ μπακαξύρ», αλλά και «στριφοχόρτι» ή «βαρόμετρο» διότι δέκα φορές να αλλάξει ο καιρός, αυτό αυτόματα παίρνει την κατεύθυνση του καιρού.
Οι έξω κύκλοι δείχνουν τις ονομασίες των ανέμων και οι εσωτερικοί κύκλοι δείχνουν τα χειμερινά καιρικά φαινόμενα.
Έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο, με την βαρομετρική πίεση της ατμόσφαιρας ο σπόρος «τσίρ τσίρ μπακαξύρ» παίρνει και την ανάλογη θέση από μόνο του στον πίνακα, γυρνώντας κυκλικά δείχνοντας έτσι η άκρη του σπόρου τον καιρό που θα ακολουθήσει στο προσεχές σχεδόν πεντάωρο.
Ακόμα και αν εμείς του αλλάξουμε θέση, ο σπόρος θα επανέλθει στο σωστό σημείο.
Πηγή: Ασκητικόν