Aν μετανοήσουμε, ο Θεός, που είναι η δύναμις μας, θα συντομεύσει το χρόνο της δοκιμασίας μας
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Ο ποιμένας της Παύλος εκοιμήθη εν Κυρίω. Αίφνης μετά την κοίμηση και του δυναμικού Μητροπολίτη Σιατίστης η Εκκλησία της Ελλάδος μένει ανησυχητικά πιο αδύναμη και δυστυχώς παραδίδεται στις ορέξεις των… νεαρών “κουρεμένων” προοδευτικών…
Η Μητρόπολη Γλυφάδας ήταν πρότυπο για την κοινωνική της δράση. Επί Παύλου έγινε κέντρο αστέγων, μεταναστών, λαθρομεταναστών, ναρκομανών και άλλων ιδιαιτέρως αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Για όλους υπήρχε μια βοήθεια.
Στην Μητρόπολη Γλυφάδας υπήρξε και έντονη δραστηριοποίηση σχετικά με το θέμα των αιρέσεων. Η έντονη αντιαιρετική δράση είχε πλασιωθεί με σεμινάρια ενημέρωσης για τις πλάνες των αιρέσεων και των παραθρησκειών, οι οποίες κινούνται έξω από τα όρια της Ορθοδόξου Πίστεως, πολλές φορές με τρόπο δυσδιάκριτο, ύπουλο και επικίνδυνο.
Ως μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, ο Μητροπολίτης Παύλος είχε προεδρεύσει της ΚΣΤ’ Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης Εντεταλμένων Ορθόδοξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Εκεί επισημάνθηκε ότι στην εποχή μας, μία ποικιλία νεογνωστικών, αποκρυφιστικών, συγκρητιστικών και νεοεποχίτικων δοξασιών προσπαθεί να αντικαταστήσει σε διάφορα επίπεδα την εκκλησιαστική Χριστολογία, με διδαχές ποικίλες και ξένες, απολύτως ασυμβίβαστες με την ευαγγελική μαρτυρία και το Ορθόδοξο φρόνημα.
Σε συνέντευξή του στον γράφοντα προ 5ετίας ο Μητροπολίτης Γλυφάδας ήταν αποκαλυπτικός και…προφητικός.
Καταρχάς ήταν τότε που παρατηρείτο μια προσπάθεια προσέγγισης της Εκκλησίας και από τα κόμματα της Αριστεράς. Και φτάσαμε σήμερα στις τόσο στενές σχέσεις. Διαβάστε τι έλεγε ο Μητροπολίτης Παύλος :
“Η οξύτατη οικονομική κρίση που ταλανίζει εδώ και τέσσερα χρόνια την πατρίδα μας, άνοιξε νέο κεφάλαιο στις σχέσεις Εκκλησίας – Αριστεράς. Είναι πολύ νωρίς για να απαντήσουμε ως Εκκλησία, που θα οδηγήσει αυτή η διαδικασία προσέγγισης.
Τώρα, όσον αφορά τον διαχωρισμό:H Εκκλησία, ως Θεοΐδρυτος οργανισμός, δεν αντλεί τη δύναμή της από την Πολιτεία. Εκτιμώ όμως πως σήμερα δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να προχωρήσει ο λεγόμενος «χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας». Η κοινωνία θα έλεγα δεν είναι ώριμη για το μεγάλο βήμα.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι διακριτοί ρόλοι των δύο θεσμών, με μελετημένες κινήσεις μπορούν να λάβουν άλλη μορφή”.
Ο Μητροπολίτης Παύλος δεν είχε διστάσει πολλές φορές να επικρίνει τις αρχές τόσο σε τοπικό όσο και σε κυβερνητικό επίπεδο. Θεωρούσε πως η Εκκλησία πρέπει να έχει λόγο και να τον εκφράζει. Έλεγε με νόημα:
“Η Εκκλησία, είναι αναπόσταστο κομμάτι της κοινωνίας μας και δικαιούται να έχει λόγο στα προβλήματα που απασχολούν τον λαό. Λόγος Πίστεως και Ελπίδας, λόγος που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση, γιατί υπάρχει διέξοδος από την κρίση αυτή. Είναι η διέξοδος της μετανοίας. Καί ως λαός, και ως άρχοντες αλλά και προσωπικά ο καθένας αν μετανοήσουμε, ο Θεός, που είναι η δύναμις μας, θα συντομεύσει το χρόνο της δοκιμασίας μας.
Ως επίσκοπος είμαι υποχρεωμένος, απέναντι στο ποίμνιό μου, να διατρανώνω πάντα την αλήθεια σε όλη την έκφανσή της. Η αλήθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο όπως διακήρυττε ο Κύριός μας”.
Από τότε -πέντε χρόνια πριν με άλλη κυβέρνηση-οι προκλήσεις εις βάρος της Εκκλησίας ήταν πολλές. Τότε μιλούσαμε για την αργία της Κυριακής, το σύμφωνο συμβίωσης, το μάθημα των Θρησκευτικών (πάλι!!), τη δημοπράτηση του τεμένους και ο Παύλος έλεγε:
“Ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας, θα έλεγα πως είναι εμφανής, αφού δυστυχώς τον τελευταίο καιρό η πολιτεία έφερε την Εκκλησία σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση με νομοθετήματα, για τα θέματα που προαναφέρατε τα οποία κλήθηκε να ψηφίσει.
