Το ημερολόγιο έγραφε 30 Μαρτίου 1867, όταν οι Ρώσοι πούλησαν την Αλάσκα στην Αμερική έναντι του ποσού των 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων, μη γνωρίζοντας ότι κάτω από τους πάγους κρύβεται μαύρος χρυσός. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης της εποχής κατηγορούσαν την κυβέρνησή τους ότι διασπάθισε το δημόσιο χρήμα για να αγοράσει ένα… παγόβουνο.
Μέχρι το 1867 ανήκε στη Ρωσία, χρονιά κατά την οποία πωλήθηκε στις ΗΠΑ, από τον τσάρο Αλέξανδρο Β΄ έναντι του ποσού των 7.200.000 δολαρίων και το 1959 ανακηρύχθηκε ομόσπονδη πολιτεία τους.
Η εξερεύνησή της άρχισε το 1741 από τον Βίτους Μπέρινγκ, για λογαριασμό της Ρωσίας. Την συνέχισε το 1778 ο Τζέιμς Κουκ, και στις αρχές του 19ου αιώνα αποστολές εξερεύνησαν τις ακτές από τον Ειρηνικό ως τον Βόρειο Παγωμένο ωκεανό. Η συστηματική εξερεύνηση και ο αποικισμός της που ακολούθησε οφείλονται κυρίως στους Σιβηριανούς και Αμερικανούς κυνηγούς, οι οποίοι από το 1784 ίδρυσαν εταιρείες για το κυνήγι ζώων και την πώληση γουναρικών.
(Φωτ.: pixabay.com)
Η Αλάσκα έχει πρωτεύουσα την πόλη Τζούνο και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση (1.717.855 τ.χ.), η έκτη σε πλούτο (54.627 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα) και η πιο αραιοκατοικημένη (0,42 κάτοικοι ανά τ.χ.). Μεγαλύτερη και πιο γνωστή πόλη είναι το Άνκορατζ, ενώ στην Αλάσκα κατοικούν συνολικά 626.932 άνθρωποι.
«Αλάσκα» στη γλώσσα των Εσκιμώων σημαίνει «γη που δεν είναι νησί».
Η πώληση της Αλάσκας από τους Ρώσους στους Αμερικανούς
Οι Ρώσοι ήταν αυτοί που έβαλαν πρώτοι πόδι στην Αλάσκα, στα μέσα του 18ου αιώνα, επωφελούμενοι της γειτνίασής της με τη Σιβηρία, από την οποία χωρίζεται με τον Βερίγγειο Πορθμό. Ασχολήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά με το εμπόριο της γούνας, παραμερίζοντας τους ιθαγενείς Εσκιμώους Ινουίτ. Ο οξύς ανταγωνισμός με τους Γάλλους και Άγγλους εμπόρους μείωσε βαθμιαία το ενδιαφέρον τους για την περιοχή.
Μετά την ήττα των Ρώσων στον Κριμαϊκό Πόλεμο, το 1856, ο τσάρος έψαχνε τρόπους για να την ξεφορτωθεί. Προφανώς ο φυσικός πλούτος της περιοχής ήταν άγνωστος στον Αλέξανδρο Β΄ και την κυβέρνησή του. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη, παρότι η χώρα επούλωνε τις πληγές της από τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Πρόλαβε Ισπανούς και Καναδούς, και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους, αγόρασε την Αλάσκα αντί 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων, στις 30 Μαρτίου 1867.
H επιταγή των 7,2 εκατομμυρίων (φωτ.: commons.wikimedia.org)
Η είδηση της εξαγοράς προκάλεσε την αντίδραση του αμερικανικού Τύπου, αλλά και μελών του Κογκρέσου. Οι εφημερίδες επιτέθηκαν με δριμύτητα στον υπουργό Εξωτερικών Ουίλιαμ Σιούαρντ, που πρωτοστάτησε στη συμφωνία. Θεώρησαν παρανοϊκό να ξοδευτούν τόσα πολλά χρήματα για ένα έρημο και απόμακρο μέρος, μονίμως χιονισμένο.
Η συμφωνία αγοράς επικυρώθηκε τελικά από το Κογκρέσο στις 9 Απριλίου 1867, και στις 18 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου η Αυτοκρατορική Ρωσία μεταβίβασε την κυριαρχία της Αλάσκας στις ΗΠΑ.
Ο χρόνος δικαίωσε πλήρως τον Σιούαρντ. Η Αλάσκα αποδείχθηκε ευλογημένη γη, με απίστευτο φυσικό πλούτο: χρυσό, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξυλεία και αλιεία.