Τα ξημερώματα της Κυριακής μπαίνει η θερινή ώρα. Συγκεκριμένα στις 03:00 τα ξημερώματα της Κυριακής 25 Μαρτίου θα πρέπει όλοι να γυρίσουμε όλοι τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά, ώστε να δείχνει 04:00. Ωστόσο ίσως να είναι και η τελευταία φορά που θα κάνουμε κάτι τέτοιο, καθώς έχει ξεκινήσει στην ΕΕ συζήτηση για την κατάργηση του μέτρου.
Σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όλα τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να τηρούν με νόμο το μέτρο την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT) και η επιστροφή γίνεται την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στη 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς.
Ψήφισμα υπέρ της διερεύνησης των συνεπειών της αλλαγής ώρας υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις αρχές Μαρτίου ζητώντας από την Κομισιόν, εφόσον χρειαστεί, να παρουσιάσει σχέδιο αναθεώρησης της Οδηγίας για τη συγκεκριμένη πρακτική.
Υπέρ του ψηφίσματος τάχθηκαν 384 ευρωβουλευτές, ενώ 153 το καταψήφισαν, σύμφωνα με το Reuters.
Τι ισχύει σε άλλες χώρες
Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή Ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Από την άλλη η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο για την αλλαγή ώρας. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους, η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν σχετικά μικρή.
Στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο 2016 ο Ερντογάν αποφάσισε τη μόνιμη χρήση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο.
Επίσης σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν στη θερινή ώρα.
Πότε εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου όπου τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε αυτό επειδή από τις 15 Ιουλίου (π.ημερ.)/28 Ιουλίου (ν.ημερ.) στις 04:00 ώρα, του 1916, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά στην εισδοχή της ώρας ζώνης. Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα. Τούτο είχε ως συνέπεια να εγκαταλειφθεί.
Στα επόμενα χρόνια είχε υιοθετηθεί η μετατόπιση της ώρας έναρξης λειτουργίας πολλών δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα, στη χειμερινή περίοδο.
Στη δεκαετία όμως του 1970, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας με έναρξη το 1975.