Πεπεισμένη πως λάθος εντολές αξιωματικών της τροχαίας είχαν ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί ο σύζυγός της στο Μάτι λίγο πριν τυλιχθεί όλη η περιοχή στις φλόγες με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο, είναι η Πολύμνια Κοσσόρα, σύζυγος του Νίκου Κοσσόρα, το πτώμα του οποίου βρέθηκε στο γνωστό πλέον οικόπεδο στο Κόκκινο Λιμανάκι που βρήκαν φρικτό θάνατο 26 άτομα. Μέσα στην θλίψη της η κυρία Κοσσόρα περιγράφει την τελευταία φορά που επικοινώνησε με το σύζυγό της και εξιστορεί τα όσα συγκλονιστικά βίωσε τις ώρες της τραγωδίας.
Όπως αναφέρει η κυρία Κοσσόρα, «Από τα ξημερώματα της Τρίτης είχα καταλάβει πως κάτι πολύ σοβαρό έχει συμβεί στο σύζυγό μου. Τη νύχτα Δευτέρα προς Τρίτη, υπέθεσα πως μπορεί να είναι μπλοκαρισμένος από την άλλη πλευρά της Μαραθώνος, ότι μπορεί να είναι καλά. Όταν όμως άρχισε να ξημερώνει, κατάλαβα ότι δεν είναι δυνατόν να είναι καλά ή είναι βαριά τραυματίας ή είναι νεκρός».
Η κυρία Κοσσόρα περιγράφει τις δραματικές ώρες της αναζήτησης του συζύγου της και την τελική γνωστοποίηση του θανάτου του. « Αρχίσαμε να γυρνάμε όλα τα νοσοκομεία, ψάξαμε όλες τις λίστες των νοσοκομείων και όχι μια φορά, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο και δευτερη και Τρίτη μέρα, δεν ήταν εκεί. Έδωσε ο γιος μου dna στην ιατροδικαστική υπηρεσία και τελικά το Σάββατο το βράδυ ταυτοποιήθηκε το dna του. Είχε ολικά εγκαύματα αλλά δεν ήταν απανθρακωμένος, μας συμβούλεψαν να μην το δούμε και δεν τον είδαμε, σφραγισμένο ήταν το φέρετρο και τον κηδέψαμε».
Η κυρία Κοσσόρα, που έχει ζητήσει τον πλήρη φάκελο από την πυροσβεστική υπηρεσία σχετικά με τις συνθήκες εντοπισμού του συζύγου του, καθώς και του σημείου που βρέθηκε το πτώμα του, εμφανίζεται σίγουρη πως άνθρωποι που συμμετείχαν στις τροχονομικές ρυθμίσεις επί της Λεωφόρου Μαραθώνος το μοιραίο απόγευμα της 23ης Ιουλίου, έστειλαν τον άντρα της στο Μάτι.
«Στις 6 και 17 συγκεκριμένα τον πήρα τηλέφωνο, το σήμα ήταν πάρα πολύ κακό ίσως λόγω του αέρα. Του λέω Νίκο, έχει φωτιά στην Καλλιτεχνούπολη, πρόσεχε τη Μαραθώνος. Μου λέει τώρα βγαίνω στη Μαραθώνος από το Πικέρμι. Εκει έμεινε ένα παράθυρο ανοιχτό, το παράθυρο του θανάτου, δεν ξέρω αν ήταν 15 λεπτών, 20 λεπτών επί πόση ώρα ήταν κλειστή μεν η Μαραθώνος, ανοιχτή όμως η παραλιακή».
Τέλος περιγράφει την τελευταία επαφή που είχε μαζί του. « Για τον δικό μου τον άνθρωπο, είναι σαφές παρακολουθώντας όλη του την διαδρομή πως είτε παθητικά, είτε ενεργητικά, δηλαδή είτε υπήρχε τροχονόμος στη διασταύρωση της Ραφήνας και τους έδειχναν να πάνε προς Ραφήνα ή παθητικά αφήνοντας απλώς ελεύθερη την δίοδο για Ραφήνα, οι άνθρωποι οδηγήθηκαν στην παγίδα του θανάτου».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της πανελλήνιας ομοσπονδίας αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ Γιώργος Κατσιαμάκας, υποστηρίζει πως η πυροσβεστική δεν ενημέρωσε την ΕΛ.ΑΣ για την επικινδυνότητα της φωτιάς και τόνιζε πως δεν έστειλαν πολίτες στο Μάτι με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν. Μάλιστα πηγές από την ΕΛ.ΑΣ υποστηρίζουν πως οι γρήγορες ενέργειες των ανδρών της τροχαίας που ήταν στο σημείο και απαγόρευσαν την κυκλοφορία προς το Μάτι, στάθηκαν σωτήριες για εκατοντάδες ανθρώπων που κατάφεραν να φύγουν από την περιοχή, πριν οι φλόγες ισοπεδώσουν το 70% του μέχρι πρότινος παραθαλάσσιου θέρετρου.