Είκοσι ημέρες έχουν περάσει από το απόγευμα της «Μαύρης Δευτέρας» που τουλάχιστον 93 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της φονικής πυρκαγιάς που ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης κα κατέληξε στο Μάτι και στη Ραφήνα. Κι όσο οι ημέρες περνούν οι κάτοικοι προσπαθούν με όσες ψυχικές δυνάμεις τους έχουν απομείνει να επουλώσουν τις πληγές τους.
Οδηγώντας στη Μαραθώνος προς το Μάτι στρίβοντας ελαφρά αριστερά μετά το φανάρι της Ραφήνας, η σκέψη αρχίζει να παίζει περίεργα παιχνίδια, όταν τα μάτια ξανασυναντούν τις ίδιες εκείνες εικόνες με τα καμμένα σπίτια και το άλλοτε δάσος που υπήρχε στην αριστερή πλευρά της Μαραθώνος προς Νέο Βουτζά.
Η ανάγκη να θυμούνται όλοι τι έγινε εκείνο το απόγευμα προς βράδυ της 23ης Ιουλίου οδήγησε το protothema.gr να βρει ανθρώπους που έζησαν τον εφιάλτη, αλλά και να μιλήσουν για την επόμενη ημέρα. Άλλωστε η φράση «μη μας ξεχάσετε» έβγαινε από κάθε στόμα μικρού ή μεγάλου από τις πρώτες κιόλας ημέρες, όταν ο πύρινος εφιάλτης είχε ολοκληρωθεί και μετρούσαμε απώλειες.
Στρίβοντας δεξιά από τη Μαραθώνος στην οδό Κυανής Ακτής προς την παραλία αυτό που αντικρίζει κανείς και από τις δυο πλευρές του δρόμου είναι οικόπεδα κι αυλές βαμμένα στο μαύρο. Τα περισσότερα σπίτια αποκαΐδια, άλλα με γκρεμισμένες τις σκεπές, άλλα βομβαρδισμένα. Τα περισσότερα μαύρα πεύκα έχουν αρχίσει να κόβονται από υλοτόμους ενώ η περιοχή έχει μια περίεργη οσμή.
Στην οδό Κύπρου είναι το σπίτι του Παναγιώτη Ράμφου και της μητέρας του Αγγελικής. Η φωτιά το κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Οι δυο τους κοιμούνται στον μικρό κήπο που βρίσκεται στην πίσω πλευρά της καμένης οικίας τους. Ο 36χρονος ήταν ένας από τους ήρωες του Ματιού που αψηφώντας τον κίνδυνο βοήθησε όσους περισσότερους μπορούσε.
«Βούτηξα τη μάνα μου και την πέταξα μέσα στη θάλασσα»
«Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Ήταν ένα τσουνάμι φλόγας. Λέω στη μάνα μου, όπως είμαστε φεύγουμε, τώρα όμως! Ήξερα ότι θα μπούμε στη θάλασσα για να σωθούμε. Δεν υπήρχε περίπτωση. Φύγαμε προς τους καπνούς και μου λέει η μάνα μου: "Πού πας από δω;" Είμαι φυσικοθεραπευτής και έπρεπε να σώσω άλλον έναν άνθρωπο, του οποίου η γυναίκα είναι τετραπληγική. Σταμάταγα κάποια αμάξια για να με βοηθήσουν και δεν σταμάταγε κανένας. Ήταν αλλόφρονες όλοι. Κάποιος Άγιος με βοήθησε εκείνη την ώρα και τους έβαλα μέσα στο αυτοκίνητό τους. Του λέω πάτα γκάζι και πηγαίνετε στη θάλασσα. Με κοίταγε ο άνθρωπος γιατί είχε σπασμένο πόδι. Του λέω μην με κοιτάς και φύγε, όπως είσαι. Στη θάλασσα έφτασα με τα πόδια μαζί με τη μάνα μου. Παράτησα το αυτοκίνητο στη Μυκόνου και Αργυράς Ακτής σε ένα γκαραζ μπροστά γιατί δεν περνούσε