Ο Νικόλαος Μαυρίδης είναι Μέντορας Startup τόσο στο Enterprise Forum του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) όσο και στη FasterCapital, Ακαδημαϊκός και Σύμβουλος στη Ρομποτική και Τεχνητή Νοημοσύνη. Είναι, ακόμα, ιδρυτής και διευθυντής του εργαστηρίου Interactive Robots and Media Lab (IRML) και έχει διατελέσει καθηγητής σε πολλά ιδρύματα παγκοσμίως.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την αλληλεπίδραση ανθρώπου-ρομπότ και ιδιαίτερα τη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία με τα ρομπότ, την τεχνητή νοημοσύνη, την αντίληψη της μηχανής και τα γνωστικά συστήματα.
Τόσο ο ίδιος όσο και το έργο του έχουν λάβει σημαντική προσοχή στο παρελθόν, καθώς η δράση του στο Interactive Robots and Media Lab έλαβε κάλυψη από μέσα ενημέρωσης περισσότερων από 20 χωρών, όπως το BBC, Agence France-Presse (AFP), The National (Abu Dhabi), Al Jazeera TV κά. Επιπλέον, είναι τακτικός ομιλητής στο TEDx στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Νικόλαος Μαυρίδης γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1973, σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδίκευση στους Υπολογιστές και τα Ηλεκτρονικά. Έλαβε μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και διδακτορικό από το MIT με θέμα «Διαδραστικά Ρομπότ Συνομιλίας και Γλωσσικές βάσεις».
Ακόμα, λίγο πριν το διδακτορικό του, του απονεμήθηκε πτυχίο M.Sc. από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Λος Άντζελες, και το M. Eng. (Summa Cum Laude) από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ξεκίνησε ως ερευνητής στο Informatics and Telematics Institute και συνέχισε στο ΜΙΤ για πέντε χρόνια (2002-2007), στον τομέα των διαδραστικών ρομπότ και της γλώσσας, της αναγνώρισης όρασης και προσώπου, καθώς και στη δραστηριότητα Det. & Rec. Το 2007, απορροφήθηκε από το Πανεπιστήμιο Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπου εργάστηκε μέχρι το 2011. Εκεί ήταν Ιδρυτικός Διευθυντής του Εργαστηρίου Διαδραστικών Ρομπότ και Μέσων (IRML), όπως και Επίκουρος Καθηγητής Ευφυών Συστημάτων.
Αργότερα, δέχτηκε θέση στο Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης Abu Dhabi και έπειτα διορίστηκς Επίκουρος Καθηγητής στο New York University Tandon School of Engineering, όπου παρέμεινε για 3 χρόνια.
Εξαιτίας του θανάτου του πατέρα του, αποφάσισε να μετακινήσει το κέντρο των δραστηριοτήτων του στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσε μια ισχυρή παρουσία στα Εμιράτα. Έτσι την περίοδο 2013-2016, εργάστηκε στο NCSR Demokritos στην Αθήνα, το κορυφαίο ερευνητικό κέντρο της Ελλάδας.
Τα τελευταία εφτά χρόνια εργάζεται ως Μέντορας για Startups στο MIT, όπου συμβουλεύει οργανισμούς σε θέματα AI, ρομποτικής και ακαδημαϊκού χαρακτήρα, διδάσκει μεταπτυχιακά μαθημάτα και δημιουργεί ακαδημαϊκά προγραμμάτα και προγραμμάτα σπουδών και επιβλέπει διδακτορικές, και όχι μόνο, διατριβές.
Ο καθηγητής είναι επικεφαλής του 12μελούς εργαστηρίου ρομποτικής που χρηματοδοτείται από τις Αρχές του Αμπού Ντάμπι και κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο διαλογικό, android ρομπότ αραβικής γλώσσας στον κόσμο, ένα ρομπότ που μεταξύ άλλων μιλάει και χρησιμοποιεί ανθρώπινες εκφράσεις προσώπου.
