Τον χειμώνα του 1914, μαινόταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος που μέσα σε λίγους μήνες είχε κοστίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους.
Εκείνα τα Χριστούγεννα οι στρατιώτες αποφάσισαν να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους. Είχε προηγηθεί η έκκληση του Πάπα Βενέδικτου του 15ου που ζητούσε από τις κυβερνήσεις να σταματήσει ο πόλεμος ενόψει Χριστουγέννων. Φεμινίστριες της Αγγλίας έστειλαν μία επιστολή στις γυναίκες της Αυστρίας και της Γερμανίας, οι οποίες κατήγγειλαν τη βαναυσότητα του πολέμου.
Στο Βέλγιο ξεκίνησαν οι πρώτες κινήσεις των στρατιωτών για κατάπαυση του πυρός.
Οι Γερμανοί στόλισαν δέντρο σύμφωνα με την παράδοσή τους και μαζί με τους Γάλλους και τους Άγγλους τραγουδούσαν.
Εκείνη τη στιγμή ένας αξιωματικός των Γερμανών πήρε πρωτοβουλία και πρότεινε να μην πέσουν άλλοι πυροβολισμοί, ευχήθηκε "καλά Χριστούγεννα" και τότε άρχισαν όλοι να δίνουν ευχές ο ένας στον άλλον.
Η ανακωχή ήταν γεγονός. Την απόφαση δεν την είχαν πάρει οι κυβερνήσεις αλλά οι απλοί στρατιώτες.
Αντάλλαξαν δώρα και έστησαν αγώνα ποδοσφαίρου με πάνινη μπάλα. Σιγά σιγά η εκεχειρία επεκτάθηκε σε όλο το μέτωπο, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις που οι μέχρι τότε εχθροί αντάλλαξαν μεταξύ τους τσιγάρα και εφημερίδες. Υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο στρατιώτες κατέβασαν τα όπλα με αποτέλεσμα οι στρατηγοί να εξοργιστούν.
Για να τους τιμωρήσουν διέταξαν τις μεταθέσεις αξιωματικών. Μάλιστα, ένας από τους στρατιώτες που τάχθηκαν κατά της εκεχειρίας ήταν ο δεκανέας Αδόλφος Χίτλερ. Ωστόσο, το μήνυμα εκείνων των Χριστουγέννων ήταν δυνατότερο από κάθε άλλη φορά.