Λάθη που οι έχοντες τη δυνατότητα δημοσιου βήματος, στις εβδομάδες που μεσολάβησαν, επιχειρούν να μετατρέψουν σε κυρίαρχη τάση όχι μόνο τη “θεωρία της ισορροπίας” που αφορά τη δαπάνη για την αναβαθμιση στον παρόντα δημοσιονομικό χώρο, αλλά ακόμη και την αναγκαιότητα της αναβάθμισης αυτής καθαυτής.
Εάν δηλαδή είναι προς το συμφέρον των ελλήνων φορολογουμένων να μην απαξιώσουν ένα περιουσιακό τους στοιχείο. Διότι ο στόλος των F-16 έχει ιδιοκτήτες. Τους έλληνες φορολογουμενους. Αυτή είναι η στέρφα λογική την οποία προσπαθούν ορισμένοι να εντάξουν -ως καταλύτη των όποιων αποφάσεων μάλιστα-στην δημόσια συζήτηση για μια στρατηγική επιλογή.
Μια απόφαση με άμεση επίπτωση και επίδραση στην ασφάλεια της χώρας όχι αποκλειστικά με όρους που βρίσκουν αναφορά στην ανάγκη του σήμερα αλλά κυρίως με προβολή στο μέλλον. Τόσο στο εγγύς όσο και στο απώτερο. Και το έωλο επιχείρημα των αόμματων ειδημόνων είναι ότι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός δεν μπορεί να περιλαμβάνει τα “τυφλά”, απέναντι στα αόρατα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, F-16. Να βγούμε στις αγορές μια… Black Friday και να πάρουμε από την προθήκη του παιχνιδάδικου της Lockheed Martin όσα F-35 υπάρχουν.
Τα F-35 που συμπαράγει, και δεν αγοράζει απλώς η Τουρκία να γίνουν ο όρος και η νέα συνθήκη ενός ανταγωνισμού. Μια κόντρα εξοπλιστική η οποία ούτε υπακούει στην αμείλικτη δημοσιονομική λογική αλλά οδηγεί ταυτόχρονα ένα από τα ακριβότερα και πιο ακριβοπληρωμένα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδα, όχι απλως στην απόλυτη απαξίωση αλλά στις μάντρες που μαζεύουν σκραπ.
“Ο εκσυγχρονισμός του ήδη υπάρχοντος στόλου των ελληνικών F-16 θα δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις προκειμένου στο μέλλον η αγορά επόμενης γενιάς μαχητικών να εξελιχθεί ομαλότερα και επίσης να υπάρχει η δυνατότητα διασύνδεσης με τον υπάρχοντα στόλο των αεροσκαφών” είναι η μόνιμη επωδός των ανθρώπων που στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας δουλεύουν εδώ και χρόνια πάνω στο πρόγραμμα αναβάθμισης. Η αναβάθμιση πέραν της ομαλής μετάβασης υπηρετεί την εξίσου αδήριτη ανάγκη για την αντιμετώπιση της υπάρχουσας απειλής του στόλου των αεροσκαφών F-16 της τουρκικής Αεροπορίας.
Είναι το απαραίτητο βήμα για την επόμενη ημέρα. Τα βήματα και οι όροι υλοποίησης αυτού του βήματος θα πρέπει να διασφαλίζουν τα εθνικά συμφέροντα σε όλα τα επίπεδα. Αυτή είναι η σημαντικότερη διάσταση αυτής της στρατηγικής επιλογής αλλά δεν μπορεί να τέμνεται σε κανένα σημείο με τις αφοριστικές προσεγγίσεις όσων ακόμη και σήμερα “τζογάρουν” με το ένστικτο σε άλματα.
Άλλωστε η Ελλάδα έχει στείλει LOR προκειμένου να ληφθούν τα απαραίτητα για τη μελλοντική ένταξη στο πρόγραμμα των F-35. Και οι υπόλοιποι, ανα τον κόσμο, ιδιοκτήτες F-16, καποιοι μάλιστα με σαφώς πιο γεμάτο πορτοφόλι, πράττουν ομοίως. Τα ΗΑΕ για παράδειγμα προβαίνουν στην αναβάθμιση των Blk 60, ενώ παράλληλα συζητούν την αγορά F-35.
Ποιος είναι ο όρος δηλαδή της λογικής και ποιος τελικά είναι ο ορός της αλήθειας θα το δείξει η ιστορία. Το Αιγαίο πάντως δεν χωράει περισσότερη παρόρμηση από αυτή που ούτως ή άλλως κουβαλούν οι απείροι χειριστές της γείτονος. Και η Ελλάδα από την άλλη δεν χρειάζεται πλέον τέτοιους είδους “εθνικές”…υπηρεσίες. Έχει ανάγκη μονάχα από ασφαλείς, εθνικούς…διαδρόμους στον αέρα και στη γη.