Έπεσε στο καθήκον, με το εκπαιδευτικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας, την Τρίτη 28 Αυγούστου, στην Αρκαδία και βύθισε στο πένθος την οικογένεια του, φίλους και συγγενείς.
Ο έμπειρος πιλότος, Νίκος Βασιλείου, είχε ένα δίδυμο αδελφό, τον Χρήστο. Ήταν από μωρά αχώριστοι. Έγιναν και οι δύο πιλότοι. Πετούσαν μαζί και δυστυχώς μόνο ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει...
Οι συγγενείς μιλούν για αγαπημένα αδέλφια που λάτρευαν τους αιθέρες.
Η κηδεία του Επισμηναγού Νίκου Βασιλείου θα γίνει σήμερα στις 13:00 στο χωριό όπου γεννήθηκε στους Ζάρακες Ευβοίας.
Το μεσημέρι συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι θα τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία. Τραγικές φιγούρες τα δύο ανήλικα παιδιά, η σύζυγος, τα αδέρφια και οι γονείς του.
Ο 39χρονος πιλότος ήταν πατέρας δύο παιδιών, καταγόταν από το χωριό Ζάρακες του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου και θεωρείτο ιπτάμενος μεγάλης πτητικής εμπειρίας με γενικό σύνολο περίπου 2.500 ωρών. Στο χωριό του επικρατεί θλίψη, καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην μικρή κοινωνία. Το «γελαστό παιδί» όπως τον έλεγαν, ένας άνθρωπος αισιόδοξος και αγαπητός.
Ο αθλητικός σύλλογος του χωριού εξέδωσε ανακοίνωση για τον θάνατο του άτυχου Νίκου: «Όλο το χωριό ήταν ανέκαθεν υπερήφανο για σένα γιατί ήσουν από τους πρώτους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας, που έβγαλε το χωριό μας. Ο άδικος χαμός σου, μας συγκλόνισε από τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο κάτοικο, θα σε θυμόμαστε πάντα και θα είμαστε πάντα περήφανοι για σένα, γιατί αφιέρωσες τον εαυτό σου στην προστασία του εθνικού εναέριου χώρου ενός κυρίαρχου κράτους. Θερμά Συλληπτήρια στην σύζυγο τα παιδιά τα αδέρφια και τους γονείς σου. Καλό Παράδεισο φίλε Νίκο Βασιλείου».
Το χρονικό της πτώσης του εκπαιδευτικού αεροσκάφους Τ-2
Ο επισμηναγός Νίκος Βασιλείου, πατέρας δύο παιδιών, βρήκε τραγικό θάνατο στις 9 παρά 10 το πρωί, σε ορεινή περιοχή, βόρεια της Σπάρτης. Πετούσε με εκπαιδευτικό αεροσκάφος Τ-2, μαζί με έναν ακόμη Επισμηναγό, ο οποίος σώθηκε. Και οι δύο ήταν πολύ έμπειροι πιλότοι.
Πατέρας επισμηναγού: «Ζούσαμε πάντα με τον φόβο»
Οι γονείς του ζούσαν πάντα με τον φόβο, όμως για εκείνον η πολεμική αεροπορία ήταν το πάθος του, όπως και για τον δίδυμο αδελφό του.
«Βέβαια ζεις με το φόβο. Ήταν η επιθυμία τους αυτή από μικρά παιδιά, γιατί έχει και άλλο αδελφό δίδυμο ο οποίος είναι και αυτός πιλότος. Δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Το παιδί μου ήταν ένα παιδί εξαιρετικό. Χαμογελαστός, πρόσχαρος. Τι να σας πω, δηλαδή, ήταν σπάνιο παιδί. Σπάνιο», λέει συγκινημένος ο πατέρας του.
Πατέρας δύο ανήλικων παιδιών ο άτυχος επισμηναγός
Ο επισμηναγός ήταν πατέρας δύο παιδιών οκτώ και δέκα χρόνων. Το περασμένο Σάββατο η οικογένεια είχε βρεθεί όλη μαζί. Ήταν τα γενέθλια της κόρης του.
«Από τους άριστους και σαν χαρακτήρας. Αγαπούσε και την πατρίδα και τη δουλειά που έκανε. Όταν κάνεις αυτή τη δουλειά, την αγαπάς. Ξέρεις και τους κινδύνους. Ξέρεις τα πάντα. Βάζεις την πατρίδα πάνω απ΄ όλα. Δε βάζεις τον εαυτό σου», λέει συγγενής του.
Ο άτυχος επισμηναγός ήταν έμπειρος. Είχε στο ενεργητικό 2.500 ώρες πτήσης.