Εμείς ως Εκκλησία προσευχόμαστε υπέρ της σωτηρίας της Πατρίδος και του λαού μας. Εκτιμώ πως η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, όλοι οι μητροπολίτες αλλά και όλοι οι κληρικοί μας, αυξάνουμε καθημερινώς τους ρυθμούς της διακονίας μας, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του ποιμνίου μας.
Και θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στους κληρικούς, στους παπάδες μας, τονίζοντας πως δίνουν καθημερινά μεγάλο αγώνα και πολλές φορές κάτω από αντίξοες κοινωνικά συνθήκες”.
Με αφορμή την ίδρυση του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ ο Μητροπολίτης Παύλος είχε θέσει 4 καίρια ερωτήματα που και σήμερα είναι τόσο επίκαιρα:
“Θέτω επίσης τέσσερα ερωτήματα:
Πρώτον: Θα υπάρξει κάτι ανάλογο από ισλαμικής πλευράς και στα κράτη που κυριαρχεί η θεοκρατία του Ισλάμ; Θα ιδρυθούν δηλαδή και εκεί Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές;
Δεύτερον: Πότε επιτέλους θα επαναλειτουργήσει η υπάρχουσα Θεολογική Σχολή της Χάλκης;
Τρίτον: Το κοράνιο, δηλαδή το βιβλίο του Ισλάμ, στην χώρα μας κυκλοφορεί ελεύθερα. Στις χώρες που επικρατεί η θρησκεία του Κορανίου θα υπάρξει ελεύθερη διακίνηση της Αγίας Γραφής;
Τέταρτον: γιατί η Πολιτεία δεν δίνει δωρεάν και την Καινή Διαθήκη (ιδιαίτερα στις Εκκλησιαστικές Σχολές) όπως πράττει και με το Κοράνιο το οποίο διαθέτει δωρεάν στους μουσουλμάνους;
Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος με κάθε προσπάθεια ίδρυσης τμήματος Ισλαμικών Σπουδών”.
Ενδιαφέρον όμως είχαν και όσα μας είχε πει με αφορμή την τότε συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα Φραγκίσκο στο Φανάρι.
“Οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες μας έχουν αποφανθεί δια των Οικουμενικών Συνόδων, για αυτά τα κανονικά και εκκλησιολογικά θέματα και η συμμόρφωση προς τις επιταγές αυτών των Ιερών Κανόνων είναι υποχρεωτική και ανυπέρθετη.
Κατά τούς Θείους καί Ιερούς Κανόνας οι αιρετικοί θεωροῦνται ότι είναι εκτός της Μιᾶς Ἁγίας Καθολικής καί Ἀποστολικής Ἐκκλησίας. Μέ αὐτούς δηλαδή δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἐκκλησιαστική κοινωνία.
Θα μπορούσε να συνεχισθεί ο διάλογος Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών εφόσον η Παπική Εκκλησία καταργούσε την Ουνία, που αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την άλωση της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας.
Είναι σωστό σε αυτούς τους διαλόγους να παρίστανται και Ουνίτες εκπρόσωποι; Στην Ελλάδα, δεκαετίες τώρα, υπάρχει η εκκλησία των Ουνιτών και δύσκολα μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αυτή την αιρετική εκκλησία, αυτή την πλάνη.
Σε τι βοηθά η ύπαρξις της Ουνίας; Ακόμη: Αν δεν ωφελούν οι διάλογοι Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να υπάρχουν οι διάλογοι Χριστιανών και ετερόθρησκων” ανέφερε.
“Τα εσώψυχά του” είχε βγάλει και σε συνέντευξή-ποταμό στο intv το 2013 o Mητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος.
“Κάντε αυτά που πρέπει κι αφήστε αυτά που σας λέει η τρόικα.” διεμήνυσε στους πολιτικούς ο Μητροπολίτης ενώ τόνισε ακόμη:
“Είναι κι άλλοι πολιτικοί παλιοί που χρωστάνε λεφτά στο κράτος. Και μερικοί την έχουν γλιτώσει. Ο λαός ξέρει πόσοι πολιτικοί έπρεπε να είναι φυλακή, κι αντί αυτού βάζουν μέσα τα θύματα…”
Αποκάλυψε δε πως από τον καιρό που έγινε επίσκοπος στάματησε να ψηφίζει .
Για τα μισθολογικά του κλήρου σημείωσε:
“Ο μισθός μου έχει φτάσει 1420 ευρώ κι ακόμη προσφέρω στην Αλληλεγγύη. Ο Αρχιεπίσκοπος ούτε 2000 δεν παίρνει…Η Εκκλησία συνεχώς δίνει…”
Για τα συσσίτια
“Έρχονται στα γραφεία μας δεκάδες άνθρωποι που ούτε ψωμί δεν έχουν. Η Σχολή Ευελπίδων στη Βάρη μας δίνει καθημερινώς το ψωμί που περισσεύει από τα γεύματα και πολλοί άνθρωποι έρχονται κα περιμένουν στην ουρά για ένα φρατζόλι
Για το μεταναστευτικό
Λάθος της πολιτείας που το ΄90 άφησε τα σύνορα ανοιχτά. Λάθος και ο νόμος με τον οποίο δίνεται πιο εύκολα η ελληνική ιθαγένεια
Να έρθουν από όλες τις χώρες αλλά σαν τουρίστες και κατόπιν να επιστρέψουν στις χώρες τους
Δεν είμαι ρατσιστής. Έχω πάει στην Αφρική 48 φορές (!) για ιεραποστολή.