Αναλυτικότερα, το ρομπότ διαθέτει λογισμικό που του επιτρέπει να δει και να ανιχνεύσει πρόσωπα και αντικείμενα, καθώς επίσης υποσυστήματα που του επιτρέπουν να ανοίγει διάλογο και να μετατρέπει τα λόγια σε κείμενα. Μπορεί, ακόμα, να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις, να συνδεθεί στο διαδίκτυο και να παρουσιάσει δράσεις στην οθόνη του.
Έχει γκρίζα γενειάδα, φοράει λευκή κελεμπία και τουρμπάνι και ονομάστηκε «Αβικέννας», από το όνομα με το οποίο έγινε γνωστός στη Δύση ο διάσημος μουσουλμάνος φιλόσοφος και επιστήμων Ιμπν Σίνα του 11ου αιώνα.
Χρειάστηκε πάνω από έναν χρόνο ώστε η ομάδα του Νικόλαου Μαυρίδη να αναπτύξει το πρόγραμμα που συνιστά τον «νου» του ρομπότ και το οποίο περιλαμβάνει τις δυνατότητες όρασης, λόγου, μνήμης και κίνησης, ενώ σύμφωνα με τον ιθύνοντα νου, είναι θέμα χρόνου η μαζική παραγωγή του, για την αξιοποίηση του σε επιχειρήσεις, σε εμπορικά κέντρα ως ρεσεψιονίστ, πωλητής ή άλλο βοηθητικό προσωπικό σε καταστήματα.
Το κόστος ανάπτυξης του λογισμικού του «Αβικέννα» έφτασε περίπου τα 200.000 δολάρια και η ομάδα έχει δεχτεί προτάσεις από εταιρείες για την εμπορική αξιοποίηση του ρομπότ.
Το εργαστήριο Interactive Robots and Media Lab (IRML) αναπτύχθηκε ως ένα από τα κορυφαία εργαστήρια σε διαδραστικά ρομπότ και μέσα ενημέρωσης στην ευρύτερη περιοχή, φιλοξενώντας πολλαπλά προγράμματα αιχμής, όπως τα χρηματοδοτούμενα από τη Microsoft «Facebots» και το Εικονικό Μουσείο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Στόχος του ερευνητή είναι να λειτουργήσει καταλυτικά την εκπαίδευση-έρευνα-επιχειρηματικότητα στη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη στον Περσικό Κόλπο και την ευρύτερη περιοχή και να δημιουργήσει αποτελεσματική ενσωμάτωση με σχετικές τεχνολογίες, όπως το Διαδίκτυο των πραγμάτων / τα Big Data / τις έξυπνες πόλεις.
«Το σημαντικότερο είναι ότι ο στόχος μας είναι να συνδεθούμε με τους κορυφαίους θεσμούς και αριθμούς παγκοσμίως και να διευρύνουμε την επιχειρηματικότητα καθώς και τις κοινωνικές υπηρεσίες και τις πολιτιστικές δραστηριότητες, δημιουργώντας έτσι ένα καλύτερο μέλλον με ειρήνη, αρμονία, βιώσιμη ανάπτυξη και ευημερία τόσο για την περιοχή αυτή όσο και για τι συνεχώς αυξανόμενο τμήμα της ανθρωπότητας», όπως έχει πει.
Εκτός από τις ακαδημαϊκές του δραστηριότητες, ο καθηγητής υπήρξε ενεργός συνεργάτης σε διάφορες οργανώσεις, όπως ως μέντορας στη The Next Generation Initiative, ως αντιπρόεδρος και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής στο MIT HSA, ως αντιπρόεδρος της Hellenic Artificial Intelligence Society, ως συνθέτης προσφορών, παρουσιαστής και μέλος της τεχνικής επιτροπής που έφερε την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομπότ στο Αμπού Ντάμπι και ως ιδρυτικό μέλος της IEEE UAE Ρομποτικής και Αυτοματισμού.
