Για πολλούς, ο αποκρυφισμός μοιάζει με αστείο, αν και είναι ένα αστείο βαθιά ριζωμένο στην Ιστορία και με γερά κλαδιά στις κοινωνίες.
Την ίδια ώρα, για τους μυημένους είναι κάτι ανατριχιαστικά αληθινό που όλοι πρέπει να νιώθουν δέος μπροστά του.
Όποια κι αν είναι η αλήθεια για τη φύση και τη δράση του σκοτεινού και απόκρυφου, ένα είναι σίγουρο: πολλοί έχουν εντρυφήσει στον πνευματισμό και τις μυστικιστικές σέχτες και ακόμα περισσότεροι ήπιαν νερό στο όνομά τους.
Ακόμα και προβεβλημένες προσωπικότητες όπως ο…
Ντέιβιντ Μπάουι
Ένας από τους μεγαλύτερους αναμφίβολα μουσικούς της γενιάς του και διανοούμενος καλλιτέχνης πειραματίστηκε στη δεκαετία του 1970 με τον αποκρυφισμό. Η σχεδόν εξώκοσμη μάλιστα φιγούρα του εντός συναυλιακής σκηνής είχε πολύ να κάνει με τις εξωμουσικές του αναζητήσεις εκείνη την εποχή, μπλέκοντας αποκρυφισμό και κοκαΐνη σε ένα εκρηκτικό μείγμα που θα τον έφερνε στα πρόθυρα της ψύχωσης. Ο κόσμος των πνευμάτων τον καλούσε και ο Μπάουι φοβόταν ολοένα και περισσότερο ότι θα δεχτεί επίθεση από τα δαιμονικά πνεύματα που είχε προσκαλέσει σε μυστικιστικές τελετές.
Με την κοκαΐνη να τροφοδοτεί συνεχώς την εμμονή του με τη μαγεία και τον πνευματισμό, ο Μπάουι άρχισε να φοβάται ότι οι μάγισσες θα του έκλεβαν το σπέρμα και θα έκαναν ένα παιδί με σκοπό να το θυσιάσουν! Στη δουλειά του μάλιστα της περιόδου, όπως το άλμπουμ «Station to Station», συναντάμε συχνές αποκρυφιστικές αναφορές, αν και ο ίδιος δήλωσε αργότερα ότι δεν έχει καμία ανάμνηση από την ηχογράφησή του. Φίλος ανήσυχος για την κατάστασή του τον έπεισε τελικά να δεχτεί τον εξορκισμό μιας γυναίκας που επιδιδόταν σε λευκή μαγεία. Ο εξορκισμός δούλεψε, είπε αργότερα ο Μπάουι, αν και χρονικά συνέπεσε με το κόψιμο-μαχαίρι της κοκαΐνης…
Έλβις Πρίσλεϊ
Ακόμα και ο «Βασιλιάς» ήταν εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες, αν και εδώ ήταν βαρβιτουρικά και ηρεμιστικά. Σύμφωνα με την πρώην σύζυγό του Πρισίλα Πρίσλεϊ, ο Έλβις ήταν παθιασμένος με τον πνευματισμό, κάτι που ερχόταν σε τραγική βέβαια αντίθεση με τη δημόσια εικόνα του ροκά που λάτρευε τα γκόσπελ και περνούσε ως θεοσεβούμενος χριστιανός και άνθρωπος που εκτιμούσε τις παραδοσιακές αξίες. Η Πρισίλα σκιαγράφησε ωστόσο ένα σαφώς διαφορετικό πορτρέτο του, ισχυριζόμενη ότι ο Έλβις αναζητούσε συνεχώς νέους τρόπους ώστε να φτάσει σε «υψηλότερα επίπεδα συνείδησης», με τη βοήθεια των ναρκωτικών πάντα, που ενδέχεται να πυροδοτούσαν ακόμα περισσότερο την τρέλα του με το μεταφυσικό.
