Στα Κύθηρα ο Μπαρμπαρόσα έσφαξε ή αιχμαλώτισε περισσότερους από επτά χιλιάδες αμάχους. Η καστροπολιτεία της Παλαιοχώρας που ονομαζόταν Άγιος Δημήτριος, ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Η πρόσβαση από τη θάλασσα έμοιαζε αδύνατη λόγω των δύο φαραγγιών που την περιβάλλουν.
Όμως, οι εισβολείς ανέβηκαν το βράδυ από το γκρεμό και έπιασαν στον ύπνο τους κατοίκους. Οι πειρατές έβαζαν επίσης τοπικές φορεσιές και παραπλανούσαν τους νησιώτες ότι η επιδρομή είχε λήξει, με συνέπεια να κατεβαίνουν στο λιμάνι και να οδηγούνται κατευθείαν στα σκλαβοπάζαρα. Οι επιζώντες των Κυθήρων κατέφυγαν στην Πελοπόννησο, ενώ ο τοπικός θρύλος λέει ότι τις νύχτες ακούγονται στην Παλαιοχώρα οι φωνές των κατοίκων που σφάζονται από τον στρατό του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και τους ναύτες του Μπαρμπαρόσα.
Ο τρόμος από τις επιδρομές ήταν τέτοιος που οι νησιώτες αναγκάζονται να αλλάξουν την πολεοδομική διάταξη των νησιών και οι οικισμοί «σκαρφάλωσαν» σε βουνά μακριά από τα λιμάνια. Στις γαλέρες Όσοι γλίτωναν το μαχαίρι και δεν πουλιόνται στα σκλαβοπάζαρα είχαν φρικτή τύχη στις γαλέρες. Οι σκλάβοι ήταν αλυσοδεμένοι και εκτεθειμένοι στην αγριότητα του καιρού. Ψηνόταν το δέρμα τους κάτω από τον ήλιο και όταν εξαντλούνταν υπήρχε το μαστίγιο. Οι περισσότεροι πέθαιναν άρρωστοι ή σκοτώνονταν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. Τα πληρώματα ανανεώνονταν από τις επιδρομές των νησιών. Χιλιάδες Έλληνες πέθαναν σε αυτά τα κάτεργα και από εκεί βγήκε η λέξη «κατεργάρης». Όσοι δεν άντεχαν τις κακουχίες, τους πέταγαν στη θάλασσα....