Ο Νικόλαος Μαυρίδης είναι ενεργό μέλος της ομάδας προβληματισμού Horasis, που εδρεύει στην Ελβετία με σκοπό τη «θέσπιση οραμάτων για ένα βιώσιμο μέλλον» μέσω νέων πλατφορμών συνεργασίας και ανταλλαγής γνώσεων -ιδίως μεταξύ ανεπτυγμένων χωρών και αναδυόμενων αγορών.
Επιπλέον, είναι προσκεκλημένος ομιλητής στο World Forum for Democracy στο Στρασβούργο, υπήρξε ομιλητής του TEDx τέσσερις φορές, μεταξύ των οποίων στην Αθήνα και τη Γενεύη, και ομιλητής στη Συνάντηση Κορυφής IEEE για την Τεχνητή Νοημοσύνη και Ηθική στις Βρυξέλλες.
Στην ερώτηση ως προς το όφελος των ρομπότ σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, απαντά πως «Ένα ολοένα και μεγαλύτερο μέρος από ανεπιθύμητες εργασίες, σωματικές ή νοητικές, θα μπορούσε να μεταφερθούν από τους ανθρώπους στις μηχανές, και ένα διαρκώς αυξανόμενο κλάσμα του πληθυσμού της γης θα μπορούσε να απολαμβάνει πρωτόγνωρες δυνατότητες ουσιαστικής ελευθερίας: να γεμίζει τις ώρες του με δραστηριότητες που τον γεμίζουν με ευτυχία, δημιουργία, εξερεύνηση, ανακάλυψη, και πολύπλευρη συνεισφορά στους συνανθρώπους του και στο Κοινό Καλό. Να κάνει αυτά που πραγματικά του αρέσουν, και βοηθούν στην προσωπική του ανάπτυξη αλλά και σε ευρύτερους ωφέλιμους σκοπούς.
Η απελευθέρωση, δηλαδή, ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού της γης από ανεπιθύμητες εργασίες, όπως και η ραγδαία αύξηση των δυνατοτήτων του ανθρώπου, είναι σίγουρα σημαντικές υποσχέσεις. Η πραγματικά σημαντικότερη όμως, μάλλον είναι και πολύ πιο ριζική• η προοπτική επαναπροσδιορισμού της σχέσης μεταξύ της εργασίας, των χρημάτων, του βιοπορισμού, και της νοηματοδότησης του βίου».
Στο αν η ανθρωπότητα είναι έτοιμη για να επαναδιοργανώσει τις πολιτείες και να καρπωθεί τις δυνατότητες της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης, ο Νικόλαος Μαυρίδης απαντά πως αυτή τη στιγμή, μερικώς μόνο, και ακόμη κι αυτό, είναι συζητήσιμο. Ο λόγος, σύμφωνα με εκείνον, είναι ότι, επί της ουσίας, γίνεται προφανές ένα σημαντικό κενό, θεωρητικής αλλά και πρακτικής φύσεως.
Σχολιάζει πως υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη από ένα νέο και καινοτόμο πολιτικό-οικονομικό σύστημα, έναν νέο τρόπο να δημιουργηθούν σχέσεις μεταξύ των χρημάτων, της εργασίας και της νοηματοδότησης της ζωής. «Και οι μεγάλοι παίκτες του υπάρχοντος συστήματος ενδέχεται να αντισταθούν σε αλλαγές, ακόμα και αν αυτές γίνουν με τρόπο που να μην εναντιώνονται ισχυρά προς αυτούς».
Πηγή: mitefgreece.org
Τέλος, λέει, μεταξύ άλλων, πως υπάρχουν πολλές όψεις της σκοτεινής πλευράς των νέων δυνατοτήτων, όπως η αόρατη ηλεκτρονική παρακολούθηση και η ψυχολογική ανάλυση, οι στοχευμένες ανεπαίσθητες επεμβάσεις στα αδύνατα σημεία (οικονομικά, ερωτικά, επιθυμίες και φόβοι, και άλλα πολλά), που όλα να θα μοιάζουν σαν «τυχαίες ατυχίες» για όποιον δεν μπορεί να δει τη συνολική εικόνα και τον μηχανισμό που τις ενορχήστρωσε.
Πηγή: ellines.com