Φύλακες, διασώστες, ανιχνευτές εκρηκτικών και ουσιών, ή εργάτες σε εργασία σκληρή για τουλάχιστον δέκα έτη. Στρατιώτες των ενόπλων δυνάμεων με ...τέσσερα πόδια. Πολύτιμοι.
Παρά τον τόσο σημαντικό ρόλο τους όμως, χρειάστηκε η συμμετοχή ενός ειδικά εκπαιδευμένου σκύλου στην άκρως μυστική και επικίνδυνη αποστολή, που είχε ως στόχο τον αρχηγό του Ισλαμικού Κράτους, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, για να έρθει στην παγκόσμια επικαιρότητα η σημασία και ο ρόλος των ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων, που συχνά είναι οι αφανείς πολύτιμοι συντελεστές στρατιωτικών επιχειρήσεων. Από τον «Κ9» με την κωδική ονομασία «Κόναν» που πήρε μέρος στην αποστολή εξουδετέρωσης του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι -ένα σκυλί που, όπως λέει το ρεπορτάζ, συνέβαλε καταλυτικά στην κορυφαίων απαιτήσεων στρατιωτική επιχείρηση των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων- μέχρι τον «Άρη» που ...συμμετείχε με φυσική παρουσία σε εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού του ΑΠΕ- ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104,9 FM», σήμερα είναι πλέον ευρύτερα από ποτέ γνωστό πως τα -επονομαζόμενα με βάση την τυπική ορολογία- «σκυλιά εργασίας» είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία τετράποδων.
«Η χρήση των σκύλων είναι κάτι που γίνεται από την αρχαία εποχή, πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν σκύλους εργασίας για στρατιωτική χρήση. Ως παράδειγμα έχουμε τον σκύλο του βασιλιά Πύρρου Α΄ (ή Πύρρος της Ηπείρου) όπως και εκείνον του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Περίτα, που η παράδοση λέει πως θυσιάστηκε για τον Αλέξανδρο, χτυπήθηκε από ένα βέλος που προοριζόταν για αυτόν αφού μπήκε μπροστά του, και προς τιμήν του ο Μέγας Αλέξανδρος έφτιαξε και πόλη στην Περσία, την Περίτα, όπως αργότερα έφτιαξε και τη Bουκεφάλα (σ.σ.: στο σημερινό Πακιστάν) για να τιμήσει το άλογό του, τον περίφημο Βουκεφάλα» αναφέρει ο Κωνσταντίνος Τερψίδης, συνταγματάρχης, διοικητής Υγειονομικού στη Μεραρχία Υποστήριξης (ΜΕΡΥΠ), που έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, μια μονάδα υπεύθυνη «για την όλη διαχείριση των σκύλων εργασίας».
Όπως σημειώνει ο κ. Τερψίδης, μέσα στην πορεία των χρόνων, οι σκύλοι απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία. «Καθώς λοιπόν περνούσαν τα χρόνια άλλοι στρατοί, κυρίως αυτοί των Άγγλων και των Γερμανών, χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια των πολέμων σκύλους εργασίας για τις ανάγκες τους και ο Ελληνικός Στρατός ξεκίνησε τη χρήση των σκύλων, με προτεραιότητα την Πολεμική Αεροπορία και με μια τετράδα σκύλων, περί το 1986», εξιστορεί ο συνταγματάρχης, αναφέροντας ότι στη συνέχεια «ακολούθησε και ο Στρατός Ξηράς όπου τα πρώτα σκυλιά, επίσης μια τετράδα, είχαν μπει στο Πετροχώρι της Ξάνθης το 1989, όταν και είχαμε κάνει τη μελέτη για την τοποθέτηση των σκύλων».
«Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και σήμερα ο Στρατός Ξηράς έχει έναν αριθμό σκύλων ο οποίος υπερβαίνει τους 500, σκύλων που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη φύλαξη ευαίσθητων εγκαταστάσεων όπως είναι αποθήκες πυρομαχικών, καυσίμων, βάσεων ελικοπτέρων, ραντάρ κ.ο.κ. Από την άλλη έχουμε σκύλους και στο Μηχανικό, σκύλους ανίχνευσης εκρηκτικών, σκύλους- διασώστες που χρησιμοποιούνται π.χ. όταν ένας άνθρωπος βρεθεί εγκλωβισμένος σε χαλάσματα ώστε να τον βρουν και τελευταία έχουμε και σκύλους ανιχνευτές ναρκωτικών ουσιών, οι οποίοι χρησιμοποιούνται προληπτικά στα στρατόπεδα» προσθέτει ο κ. Τερψίδης, που σημειώνει πως το επίπεδο της παρουσίας των σκύλων εργασίας ανέβηκε πρόσφατα σχετικά, με την Ελλάδα μάλιστα να πρωτοπορεί.
«Ο Στρατός Ξηράς από το 1996 ξεκίνησε ένα πρωτότυπο και πραγματικά πρωτοποριακό πρόγραμμα αναπαραγωγής σκύλων, τότε με τον γερμανικό ποιμενικό, το γνωστό λυκόσκυλο, όπως το αποκαλεί ο κόσμος, το οποίο μετά μετεξελίχθηκε στη χρήση του βελγικού ποιμενικού ή αλλιώς μαλινουά (σ.σ Malinois)» σημειώνει ο διοικητής Υγειονομικού των Ενόπλων Δυνάμεων που απαντά και σε σχέση με τις απορίες που υπάρχουν για το όριο στις εμπλοκές των ειδικών αυτών σκύλων σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κάθε επιπέδου: «Ο σκύλος αποδεικνύεται υπερπολύτιμος, όταν τα στρατεύματα βρεθούν σε εχθρική περιοχή και υπάρχει κίνδυνος εισόδου ανεπιθύμητων στοιχείων μέσα στο στρατόπεδο. Η συνδρομή του σκύλου είναι ουσιαστική, δεν φτάνει βέβαια το 100%».