Το 1960, μία μεσαιωνική εκκλησία του 11ου αιώνα, η εκκλησία «Sant Romà», στην πόλη «Vilanova de Sau» που βρίσκεται μια ώρα μακριά από τη Βαρκελώνη, «βυθίστηκε» για τις ανάγκες δημιουργίας μιας τεχνητής λίμνης που λειτουργούσε ως δεξαμενή νερού, όμως σήμερα εξαιτίας της ξηρασίας που έχει πλήξει τη χώρα, έχει αναδυθεί στην επιφάνεια.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, όμως, το καμπαναριό του έχει ξεπροβάλει στην επιφάνεια, αποτελώντας χαρακτηριστικό παράδειγμα της κρίσης της επάρκειας των υδάτινων πόρων της Ισπανίας, σύμφωνα με το Associated Press.
Σήμερα, δε, ο πύργος της εκκλησίας, ο σηκός και τα θεμέλια του κτηρίου είναι όλα ορατά. Οι απότομες κορυφογραμμές της δεξαμενής «Sau» δείχνουν πόσο έχουν υποχωρήσει τα επίπεδα νερού της. Η ραγισμένη γη γύρω από την άνυδρη λίμνη έχει δημιουργηθεί ένα μονοπάτι που μπορούν να βαδίσουν τουρίστες που θέλουν να παρατηρήσουν από κοντά την επανεμφάνιση του χωριού- φάντασμα.
Η ξηρασία στα βορειοανατολικά της Ισπανίας έφτασε σε «ανησυχητικά» επίπεδα τον Φεβρουάριο, απειλώντας την πρόσβαση σε πόσιμο νερό για έξι εκατομμύρια κατοίκους στη Βαρκελώνη.
Να σημειωθεί ότι, η στάθμη του νερού της δεξαμενής Sau ανέρχεται πλέον στο 9% της συνολικής χωρητικότητας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Καταλανικής Υπηρεσίας Υδάτων. Με βάση τα στοιχεία αυτά οι αξιωματούχοι έλαβαν την απόφαση να απομακρύνουν τα ψάρια της λίμνης για να μην πεθάνουν. Ωστόσο, ήδη πολλά νεκρά ψάρια επιπλέουν ήδη στην επιφάνεια.
Το λιγοστό νερό που έχει απομείνει στη λίμνη εκτρέπεται σε μια άλλη, πληρέστερη δεξαμενή, με σκοπό να σταματήσει να υποβαθμίζεται η ποιότητά του σε σημείο που να μην επιτρέπεται να καταναλωθεί.
Τα στοιχεία αυτά έχουν οδηγήσει την Ισπανία επισήμως σε μια μακρά περίοδο ξηρασίας, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και των ελάχιστων βροχοπτώσεων, όπως ανακοίνωσε η μετεωρολογική υπηρεσία της χώρας Aemet την περασμένη εβδομάδα.
Στην Καταλονία, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς η μέση στάθμη των δεξαμενών κυμαίνεται γύρω στο 27% της χωρητικότητάς τους. Για τη διαχείριση της κατάστασης έχουν τεθεί περιορισμοί στη γεωργική και βιομηχανική χρήση του νερού, ενώ έχει απαγορευτεί η χρήση πόσιμου νερού για το πλύσιμο των αυτοκινήτων ή το γέμισμα πισινών.
Στο μεταξύ, η μέση θερμοκρασία της Ισπανίας της έχει αυξηθεί κατά 1,3 βαθμούς Κελσίου από τη δεκαετία του 1960, κάτι το οποίο αποτελεί ένα φαινόμενο, που είναι αισθητό όλο το χρόνο. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, η μέση θερμοκρασία αυξάνεται κατά κατά 1,6 βαθμούς Κελσίου.