Ένα λεπτό ευωδιαστό άρωμα φρέσκων λουκουμάδων τυλίγει αυτές τις ημέρες των παραμονών τ’ Αγιού, που λέμε εδώ στην Κέρκυρα, κάθε σοκάκι. Όλα αυτά βέβαια, πριν την πανδημία και το Lockdown, καθώς φαίνεται πως φέτος τα πράγματα θα διαφέρουν.
Αλλά οι μνήμες μένουν βαθιά χαραγμένες από γενιά σε γενιά. «Οι τηγανίτες τ’ Αγιού» βρίσκονται σε κάθε καντούνι, σε κάθε πλατεία, σε κάθε χωριό. Ένα έθιμο που χάνει τις ρίζες του βαθιά στα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού, με βενετσιάνικη συνταγή που υιοθετήθηκε και συνεχίζεται έως σήμερα κρύβοντας τα δικά της μυστικά. Η παράδοση θέλει το έθιμο να ξεκινά την παραμονή της γιορτής του Αγίου Σπυρίδωνα και να κορυφώνεται ανήμερα (12 Δεκεμβρίου) .
Ξεκίνησε, όπως αναφέρουν οι Κερκυραίες, από την ανάγκη να μπορέσει ο πιστός λαός να αντέξει την αγρυπνία, το «βεγγιόλι», πλάι στον Άγιο Σπυρίδωνα, που το ιερό του σκήνωμα ήταν και παραμένει ανοιχτό για προσκύνημα. Οι τηγανίτες, όπως τις λέμε στο νησί μας, σε κάθε σπίτι Κερκυραίου έχουν την τιμητική τους. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι του νησιού πιάνουν από νωρίς δουλειά, φτιάχνουν τηγανίτες (κατά κόσμο λουκουμάδες) και τους μοιράζουν δωρεάν σε κάθε κάτοικο, σε κάθε περαστικό, «είναι η τιμή για τον Άγιο», λένε.
Οι πλανόδιοι πωλητές με τα περίτεχνα καροτσάκια τους στήνονται σε κάθε δρόμο, σε κάθε καντούνι και με τις συνταγές τους, που δεν τις αποκαλύπτουν σε κανέναν, επιδίδονται σε έναν κρυφό διαγωνισμό, αυτόν της καλύτερης τηγανίτας, που θα κερδίσει τους περισσότερους πελάτες. «Είναι έθιμο που το έμαθα από τον παππού μου, αυτός από τον δικό του και πάει… λέγοντας» λέει ο νεαρός Σπύρος που έστησε το καροτσάκι του σε μια γωνιά του δρόμου και κερδίζει τις εντυπώσεις. «Η τηγανίτα της Κέρκυρας δεν είναι μόνο αλεύρι και νερό, είναι μία παράδοση χρόνων, με πολλά μυστικά, που τον κάνουν ιδιαίτερο και λαχταριστό κάθε χρόνο, γιατί είναι ευλογημένος από τον Άγιο Σπυρίδωνα» προσθέτει ο Σπύρος.
Ταξίδι στις γεύσεις : Οι “λουκουμάδες” στο πέρασμα των χρόνων
Οι λουκουμάδες είναι ένα γλύκισμα του οποίου η ονομασία προέρχεται από την τούρκικη λέξη “lokma” και οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων και γενικώς του χρόνου και πιθανόν το πρώτο τέτοιου είδους γλυκό να το έφτιαξαν οι Ρωμαίοι, και να του έδωσαν το όνομα “scribita”.
Πώς έφθασε όμως ο “λουκουμάς” στην Κέρκυρα αφού το νησί δεν βρέθηκε ποτέ υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας;
Η απάντηση είναι απλή. Οι λουκουμάδες στην Κέρκυρα προέρχονται από ένα Βενετσιάνικο γλύκισμα που οι παλιοί Κερκυραίοι ονόμαζαν “τηγανίτες”!
Διαβάστε περισσότερα στο: https://www.kerkyrasimera.gr/archives/58153