Στις λάσπες και στα μπάζα βούλιαξε ο κρατικός μηχανισμός αφήνοντας στο έλεος της θεομηνίας τους κατοίκους της Μάνδρας και της Νέας Περάμου που βρέθηκαν στην δίνη της καταιγίδας.
Ο υδάτινος εφιάλτης ,αλλά κυρίως η δυσλειτουργία του κρατικού μηχανισμού, τα συσσωρευμένα προβλήματα χρόνων από την καταστροφή της φύσης οδήγησαν με την πρώτη κιόλας μεγάλη καταιγίδα της φετινής περιόδου σε μια εθνικών διαστάσεων τραγωδία.
Οι πληγείσες περιοχές θρηνούν ήδη 16 νεκρούς, ενώ όσο περνούν οι ημέρες ο κατάλογος της αγωνίας, η λίστα των αγνοουμένων, αντί να περιορίζεται αυξάνεται. Σήμερα άλλοι δυο άνθρωποι προστέθηκαν στην λίστα των αγνοουμένων, ανεβάζοντας τον αριθμό τους στους έξι. Πρόκειται για έναν κυνηγό και για έναν ακόμα άνδρα ο οποίος για τελευταία φορά εθεάθη κοντά στις καντίνες. Συνολικά αγνοούνται δυο κυνηγοί, τρεις οδηγοί οχημάτων, και ο άνδρας του οποίου τα ίχνη χάθηκαν κοντά στις καντίνες.
Η κρατική μηχανή λειτούργησε με μεγάλη χρονοκαθυστέρηση, σε αρκετές περιπτώσεις ήταν παντελώς απούσα με αποτέλεσμα οι δραματικές πρωτοφανείς συνέπειες να είναι ασύμμετρες σε σχέση με την έκταση του καιρικού φαινομένου.
Η αυτοθυσία και το φιλότιμο των πυροσβεστών που παλεύουν μέρα–νύχτα στις λάσπες αναζητώντας ανθρώπους στα ερείπια δεν αρκεί για να επουλώσει τις πληγές.
Στην ευαισθησία και αυτοθυσία εθελοντών, σε φορείς όπως το Χαμόγελο του Παιδιού ,του Ερυθρού Σταυρού και εργατικών σωματείων αναζητούν και βρίσκουν στήριξη οι πλημμυροπαθείς σχεδόν τρία εικοσιτετράωρα από το ξέσπασμα της φονικής καταιγίδας.
Ο εφιάλτης της επιβίωσης συνεχίζεται, με τις νύχτες να περνούν δραματικά και τους κατοίκους να υποβάλλονται σε σκληρή δοκιμασία, αντιμέτωποι με την κακοκαιρία που χτυπάει κατά κύματα επιδεινώνοντας την κατάσταση. Παγιδευμένοι στα νερά και τις λάσπες, με τους περισσότερους να στερούνται ακόμα και τα απαραίτητα, παραμένουν στην απόγνωση καθώς δεν υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο από το κράτος περίθαλψης και παροχής ουσιαστικής βοήθειας στους πληγέντες.
Με το φως της κάθε ημέρας αποκαλύπτονται νέες πτυχές της καταστροφής, νέες τραγωδίες ανθρώπων που χάθηκαν στη λάσπη ή αναζητούνται.
Το Θριάσειο πεδίο, όπως φαίνεται από ψηλά, έχει πάρει κόκκινο χρώμα καλυμμένο από τις λάσπες και δεν διακρίνεται ούτε κομμάτι ασφάλτου. Οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες ,ενώ δεν έχει γίνει καταμέτρηση των καταστροφών σε περιουσίες καθώς προτεραιότητα αποτελεί η διάσωση ανθρώπων που κινδυνεύουν. Πάντως όπως εκτιμάται ένας στους τρεις κατοίκους της ευρύτερης περιοχής έχει υποσθεί ζημιές σε περιουσιακά του στοιχεία.
Οι εμπρησμοί στα δάση, η άναρχη οικοπεδοποίηση, τα μπαζωμένα ρέματα έδωσαν την χαριστική βολή συμβάλλοντας στα μέγιστα στην καταστροφή.
Όπως είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξη τύπου ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ Νίκος Τόσκας :« Δυστυχώς έχουν μπαζωθεί, έχουν κλείσει τα περισσότερα ρέματα στην Αττική και η φωτιά μπορεί να αντιμετωπιστεί, το νερό δεν μπορεί να σταματήσει αν δεν βρει διέξοδο».
Αναφερόμενος δε στα σημεία αιχμής της καταστροφής πρόσθεσε ότι: «πρώτο, η μεγάλη κλιματική αλλαγή και το μεγάλο ύψος βροχής που έπεσε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά δεν αρκούν μόνο αυτά για να φέρουν μια τέτοια καταστροφή, είναι οι αμέλειες και οι ζημιές που έχουν γίνει στο φυσικό περιβάλλον. Θα έλεγα μεταπολεμικά, για πάρα πολλά χρόνια, το τελευταίο που πρόσεχαν κάποιοι ήταν το περιβάλλον, ήταν η αλλοίωση του περιβάλλοντος, η οποία δημιουργήθηκε με το κλείσιμο των ρεμάτων, με την οικοπεδοποίηση, την άναρχη οικοπεδοποίηση και γι αυτό εισπράττουμε τις επιπτώσεις αυτής της εγκατάλειψης του».
Για το χρονικό της τραγωδίας από την φονική καταιγίδα είπε: «Από ό,τι φαίνεται, η καταστροφή προήλθε από τον μεγάλο όγκο νερού που έπεσε στην περιοχή του όρους Πατέρα και στη λοφώδη περιοχή που είναι μεταξύ Βιλίων και Μάνδρας. Έτσι ο δρόμος που συνδέει η Μάνδρα με τα Βίλια έγινε ουσιαστικά μια χοάνη. Παλιά ήταν χοάνη. Ήταν χαράδρα και μετά έγινε δρόμος. Λοιπόν το νερό πέρασε μέσα από την παλιά χαράδρα και το δρόμο και με μεγάλη ταχύτητα, με πολύ μεγάλη ορμή έπεσε πάνω στην περιοχή».