Η Πρισίλα ανέφερε επίσης στην αυτοβιογραφία της για την κοινή της ζωή με τον «Βασιλιά» ότι ο Έλβις διάβαζε ό,τι αποκρυφιστικό σύγγραμμα έπεφτε στα χέρια του και με τη βοήθεια των ναρκωτικών προσπαθούσε να κάνει πράξη τις τελετές υπέρβασης της πραγματικότητας. Στο τέλος το έκοψε το θέμα με τον πνευματισμό, επιστρέφοντας στην επικράτεια του χριστιανισμού και βάζοντάς τη να κάψει όλα του τα βιβλία, αν και δεν έκανε το ίδιο και με τα ναρκωτικά…
Τζίμι Πέιτζ
Δεν είναι μυστικό ότι οι γονείς πάμπολλων παιδιών κατηγορούσαν άλλοτε τους Led Zeppelin για μαγεία και αποκρυφισμό, αν και εν αγνοία τους αυτό ήταν τελικά αληθές! Εν μέρει τουλάχιστον, μιας και ο κιθαρίστας της μπάντας Τζίμι Πέιτζ ήταν ευσεβής πιστός των αποκρυφιστικών διδαγμάτων του ίδιου του σατανικού εωσφοριστή Άλιστερ Κρόουλι! Ο Πέιτζ δεν το έκρυψε μάλιστα ποτέ και αναφορές (αλλά και σύμβολα) στον πνευματισμό και τα μυστικιστικά τάγματα συναντάμε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Στη δεκαετία του 1970 μάλιστα το ενδιαφέρον του μουσικού με το υπερφυσικό τον οδήγησε στην απόκτηση του λονδρέζικου εκδοτικού οίκου και βιβλιοπωλείου Equinox, που ήταν ταγμένο στην έρευνα του αποκρυφισμού. Ο θαυμασμός του Πέιτζ για τον Κρόουλι τον ώθησε να αγοράσει το σπίτι του μύστη στη Σκοτία, ενώ μέσω του εκδοτικού του κυκλοφόρησε κι ένα δικό του πόνημα, που οι κακεντρεχείς ήθελαν απλό αντίγραφο του φοβερού βιβλίου με ξόρκια του Άλιστερ «The Goetia» (1904). Η συλλογή του Πέιτζ με τα αυθεντικά γραπτά του Κρόουλι ήταν άλλοτε η πιο εκτεταμένη στον κόσμο…
Γουίλιαμ Μπάροουζ
Ένας από τους ηγέτες της μπίτνικ γενιάς των λογοτεχνών, ο συγγραφέας του «Γυμνού Γεύματος», έπαιρνε ανέκαθεν τη ζωή όπως ερχόταν, είτε επρόκειτο για το επόμενο μεγάλο βιβλίο του, είτε για γυροβολιά στον κόσμο, είτε για κατά λάθος φόνο της συζύγου του είτε τέλος για αποκρυφιστικά διδάγματα! Ο Μπάροουζ μυήθηκε στον μυστικισμό όταν περιηγήθηκε στη Νότια Αμερική για να πειραματιστεί με τα παραισθησιογόνα φυτά που φύτρωναν εκεί και έδιναν λέει μαγικές δυνάμεις.
Στις «Επιστολές του Γιαχέ», ο συγγραφέας εξομολογείται τις εκεί περιπέτειές του στον ποιητή του κινήματος των Μπιτ, Άλεν Γκίνσμπεργκ, κάνοντας ρητά λόγο για το νέο ενδιαφέρον του για τη μαύρη μαγεία και τις κατάρες. Η εμπλοκή του με τον αποκρυφισμό δεν σταμάτησε φυσικά εκεί, καθώς αργότερα άρχισε να τον ενδιαφέρει η πνευματική δύναμη της φωτογραφίας, υποστηρίζοντας ότι οι φωτογράφοι έβγαζαν το θέμα τους από το συγκεκριμένο χρονικό και χωρικό πλαίσιο που ζούσε, με τη μοίρα του να είναι πια στα χέρια του φωτογράφου! Αργότερα μυήθηκε κανονικά σε μυστικιστικό τάγμα και ενταφιάστηκε με το δαχτυλίδι της μύησής του…
Χάινριχ Χίμλερ
Μπορεί η ιδέα που μας προσφέρει ο «Ιντιάνα Τζόουνς και οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού» με τους Ναζί που αναζητούσαν την Κιβωτό της Διαθήκης να είναι εντελώς φανταστική, ο Χίμλερ ωστόσο και τα SS είχαν το θέμα τους με τον αποκρυφισμό. Ο Χίμλερ ίδρυσε μάλιστα το δικό του τάγμα, που είπε «Ahnenerbe», το οποίο χρησιμοποίησε φυσικά για τη γνώριμη προπαγάνδα της γερμανικής φυλετικής ανωτερότητας, αν και λειτούργησε παράλληλα ως όχημα για την καταβύθιση στον μυστικισμό. Δεν δίστασε μάλιστα να σκαρώσει αποστολή για το Θιβέτ ώστε να ερευνηθούν μια σειρά από αποκρυφιστικές ανατολικές φιλοσοφίες της περιοχής.
Τους Ναζί τους ενδιέφερε ιδιαίτερα η μυθολογική γη της Θούλης, απ’ όπου άντλησαν φυσικά και την απαραίτητη έμπνευση για τη δημιουργία της ακροδεξιάς μυστικιστικής οργάνωσης «Εταιρεία της Θούλης». Καθώς όμως ο Χίτλερ είχε αποκηρύξει τον μυστικισμό από την ανώτερη φυλή του, ο Χίμλερ ήταν υποχρεωμένος να κρατά τα πειράματα και τις αναζητήσεις του μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των ναζιστών αξιωματούχων. Είχε όμως το δικό το μέντιουμ, κάποιον Καρλ Μαρία Βίλιγκατ, που μπορούσε να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο ώστε να κομίσει αρχαία μυστικά, ο οποίος έγινε τόσο απαραίτητος στον Χίμλερ που έκανε τα πάντα για να τον κρατήσει λίγο ακόμα στη ζωή, καθώς το μέντιουμ ήταν βαριά άρρωστο. Κι όλα αυτά κάτω από τη μύτη του στυγνού δικτάτορα…