Τρομακτικά είναι τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 80-85% των πράξεων σεξουαλικής κακοποίησης στα παιδιά είναι από κάποιον που γνωρίζει καλά το θύμα: γείτονας, φίλος, οικογενειακό μέλος κλπ.
Στην Ελλάδα 1 στα 6 παιδιά θα δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας στη ζωή του, 1 στα 13 παιδιά θα έχει και σωματική επαφή με τους δράστες και 1 στα 30 θα έχει μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
Τις διαστάσεις, τα χαρακτηριστικά και τη λήψη μέτρων ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων συζήτησαν οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Συνέδριο, που διοργάνωσε «Το Χαμόγελο του Παιδιού» με τίτλο: «Σεξουαλική κακοποίηση παιδιών: Τα επόμενα βήματα για την ολιστική στήριξη των παιδιών» στο Κεντρικό Κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κακοποίηση από άτομα υπεράνω υποψίας
Η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων συμβαίνει, συνήθως, από άτομα υπεράνω υποψίας, ανεξάρτητα από κοινωνικά ή οικονομικά κριτήρια. Τα αγόρια και τα κορίτσια διατρέχουν σε παρόμοιο βαθμό τον κίνδυνο κακοποίησης. Όμως, τα καταγγελλόμενα περιστατικά σε όλων των ειδών τις υπηρεσίες δεν φτάνουν ούτε στο 1 τοις χιλίοις.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός, ότι το 2018 από τις περίπου 729 κλήσεις, που έλαβε η Εθνική Γραμμή SOS 1056 του «Χαμόγελου» , μόνο οι 4 αφορούσαν καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση.
Οι δράστες κατά κύριο λόγο προέρχονται από την ίδια την οικογένεια, τη γειτονιά, το κοινωνικό δίκτυο, από μεγαλύτερα ή συνομήλικα παιδιά, από καθηγητές ή ανθρώπους με κύρος, ανέφερε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ντέιβιντ Φίνκελορ. «Η σεξουαλική κακοποίηση είναι θέμα εξουσίας, συχνά δεν επιβάλλεται με τη βία και δε σχετίζεται με την παιδοφιλία.
«Σχολεία και εκκλησίες τα συνήθη μέρη»
Οι δράστες καλλιεργούν την εμπιστοσύνη των θυμάτων στο πρόσωπό τους, τα δωροδοκούν ή τα εξαπατούν. Για αυτό και αρκετά κρούσματα συμβαίνουν σε μέρη, που υποτίθεται θα έπρεπε να είναι ασφαλή, όπως τα σχολεία και οι εκκλησίες», επισήμανε ο κ. Φίνκελορ. Επίσης, πολλές φορές το παιδί θύμα αισθάνεται ντροπή και ενοχή, κατηγορεί τον εαυτό του, επειδή η επαφή δεν ταιριάζει με το μοντέλο κακοποίησης, που έχει στο μυαλό του, εξήγησε ο κ. Φίνκελορ.
Μεταξύ των προτάσεων «Του Χαμόγελου του Παιδιού» για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου είναι η θεσμοθέτηση της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, την εκπαίδευση των εμπλεκόμενων φορέων, τη δημιουργία και στην Ελλάδα κέντρων, όπου εξειδικευμένη επιστημονική ομάδα θα πλαισιώνει κάθε παιδί θύμα, να επιταχύνονται οι νομικές διαδικασίες σε περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, να είναι αυστηρότερες και παραδειγματικές οι ποινές όσων καταδικάζονται και να συσταθεί και στην Ελλάδα ένας ενιαίος φορέας για την καταγραφή των περιστατικών και της φύσης αυτών.