Είχαν περάσει περίπου έξι μήνες απ' το τραγικό του τέλος στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.
Στις 29 Μαρτίου 1832 ο αδελφός του Αυγουστίνος Καποδίστριας εγκαταλείπει κρυφά το Ναύπλιο, αφού απ' το παράθυρο του παρακολουθούσε τη θριαμβευτική είσοδο ενός απ' τα κτήνη της Ελληνικής ιστορίας του Ιωάννη Κωλέττη, που με Ρουμελιώτικα στρατεύματα αλλά και με Τουρκαλβανούς υπό τον λήσταρχο Ταφίρ Πούζη ήθελε να πάρει την εξουσία με το ζόρι. Και φυσικά την πήρε και φυσικά έγινε και πρωθυπουργός και φυσικά τον κάναμε και οδό...
"Ο Αυγουστίνος συνεννοηθείς με τον Ρώσο Ναύαρχο Ricord διέταξε κατά τη νύκτα, να διακομισθεί το φυλασσόμενο εις το ληξιαρχείο του Ναυπλίου φέρετρο με το ΜΕΓΑ ΘΥΜΑ της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 εις την φρεγάτα Πάρις, που εθεσε εις τη διάθεσιν του ο Ρώσος Ναύαρχος με κατεύθυνση την Κέρκυρα.
Έτσι ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Κυβερνήτης, ο δημιουργός Ελληνικής ιστορίας και θεμελιωτής της ελευθέρας Ελλάδος, ετάφη κατά τας πρώτας ώρας μετά το μεσονύκτιον, διακομισθέντος του φερέτρου δια μέσου της κοιμώμενης και αγνοούσης το γεγονός πόλεως, αφού ο Άγγλος Ύπατος Αρμοστής Adam διέταξε η ταφή να γίνει νύκτα υπό των φόβο ταραχών. Δραματικός και κατά την Ιεράν ταύτην ώρας της ταφής, με μόνην συνοδείαν των αδελφών του και με νεκρικά φώτα τους Λαμπυρισμούς των Άστρων...
( Ελληνική Επανάστασις Διονυσίου Κόκκινου τόμος 6ος σελ. 746 ).
Ίσως έτσι ταπεινά έπρεπε να ταφεί ενας ´Αγιος Κυβερνήτης...