τίποτα. Ήταν τρακαρισμένα, παρατημένα αμάξια και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα. Αλλοφροσύνη. Πώς βλέπεις σε ταινίες του σινεμά, με διπλό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Βούτηξα τη μάνα μου γιατί η φωτιά άρχισε πλέον να μας καίει. Τη βούτηξα και την πέταξα μέσα στη θάλασσα» θυμάται ο Παναγιώτης Ράμφος που με κίνδυνο τη ζωή του, αφού είχε σώσει τη μητέρα του έτρεξε να σώσει και άλλους, ενώ η περιγραφή του συγκλονίζει: «Η φωτογραφία που έχω ανεβάσει στο facebook μαζί με τη μάνα μου στην παραλία είναι μετά το πρώτο κύμα γιατί υπήρξε και δεύτερο κύμα που δεν το γνωρίζουν πολλοί. Έγινε αναζωπύρωση και έσκασαν κάποιες μποτίλιες και κάποια αυτοκίνητα κι ενώ είχαμε σκεπάσει ένα πτώμα, είχαμε δώσει κάποιες πετσέτες σε κάποιες γυναίκες γιατί είχαν μείνει χωρίς ρούχα, χωρίς μαλλιά, είχαν καεί τα μαλλιά τους, έγινε ένα μεγάλο ποδοπάτημα και επικράτησε και πάλι αλαλούμ. Τη μητέρα μου δεν την άφησα ούτε στιγμή. Ωστόσο αργότερα μετά και το δεύτερο κύμα, με άλλα άτομα ξαναγυρίσαμε πίσω να βοηθήσουμε κάποια γεροντάκια που ήταν πεσμένοι, καμένοι μέσα σε χορτάρια, πηδούσε κόσμος από τα μπαλκόνια, είδα έναν αποτεφρωμένο πάνω σε ένα μηχανάκι και δεν είχαν προλάβει να ξεκολλήσουν τα χέρια του από το μηχανάκι, πάνω στη Ποσειδώνος».
«Δεν θέλω ελεημοσύνη»
Ο Παναγιώτης Ράμφος μόλις την περασμένη Τετάρτη έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα (email) στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη προκειμένου να του ζητήσει να τον βοηθήσει να εργαστεί ως φυσικοθεραπευτής. «Η επόμενη μέρα μας βρίσκει μόνο με συγγενείς και φίλους. Βοήθεια δεν έχουμε λάβει. Έχω στείλει ένα email στον κ. Πολάκη να με βοηθήσει. Υπάρχουν ενενήντα θέσεις εργασίας φυσικοθεραπευτή. Εγώ είμαι με μηδέν φορολογική δήλωση κι άνεργος πάρα πολλά χρόνια και του ζήτησα να με βάλει στο νοσοκομείο να κάνω τη δουλειά μου, να βοηθήσω αυτούς που έχουν απομείνει ζωντανοί και είναι τραυματίες στα νοσοκομεία, να πάω αύριο το πρωί να κάνω τη δουλειά μου. Δεν θέλω ελεημοσύνη, θέλω να προσφέρω, θέλω να μπορέσω να βάλω δυο τούβλα να ξαναβάλω την 80χρονη μάνα μου μέσα στο σπίτι και να ξαναρχίσουμε από την αρχή».
Κατεβαίνοντας προς την Ποσειδώνος συνεργεία του ΔΕΔΔΗΕ προσπαθούν να αποκαταστήσουν τις βλάβες στο δίκτυο ηλεκτροδότησης. Νερό υπάρχει στο Μάτι και στις πληγείσες περιοχές μονάχα το ρεύμα δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως και για αυτό γίνεται ένας αγώνας δρόμου. Η εικόνα δεν αλλάζει καμένα σπίτια, οικόπεδα στο χρώμα της νύχτας, κατεστραμμένες σκεπές, καμένα αυτοκίνητα. Άνθρωποι λιγοστοί.
«Κάντε αναστροφή και πηγαίνετε προς Νέα Μάκρη, διαφορετικά θα καείτε σαν τα ποντίκια!»
