Η Τέχνη των γλυπτών είναι ιδιαίτερη και λίγο περισσότερο πολύπλοκη απ’ ό,τι μπορεί να φαίνεται. Υπάρχουν διάφοροι κανόνες ανάλογα με το πρόσωπο ή το αντικείμενο που αναπαριστά το κάθε γλυπτό. Αυτό συμβαίνει και με την αναπαράσταση των έφιππων πολεμιστών σε ένα άγαλμα.
Στους έφιππους ανδριάντες, λοιπόν, ο αριθμός των ποδιών όπου στέκεται το άλογο, ενημερώνει τους περαστικούς για τον τρόπο θανάτου του αναβάτη. Πιο αναλυτικά λοιπόν: Όταν το άλογο στέκεται στα δύο πίσω πόδια, ο αναβάτης είχε βίαιο και ηρωικό θάνατο στο πεδίο της μάχης.
Ένα άγαλμα με άλογο σε τέτοια στάση είναι το άγαλμα του Γεώργιου Καραϊσκάκη στο Ζάππειο.
Όταν τώρα το άλογο στηρίζεται στα τρία πόδια, δηλαδή σαν να παρελαύνει σε πομπή, αυτό σημαίνει ότι ο αναβάτης πέθανε πρόωρα από ασθένεια. Τέτοιο άγαλμα είναι του Γεωργίου Καραϊσκάκη στην Καρδίτσα.
Γιατί, όμως, έχει άλλη στάση από αυτόν της Αθήνας; Καθώς άλλοι λένε ότι πέθανε από τούρκικο βόλι και άλλοι από φυματίωση. Αυτό συμβαίνει συχνά όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερες απόψεις σχετικά με την θάνατο ενός πολεμιστή.
Το παράδοξο με το άλαγμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Τι ισχύει όμως με το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη και γιατί το άλογο έχει δύο σηκωμένα πόδια ενώ ο ίδιος πέθανε στο κρεβάτι από ασθένεια; Θεωρείται ότι ο καλλιτέχνης ήθελε να αποδώσει τη δυναμική του μεγάλου στρατηλάτη. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι ναι μεν είναι πρόσωπο που επιδέχεται υπερβάσεις (όπως το άλογο στο άγαλμα) αλλά όχι ιστορικά λάθη.
Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με το άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Παλαιά Βουλή. Είναι γνωστό πως ο Κολοκοτρώνης δεν πέθανε από τραύματα της μάχης. Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μετά το γλέντι για τον γάμο του μικρού του γιου Κωνσταντίνου. Ωστόσο δεν ακουμπούν και τα τέσσερα πόδια στο έδαφος όπως γίνεται όταν ο πολεμιστής πεθαίνει από φυσικά αίτια. Εικάζεται ότι ο λόγος που η στάση του αλόγου είναι αυτή είναι γιατί ήθελαν αποτίσουν έναν αιώνιο φόρο τιμής στον ηρωικό άντρα.
O Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποδίδεται από τον Λάζαρο Σώχο να ιππεύει αρσενικό άλογο και το κεφάλι του είναι στραμμένο προς τα αριστερά. Επίσης με το αριστερό του χέρι κρατάει τα χαλινάρια. Ωστόσο το δεξί του χέρι είναι τεντωμένο και ο δείκτης του δείχνει μπροστά. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον αστικό μύθο θεωρείται ότι ο δείκτης του δεξιού χεριού του δείχνει προς την Κωνσταντινούπολη.
Η γλυπτική, λοιπόν, έχει τους δικούς τους κανόνες οι οποίοι μπορούν να μας δώσουν πολύ ενδιαφέροντας ιστορικά στοιχεία αν τη μελετήσουμε…