Φτάνουμε μέχρι το Ναυτικό Όμιλο κι εκεί συναντάμε την κυρία Κατερίνα Μαλά. Ήταν από τους πυρόπληκτους που συμμετείχε στη συνάντηση που είχε την περασμένη Δευτέρα ο πρωθυπουργός μαζί με ανθρώπους από Μάτι και Νέο Βουτζά, παρουσία των υπουργών Χρίστου Σπίρτζη και Γιώργου Σταθάκη. Η κυρία Κατερίνα Μαλά ήταν η γυναίκα που σταμάτησε τα αυτοκίνητα που έρχονταν από τη Νέα Μάκρη στο Μάτι το απόγευμα εκείνης της Δευτέρας και τους έδιωχνε πάλι προς τα πίσω: «Η φωτιά δεν κρατιόταν όταν έφθασε στο Μάτι. Εκείνο το απόγευμα θυμάμαι μπήκαμε στο αυτοκίνητο να φύγουμε προς Νέα Μάκρη. Πιο πριν τηλεφωνούσα σε γείτονες και έτρεχα στις πολυκατοικίες που ήταν κοντά και βγάζαμε κόσμο για να σωθεί. Τους φώναζα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να πάνε στην παραλία. Λίγο πριν μπούμε στο αυτοκίνητο είδα αυτοκίνητα να έρχονται προς Μάτι. Σαν τρελή έδιωξα τους δικούς μου, μπήκα στη μέση του δρόμου, σταμάτησα την κυκλοφορία και φώναζα χτυπώντας τα καπό: “Κάντε αναστροφή και πηγαίνετε προς Νέα Μάκρη, διαφορετικά θα καείτε σαν τα ποντίκια.” Με άκουσαν όλοι, πάνω από 50 αυτοκίνητα».
Όσον αφορά τη συμμετοχή της στη συνάντηση του πρωθυπουργού με πυρόπληκτους από Μάτι και Νέο Βουτζά η κυρία Μαλά επισήμανε πως πήγαν με σκοπό να δουν αν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί που ήταν παρόντες είχαν καταλάβει τα δεδομένα της περιοχής και να συζητήσουν για τους τρεις άξονες στους οποίους θα έπρεπε να κινηθεί άμεσα η κυβέρνηση. «Πέντε άτομα χωρίς να έχει οργανωθεί κάτι στείλαμε την Παρασκευή 27 Ιουλίου μια επιστολή στον πρωθυπουργό ζητώντας του να τον συναντήσουμε. Πράγματι την Δευτέρα 30 Ιουλίου μας απάντησαν πως ο πρωθυπουργός δέχεται, αλλά δεν πήγαμε αμέσως γιατί θέλαμε πρώτα να θάψουμε τους νεκρούς μας. Μετά από δυο αναβολές πήγαμε την Δευτέρα 6 Αυγούστου και συζητήσαμε πάνω σε τρεις άξονες. Αυτόν της υγείας ότι δηλαδή θα πρέπει να μετρηθούν τα ποσοστά αμιάντου και μολύβδου στην ατμόσφαιρα και πώς θα είμαστε υγιείς εμείς που θα μείνουμε εδώ πάλι. Αυτός της αποκατάστασης των σπιτιών και των περιουσιών μας και αυτόν της ασφάλειας δηλαδή πώς ο τόπος μας θα είναι ασφαλής σε πλημμύρες και σε φωτιές. Για το πρώτο μας είπαν πως ήδη συνεργεία του Δημόκριτου κάνουν έρευνες αλλά αυτό θα είναι λίγο χρονοβόρο γιατί θα πρέπει να παρθούν δείγματα και μετά από βροχή. Για το θέμα της αποκατάστασης μας είπαν ότι από την ερχόμενη Δευτέρα θα αρχίσουν κατεδαφίσεις πρώτα των σπιτιών που είναι ασφαλη δηλαδή δεν έχουν αμίαντο αφού αυτά που έχουν αμίαντο θα γίνουν οι κατεδαφίσεις με ειδικά συνεργεία. Στη συνέχεια μας είπαν ότι θα μπορεί ή ο ιδιώτης να ασχοληθεί με την αποκατάσταση του σπιτιού του από μόνος του με δάνειο που θα βγάλει το κράτος ή θα μπορεί το σπίτι να το αναλάβουν τεχνικές εταιρείες που θα συνεργαστούν και θα δίνουν το κλειδί στο χέρι στον ιδιοκτήτη. Μας είπαν ότι θα αρχίσουν τα αντιπλημμυρικά έργα. Ήδη υλοτόμοι κόβουν και φτιάχνουν κορμοδέματα ενώ συζητήθηκε και η ανάπλαση του περιβάλλοντος. Μάλιστα μας είπαν ότι θα κάνουν πρότυπο οικισμό το Μάτι. Φυσικά όλα αυτά ήταν σε μια συζήτηση τριών ωρών. Δεν πήραμε κάτι γραπτώς και απλά ελπίζουμε να τα τηρήσουν» επισήμανε στο protothema.gr η κυρία Κατερίνα Μαλά.
Επίσης ένα θέμα που συζητήθηκε χωρίς κάποια πρόταση ή απόφαση ήταν και ο διεθνής αγώνας του Μαραθωνίου που είναι το Νοέμβριο. Οι πυρόπληκτοι έθεσαν στον πρωθυπουργό το θέμα καθώς αναρωτήθηκαν τι θα γίνει στη Μαραθώνος εκεί όπου δεξιά και αριστερά υπάρχουν καμένα. Από την κυβέρνηση δεν υπήρξε άμεση απάντηση, ωστόσο όπως είπε η κυρία Μαλά ήταν ένα θέμα που καταγράφηκε στις σημειώσεις των υπουργών.
Η κυρία Μαρία Μπούρμπα ήταν από εκείνους που το σπίτι τους δεν καταστράφηκε αλλά υπέστη σημαντικές φθορές η ίδια μαζί με την 18χρονη κόρη της και την ηλικιωμένη μητέρα της σώθηκαν στο παρά πέντε χάρη στην αυτοθυσία του αστυνομικού διευθυντή βορειοανατολικής Αττικής Δημήτρη Παντελή.
«Ορμάει μέσα από καπνούς και φλόγες και βγάζει την κόρη μου και τη μητέρα μου και τις βάζει μέσα στο αυτοκίνητο»
«Θυμάμαι ότι είχα ξαπλώσει και ξύπνησα από φωνές και ουρλιαχτά. Πετάχτηκα έξω από το σπίτι και κοιτώντας προς το Νέο Βουτζά έβλεπα τις φλόγες να κατεβαίνουν μαζί με ένα κύμα καπνού τόσο πολύ γρήγορα που ίσα κατάφερα να φωνάξω στην κόρη μου και στην μητέρα μου. Εκείνες ήταν μέσα στο σπίτι την ώρα που η φωτιά κύκλωνε το σπίτι μας και προσπαθούσαν να πάρουν κάποια πράγματα. Εγώ τους φώναζα. Πάω να μπω μέσα και εκείνη τη στιγμή ήρθε ο κ. Δημήτρης Παντελής διευθυντής της αστυνομίας που βρισκόταν με το αυτοκίνητό του και άρχισε να μου φωνάζει "είσαι τρελή! Φύγε να σωθείς!" του λέω είναι η κόρη μου και η μητέρα μου μέσα. Και με φωνές μου ξαναλέει "φύγε θα καείς ζωντανή!". Και ορμάει μέσα από καπνούς και φλόγες και βγάζει την κόρη μου και τη μητέρα μου και τις βάζει μέσα στο αυτοκίνητο. Θέλω να ευχαριστήσω αυτόν τον άνθρωπο γιατί χωρίς την αυτοθυσία του θα ήμασταν νεκρές».
Η συγκλονιστική περιγραφή της Μαρίας Μπούρμπα συνεχίζεται και η φωνή της σπάει όταν μιλά για την κόρη της η οποία όταν σώθηκε από τον αστυνομικό στη συνέχεια προσπαθούσε να επιστρέψει στο σπίτι της για να δει τον πατέρα της. «Με τον πατέρα της κόρης μου ήμαστε χωρισμένοι αλλά μένει πιο κάτω από το σπίτι μας. Η κόρη μου προσπάθησε να επιστρέψει στο σημείο για να μάθει και να δει τον πατέρα της. Μου έλεγε "μητέρα πρέπει να πάω να δω, ίσως δεν θα τον ξαναδώ" και έτρεχε προς τα πίσω αλλά την σταμάτησα βλέποντας όλη αυτή τη φρίκη και το θάνατο», λέει στο protothema.gr η κυρία Μαρία Μπούρμπα και προσθέτει: «Πιστεύω ότι όσοι ζήσαμε μείναμε ζωντανοί για να περιγράφουμε τα γεγονότα για να μην ξεχαστεί αυτός ο τόπος».
